سانسور و کنترل دولتي: خطري بزرگ براي اقتصاد سينماي ايران

احمد پورنجاتي رئيس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي در نامه اي به محمد خاتمي، رياست جمهوري، از سياست فرهنگي دولت به خصوص در سينما انتقاد كرد. وي در اين نامه نوشت پس از انقلاب نتوانسته ايم آثاري عظيم و ماندگار در زمينه فرهنگي خلق كنيم. وي افزود كه مسئولان حكومت مقوله فرهنگ را مصرفي تلقي مي كنند. زاون قوكاسيان، كارشناس سينما مقيم اصفهان، در مصاحبه با راديوآزادي مي گويد: فكر مي كنم حرف پورنجاتي در باره مرگ سينما صادق باشد. وي مي گويد پس از دوره اي كوتاه بارديگر سانسور به سينما بازگشته است ولي «تماشاگر ما حاضر نيست به شرايط دهه 60 برگردد، فيلم هاي ملودرام مبتذل خانوادگي و داستان هاي اخلاقي ابلهانه نمي خواهد، بلكه به دنبال فيلم هائي است كه آينه دردها و تصاوير زندگي خودش باشد و براي همين است كه فيلم «سك گشي» فروش فوق العاده اي داشت.» قوكاسيان مي گويد بخشي از مشكلات سينما به دليل يك نرخي شدن ارز بود كه هزينه فيلم ها را به شدت بالا مي برد. كمك دولت به فيلم هاي فرهنگي به حدي نيست كه فيلم بتواند بدون فروش گيشه روي پاي خود بايستد. قوكاسيان مي افزايد از نظر آزادي، سينما و كتاب بيش از ديگر هنر ها در معرض خطر هستند و چاپ كتاب در دو سه ماه اخير تقريبا متوقف شده است.