پس از حادثه كوي دانشگاه در سال 1976 و بسته شدن مطبوعات و تحت فشار قراركرفتن فعالان سياسي، تشكل هاي دانشجويي نيز در اثر فشار هاي سياسي و امنيتي و قضايي به بحران دچار شدند وبرخي از فعالان دانشجويي دست از كار سياسي شستند، پاره اي ديگر به راديكاليسم گراييدند و برخي ديگر تحت تعقيب و مجازات دادگاه هاي انقلاب قرار گرفتند و نتيجه انفعال و راديكاليسم يا حدف سياسي چيزي نبود جز از هم پاشيده شدن تشكل هاي دانشجويي. دانشجويان ديگر راه حل عملي و روشني براي انجام اصلاحات دمكراتيك در چارچوب جمهوري اسلامي و ولايت فقيه نمي شناسند. احياي جنبش سياسي دانشجويان در شرايط حاضر بدون وابستگي به حاكميت امكان پذير به نظر نمي رسد.
مهدي خلجي
در همین زمینه
انتخاب سردبیر
پرخواننده‌ترین‌ها
۱
