لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ تهران ۰۳:۳۲

سرکوب شدید اعتصاب کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی: مصاحبه با یک جامعه شناس


(rm) صدا | [ 4:25 mins ]
دکتر مهرداد درویش پور استاد جامعه شناسی و فعال اجتماعی مقیم سوئد در رابطه دستگیری کارگران شرکت واحد و خانواده های شماری از آنها در مصاحبه با رادیو فردا، می گوید این اعمال نشانگر آن است که حکومت اسلامی نه تنها هیچ نوع مخالفت سیاسی را بر نمی تابد، بلکه از تامین و پاسخگویی به حداقل خواستهای رفاهی و صنفی کارگران شرکت واحد هم خودداری می کند. آقای دوریش پور می گوید: دستگیری اعتصابیون خودش به اندازه کافی گویای، یک، ابعاد گسترده این حرکت در جامعه ماست و از سویی دیگر خشونت بی چون و چرایی که حکومت اسلامی در این زمینه به خرج می دهد. به نظر من حکومت اسلامی نگران این است که تظاهرات خیابانی را می تواند سرکوب کند. اما اگر ما با یک اعتصاب گسترده و فراگیر در کشور روبرو شویم، آن موقع فلج اقتصادی که بر حاکمیت و کشور نازل خواهد شد، امری است که در برابر آن حکومت قادر به رویارویی نیست. خواستهای کارگران شرکت واحد را خواستهای صنفی می داند و می گوید مخالفت حکومت اسلامی با خواستهای کارگران از این جهت است توانایی رسیدگی به وضع معیشتی کارگران را ندارد و نگران آن است که اعتصاب کارگران همگانی شود و موجودیت نظام اسلامی را در خطر قرار دهد. دکتر مهرداد درویش پور استاد جامعه شناسی و فعال اجتماعی مقیم سوئد در مصاحبه با رادیو فردا، خواستهای کارگران شرکت واحد را خواستهای صنفی می داند و می گوید مخالفت حکومت اسلامی با خواستهای کارگران از این جهت است توانایی رسیدگی به وضع معیشتی کارگران را ندارد و نگران آن است که اعتصاب کارگران همگانی شود و موجودیت نظام اسلامی را در خطر قرار دهد. مهرداد درویش پور (جامعه شناس): خواستهایی که کارگران شرکت واحد دارند، مبنی بر انعقاد پیمانهای دستجمعی، ایجاد شرایط رفاهی برای آنها، به رسمیت شناختن حق تشکل علنی آنها و آزادی یکی از رهبران جنبش کارگری آقای اصانلو، تماما خواستهایی است که کاملا صنفی است، منطبق بر مقاوله نامه های کار در سال 87 و 97 و از هر جنبه که نگاه بکنید خواستهایی است بسیار انسانی در جهت تامین حداقل حقوق کارگران که در این زمینه در رنج به سر می برند و مخالفت با این خواستها که مستقیما هیچ رنگ سیاسی هم ندارد، عملا مخالفت با ابتدایی ترین حقوق کارگران است که نشان می دهد حکومت اسلامی نه تنها هیچ نوع مخالفت سیاسی را بر نمی تابد، بلکه از تامین و پاسخگویی به حداقل خواستهای رفاهی و صنفی کارگران شرکت واحد هم خودداری می کند. تارا عاطفی (رادیو فرد): آقای درویش پور، من می خواهم یک مقایسه ای بفرمایید میان ایران و کشورهایی که به لحاظ رعایت حقوق مدنی و خواسته های صنفی پیشرفته تر هستند از سایر کشورها، در این کشورها با این قبیل اعتراضات چطور برخورد می شود؟ مهرداد درویش پور: اصولا قابل تصور نیست که کارگرانی به خاطر خواستهای صنفی و رفاهیشان مورد سرکوب وحشیانه نیروهای انتظامی قرار بگیرند، اساسا به ندرت در تاریخ بشریت و جامعه مدرن دیده شده که کارگرانی مبارزه صنفی و اعتصابی را سازمان دهند و خانواده های آنها دستگیر شوند. یعنی این هم یکی از موارد سبعیتی است که جمهوری اسلامی به نمایش گذاشته. علاوه بر آن این که این خواست از آنجایی که گفتم یک خواست بسیار طبیعی و ابتدایی است، در کشورهای دموکراتیک، معمولا بین کارفرمایان و کارگران مذاکره صورت می گیرد بر سر این خواستها تا به یک نتیجه ای برسند. اما درکشورهای استبدادی مثل ایران، از آنجا که حاکمیت هر نوع حرکت گسترده جنبش کارگری را نوعی چالش بر مشروعیت آن حکومت تلقی می کند، با تمام قدرت سرکوب می کند، دستگیری اعتصابیون خودش به اندازه کافی گویای، یک، ابعاد گسترده این حرکت در جامعه ماست و از سویی دیگر خشونت بی چون و چرایی که حکومت اسلامی در این زمینه به خرج می دهد. به نظر من حکومت اسلامی نگران این است که تظاهرات خیابانی را می تواند سرکوب کند. اما اگر ما با یک اعتصاب گسترده و فراگیر در کشور روبرو شویم، آن موقع فلج اقتصادی که بر حاکمیت و کشور نازل خواهد شد، امری است که در برابر آن حکومت قادر به رویارویی نیست. از این نظر برای جلوگیری از رشد اعتصابات کارگری که تبدیل به اعتصاب عمومی شود، به گمان من حکومت تصمیم گرفته با تمام قدرت این اعتصاب را در هم بکوبد و به هیچ وجه حق تشکل را به رسمیت نشناسد. چون حق تشکل کارگری را به رسمیت شناختن یعنی نوعی خودآگاهی طبقاتی در میان کارگران ایران شکل گرفتن و این بار کارگران به جای این که به دنبال این یا آن ناجی قهرمان بدوند، خودشان با نیروی اقتصادی خرد کننده ای که دارند می توانند حکومت اسلامی را به طور جدی آسیب پذیر کنند و از این نظر مظهری برای همبستگی عمومی جامعه شوند.
XS
SM
MD
LG