بهنام ناطقي (نيويورك)
امروز در گزارش اينترنت، راه اندازي مجدد پرشين بلاگ پس از چندروز تعطيل ناشي از نقص فني و بيکاري چند روزه بلاگ نويسان... صدها تن از وب لاگ نويسان، يا نويسندگان يادداشت هاي روزانه به روي اينترنت، هفته گذشته از دسترسي به پرشين بلاگ، سايت اينترنتي که نوشته هاي خود را در آن مي گذارند، محروم بودند. در غياب پرشن بلاگ، بحث هاي مختلفي در سايت هاي اينترنتي درگرفت در باره علل بسته بودن آن و بعد هم که پرشن بلاگ با توضيح مختصري د رباره علت تعطيلي چند روزه خود، کار خود را از سرگرفت، اين بحث ها همچنان ادامه يافت. توضيح دست اندرکاران پرشن بلاگ اين بود که در اثر خرابکاري يک هکر چيني، ارتباط موسسه خدمت دهنده به اين سايت که در آمريکا قرار دارد، با بکبون اينترنت قطع شده بود. تعطيلي موقت پرشن بلاگ، يک يادداشت نويس اينترنتي به نام آقاي علي پيرحسين لو، که وب لاگ حرف هاي يک الپر را مي نويسد، را به فکر انداخت که تحقيقي در باره همکاران يادداشت نويس خود انجام بدهد که مدتي ازامکان نوشتن يادداشت روزانه و دسترسي به يادداشت هاي خود بي بهره شده بودند. نتيجه اين نظرسنجي را سايت آتي تي ايران از وب لاگ او نقل کرده است. آقاي علي پيرحسين‌لو مي نويسد: مدتها بود كه مي‌خواستم درباره وبلاگ‌ها و نويسندگانشان، و جامعه‌اي كه به‌صورت مجازي بر روي اينترنت تشكيل داده‌اند بنويسم، كه فرصتي فراهم نمي‌شد. اما وقتي بعد از چندبار تلاش، نتوانستم به وبلاگم وارد شوم و ديدم كه اين مشكل براي همه نويسندگاني كه از پرشين‌بلاگ فضا گرفته‌اند وجود دارد، فهميدم كه ديگر وقتش رسيده كه براي اولين بار به عنوان يك وبلاگ‌نويس نگاهي به جامعه رو به گسترشي كه در اطراف خود تشكيل داده‌ايم بيندازم، تا آنچه كه در پشت اين صفحه‌هاي بي‌روح، در ذهن نويسنده‌هايشان و در بين ايشان مي‌گذرد را ببينم و بنويسم. تحقيق آقاي علي پيرحسين لو نکته هاي جالبي در باره طرز استفاده وب لاگ نويسان از وب لاگ هاي خود ران نشان مي دهد. مثلا اينکه هر فرد چند بار در روز يادداشت تازه مي نويسد و چند بار در روز مراجعه مي کندکه يادداشت خود را بخواند و چند بار در روز مراجعه مي کندکه نظر هاي ديگران را در باره يادداشت هاي خود بخواند. نکته جالب ديگر تعداد دفعاتي است که يک وب لاگ نويس به آمار پائين صفحه مراجعه مي کند تا ببينند چند نفر وب لاگ امروز او را خوانده اند. آقاي علي پيرحسين لو قبل از بررسي پاسخ به سئوال هاي نظرسنجي خود، ابتدا مي کوشد يادداشت نويسي به روي اينترنت يا وب لاگ نويسي را تعريف کند و مشخصات آن و تفاوت آن را با گرداندن يک سايت اينترنتي توضيح بدهد. آقاي علي پيرحسين لو مي نويسد: وبلاگ يكي از امكاناتي است كه محيط اينترنت به افراد مي‌دهد، چيزي شبيه همان وب‌سايت‌هاي قبلي با چند تفاوت مهم: در وبلاگ شما عمدتا با نوشتار روبرو هستيد؛ روز و ساعتي كه نوشته‌تان را در صفحه گذاشته‌ايد قابل رؤيت است؛ نوشته‌ها به ترتيب زماني، از آخرين نوشته مرتب مي‌شوند؛ و وبلاگ تمام نوشته‌ها را با همان تاريخ دقيق آرشيو مي‌كند. با اين توضيحات احتمالا ذهن خواننده به سمت نوعي تقويم (فرض كنيد ساعت‌دار) رفته كه يادداشت‌هاي كوچكي در آن نوشته مي‌شود. اگر بگوييد دفترچه خاطرات، باز كمي نزديك‌تر شده‌ايد، و اگر بگوييد يك خبرگزاري تك‌نويسنده، باز گوشه‌اي از مطلب را فهميده‌ايد. نزديك‌ترين چيز به وبلاگ شايد يك ستون ثابتِ روزنامه باشد كه نويسنده آن بدون محدوديت موضوعي و حجمي، و حتي بدون اينكه مجبور باشد هرروز بنويسد، هروقت كه خواست، هرچيز كه خواست را بنويسد. چنين چيزي شايد در روزنامه‌ها واقعيت پيدا نكرده باشد، اما در محيط اينترنت اين امكان فراهم است: در وبلاگ. آقاي علي پيرحسين لو بعد از بررسي جواب هائي که 75 تن از وب لاگ نويس ها به نظرسنجي او داده اند، نتيجه گيري مي کند که « وبلاگ نه تنها يك مخلوق عجيب و پديده‌اي كه نظام زندگي فرد را به‌طور نامطلوب دگرگون كند نيست(بعضي اين را براي Chat قائلند)، بلكه پاسخي رسا به بخشي از نيازهاي دروني فرد وبلاگ‌نويس، چيزي مستقيما برخاسته از ميل نوظهور انسان‌ها به بسط فرديت و تحقق خويشتن، و ابزاري كارآمد و كاملا كاركردي(لااقل به‌طور بالقوه) براي سامان زندگي مدرن آدمهاست.» آقاي علي پيرحسين لو مي افزايد: ما مي‌بينيم كه وبلاگ، گاهي يكي دفتر ياداشت روزانه، يك زندگينامه ذهني يا كپي واقعي براي فرد است، كه به وبلاگ‌نويس براي رفتن به جلو-شايد حتي ناخودآگاه- كمك مي‌كند. و اگر شرط اساسي و مفروض بحث ما يعني صداقت درنظر گرفته شود، اولين بهره آن مرور گذشتة در دسترس، و تجربيات ذهني ماست. همچنين اين پديده، به ما اجازه مي‌دهد كه بتوانيم حدود توانايي‌هاي خود در ابراز خويش را به سادگي و با دقت به صحنه آزمون بكشانيم، چيزي كه پيش از اين تصور هم نمي‌شد كرد. وبلاگ با دردست نهادن آگاهي كنوني به ما امكان نوعي خودنگري منظم و خودخواسته مي‌بخشد، كه به موازات احساس ارزيابي خود توسط ديگران ما را به برنامه‌ريزي درست براي آينده برمي‌انگيزاند. آقاي علي پيرحسين لو مي نويسد: «اما، عنصر كليدي و وجه مميزه وبلاگ از صورت‌هاي قبلي، نقش محوري‌اي است كه عنصر زمان در آن دارد. وبلاگ از يك‌سو با زمان زنده است، يعني با زمان چيده و مرتب مي‌شود، در زمان(حال) نوشته مي‌شود، و اندوخته گذشته را در خود دارد، و از سوي ديگر زمان را مي‌بلعد و بلكه به آن معنا مي‌بخشد. وبلاگ نماد و صورت‌مكتوب يافتة «تعامل انسان با زمان» است. آدم با گذشته خود كنار مي‌آيد، آن را مرور كرده و از آن مي‌آموزد، حال خود را مي‌انديشد و مي‌نگارد و درنهايت به گذشته مي‌سپارد، و به آينده خود تنها مي‌انديشد و براي آن تعيين مي مي‌كند.» پايان نقل قول از تحقيق آقاي علي پيرحسين لو در باره وب لاگ نويسي.
تعطيلي موقت پايگاه اينترنتي پرشن بلاگ، كه صدها يادداشت نويس اينترنتي براي ذخيره و انتشار يادداشت هاي خود از آن استفاده مي كنند، يک يادداشت نويس اينترنتي به نام آقاي علي پيرحسين لو، که وب لاگ حرف هاي يک الپر http://alpr.persianblog.com را مي نويسد، را به فکر انداخت که تحقيقي در باره همکاران يادداشت نويس خود انجام بدهد که مدتي ازامکان نوشتن يادداشت روزانه و دسترسي به يادداشت هاي خود بي بهره شده بودند. نتيجه اين نظرسنجي را سايت آتي تي ايران http://www.itiran.com از وب لاگ او نقل کرده است.
امروز در گزارش اينترنت، راه اندازي مجدد پرشين بلاگ پس از چندروز تعطيل ناشي از نقص فني و بيکاري چند روزه بلاگ نويسان... صدها تن از وب لاگ نويسان، يا نويسندگان يادداشت هاي روزانه به روي اينترنت، هفته گذشته از دسترسي به پرشين بلاگ، سايت اينترنتي که نوشته هاي خود را در آن مي گذارند، محروم بودند. در غياب پرشن بلاگ، بحث هاي مختلفي در سايت هاي اينترنتي درگرفت در باره علل بسته بودن آن و بعد هم که پرشن بلاگ با توضيح مختصري د رباره علت تعطيلي چند روزه خود، کار خود را از سرگرفت، اين بحث ها همچنان ادامه يافت. توضيح دست اندرکاران پرشن بلاگ اين بود که در اثر خرابکاري يک هکر چيني، ارتباط موسسه خدمت دهنده به اين سايت که در آمريکا قرار دارد، با بکبون اينترنت قطع شده بود. تعطيلي موقت پرشن بلاگ، يک يادداشت نويس اينترنتي به نام آقاي علي پيرحسين لو، که وب لاگ حرف هاي يک الپر را مي نويسد، را به فکر انداخت که تحقيقي در باره همکاران يادداشت نويس خود انجام بدهد که مدتي ازامکان نوشتن يادداشت روزانه و دسترسي به يادداشت هاي خود بي بهره شده بودند. نتيجه اين نظرسنجي را سايت آتي تي ايران از وب لاگ او نقل کرده است. آقاي علي پيرحسين‌لو مي نويسد: مدتها بود كه مي‌خواستم درباره وبلاگ‌ها و نويسندگانشان، و جامعه‌اي كه به‌صورت مجازي بر روي اينترنت تشكيل داده‌اند بنويسم، كه فرصتي فراهم نمي‌شد. اما وقتي بعد از چندبار تلاش، نتوانستم به وبلاگم وارد شوم و ديدم كه اين مشكل براي همه نويسندگاني كه از پرشين‌بلاگ فضا گرفته‌اند وجود دارد، فهميدم كه ديگر وقتش رسيده كه براي اولين بار به عنوان يك وبلاگ‌نويس نگاهي به جامعه رو به گسترشي كه در اطراف خود تشكيل داده‌ايم بيندازم، تا آنچه كه در پشت اين صفحه‌هاي بي‌روح، در ذهن نويسنده‌هايشان و در بين ايشان مي‌گذرد را ببينم و بنويسم. تحقيق آقاي علي پيرحسين لو نکته هاي جالبي در باره طرز استفاده وب لاگ نويسان از وب لاگ هاي خود ران نشان مي دهد. مثلا اينکه هر فرد چند بار در روز يادداشت تازه مي نويسد و چند بار در روز مراجعه مي کندکه يادداشت خود را بخواند و چند بار در روز مراجعه مي کندکه نظر هاي ديگران را در باره يادداشت هاي خود بخواند. نکته جالب ديگر تعداد دفعاتي است که يک وب لاگ نويس به آمار پائين صفحه مراجعه مي کند تا ببينند چند نفر وب لاگ امروز او را خوانده اند. آقاي علي پيرحسين لو قبل از بررسي پاسخ به سئوال هاي نظرسنجي خود، ابتدا مي کوشد يادداشت نويسي به روي اينترنت يا وب لاگ نويسي را تعريف کند و مشخصات آن و تفاوت آن را با گرداندن يک سايت اينترنتي توضيح بدهد. آقاي علي پيرحسين لو مي نويسد: وبلاگ يكي از امكاناتي است كه محيط اينترنت به افراد مي‌دهد، چيزي شبيه همان وب‌سايت‌هاي قبلي با چند تفاوت مهم: در وبلاگ شما عمدتا با نوشتار روبرو هستيد؛ روز و ساعتي كه نوشته‌تان را در صفحه گذاشته‌ايد قابل رؤيت است؛ نوشته‌ها به ترتيب زماني، از آخرين نوشته مرتب مي‌شوند؛ و وبلاگ تمام نوشته‌ها را با همان تاريخ دقيق آرشيو مي‌كند. با اين توضيحات احتمالا ذهن خواننده به سمت نوعي تقويم (فرض كنيد ساعت‌دار) رفته كه يادداشت‌هاي كوچكي در آن نوشته مي‌شود. اگر بگوييد دفترچه خاطرات، باز كمي نزديك‌تر شده‌ايد، و اگر بگوييد يك خبرگزاري تك‌نويسنده، باز گوشه‌اي از مطلب را فهميده‌ايد. نزديك‌ترين چيز به وبلاگ شايد يك ستون ثابتِ روزنامه باشد كه نويسنده آن بدون محدوديت موضوعي و حجمي، و حتي بدون اينكه مجبور باشد هرروز بنويسد، هروقت كه خواست، هرچيز كه خواست را بنويسد. چنين چيزي شايد در روزنامه‌ها واقعيت پيدا نكرده باشد، اما در محيط اينترنت اين امكان فراهم است: در وبلاگ. آقاي علي پيرحسين لو بعد از بررسي جواب هائي که 75 تن از وب لاگ نويس ها به نظرسنجي او داده اند، نتيجه گيري مي کند که « وبلاگ نه تنها يك مخلوق عجيب و پديده‌اي كه نظام زندگي فرد را به‌طور نامطلوب دگرگون كند نيست(بعضي اين را براي Chat قائلند)، بلكه پاسخي رسا به بخشي از نيازهاي دروني فرد وبلاگ‌نويس، چيزي مستقيما برخاسته از ميل نوظهور انسان‌ها به بسط فرديت و تحقق خويشتن، و ابزاري كارآمد و كاملا كاركردي(لااقل به‌طور بالقوه) براي سامان زندگي مدرن آدمهاست.» آقاي علي پيرحسين لو مي افزايد: ما مي‌بينيم كه وبلاگ، گاهي يكي دفتر ياداشت روزانه، يك زندگينامه ذهني يا كپي واقعي براي فرد است، كه به وبلاگ‌نويس براي رفتن به جلو-شايد حتي ناخودآگاه- كمك مي‌كند. و اگر شرط اساسي و مفروض بحث ما يعني صداقت درنظر گرفته شود، اولين بهره آن مرور گذشتة در دسترس، و تجربيات ذهني ماست. همچنين اين پديده، به ما اجازه مي‌دهد كه بتوانيم حدود توانايي‌هاي خود در ابراز خويش را به سادگي و با دقت به صحنه آزمون بكشانيم، چيزي كه پيش از اين تصور هم نمي‌شد كرد. وبلاگ با دردست نهادن آگاهي كنوني به ما امكان نوعي خودنگري منظم و خودخواسته مي‌بخشد، كه به موازات احساس ارزيابي خود توسط ديگران ما را به برنامه‌ريزي درست براي آينده برمي‌انگيزاند. آقاي علي پيرحسين لو مي نويسد: «اما، عنصر كليدي و وجه مميزه وبلاگ از صورت‌هاي قبلي، نقش محوري‌اي است كه عنصر زمان در آن دارد. وبلاگ از يك‌سو با زمان زنده است، يعني با زمان چيده و مرتب مي‌شود، در زمان(حال) نوشته مي‌شود، و اندوخته گذشته را در خود دارد، و از سوي ديگر زمان را مي‌بلعد و بلكه به آن معنا مي‌بخشد. وبلاگ نماد و صورت‌مكتوب يافتة «تعامل انسان با زمان» است. آدم با گذشته خود كنار مي‌آيد، آن را مرور كرده و از آن مي‌آموزد، حال خود را مي‌انديشد و مي‌نگارد و درنهايت به گذشته مي‌سپارد، و به آينده خود تنها مي‌انديشد و براي آن تعيين مي مي‌كند.» پايان نقل قول از تحقيق آقاي علي پيرحسين لو در باره وب لاگ نويسي.
تعطيلي موقت پايگاه اينترنتي پرشن بلاگ، كه صدها يادداشت نويس اينترنتي براي ذخيره و انتشار يادداشت هاي خود از آن استفاده مي كنند، يک يادداشت نويس اينترنتي به نام آقاي علي پيرحسين لو، که وب لاگ حرف هاي يک الپر http://alpr.persianblog.com را مي نويسد، را به فکر انداخت که تحقيقي در باره همکاران يادداشت نويس خود انجام بدهد که مدتي ازامکان نوشتن يادداشت روزانه و دسترسي به يادداشت هاي خود بي بهره شده بودند. نتيجه اين نظرسنجي را سايت آتي تي ايران http://www.itiran.com از وب لاگ او نقل کرده است.
