بررسي گزارش محمدخاتمي از دستاوردهاي اقتصادي دولت

فريدون خاوند (گزارش اقتصادي روز) دكتر فريدون خاوند (راديوآزادي): شنبه هشتم تيرماه، برگزاري همايش «بزرگداشت صنعت و معدن» به محمد خاتمي رييس جمهوري اسلامي فرصت داد به دفاع از كارنامة اقتصادي دولت خود برخيزد و از تلاش هايي كه در راه نوسازي ساختار هاي توليدي و مالي و بازرگاني انجام گرفته، سخن بگويد. رييس جمهوري اصلاحات اقتصادي خود را از اصلاحات سياسي و اجتماعي موفق تر دانست و به ويژه بر ايجاد حساب ذخيرة ارزي، اصلاح قوانين سرمايه‌گذاري خارجي و ماليات ها، اصلاح نظام مالي و پولي، ايجاد تشكل هاي مدني در عرصه هاي صنعت و اقتصاد، كاهش تصدي دولت و تهية طرح نوسازي صنايع تأكيد كرد. در باره هريك از اين محور هاي اصلاحي، درست بودن يا نبودن و نيز پيآمد هاي مثبت و منفي آنها ، مي توان با رييس جمهوري به بحث نشست، اما در يك نكته ترديد نمي توان داشت و آن واقعيت تلاش براي بيرون كشيدن اقتصاد از باتلاق خطرناكي است كه در آن فرو رفته است. مخالفان محمد خانمي‌، در درون و بيرون نظام جمهوري اسلامي، انكار نمي توانند كرد كه رييس جمهوري و شماري از نزديك ترين همكاران او به پرهيز ناپذير بودن كاهش تصدي دولت و ضرورت ادغام هرچه زود تر در اقتصاد جهاني ايمان آورده‌اند و به رغم شرايط بسيار دشوار هم در سياست داخلي و هم در فضاي بين‌المللي ايران، دست روي دست نگذاشته‌اند. يكسان سازي نرخ ارز تحقق يافته، نظام بازرگاني خارجي كشور در حال باز سازي است، اصلاحات در عرصة مالياتي انكار ناپذير است… مسئله در آنجا است كه اين تلاش ها، در رويارويي با تنگنا هاي بزرگ سياسي و اجتماعي جمهوري اسلامي به هدف هاي مورد نظر نميرسند و تازه، در بسياري از عرصه هاي اقتصادي نيز. هيچ تكاني در وضع موجود ديده نمي شود : خصوصي سازي شكست بزرگ محمد خاتمي است و دولت كماكان هشتاد و پنج در صد دستگاه مولده را زير تسلط خود دارد، حجم ماليات هاي دريافتي از شش در صد توليد ناخالص داخلي بيشتر نيست، يارانه ها ده در صد توليد ناخالص داخلي را مي بلعند. در مجموع افكار عمومي ايران اعتماد خود را به ماشين اقتصادي كشور از دست داده است. كافي است به رسانه هاي همين امروز جمهوري اسلامي نگاهي بيندازيم : هفته نامة «صدا» چاپ اصفهان مي نويسد كه «اقتصاد ايران از كنترل خارج شده» و روزنامة «همبستگي»، چاپ تهران، به نقل از دكتر علي رشيدي استاد دانشگاه عملكرد اقتصاد ايران را چنين خلاصه مي كند : سه ميليون و 500 هزار نفر بيكار، يك ميليون و 200 هزار نفر غرق فحشا، دو ميليون و 450 هزار نفر معتاد و نيز سرمايه ها و مغز ها كه از كشور مي گريزند.