جشنواره «فیلم‌های جدید، کارگردان‌های جدید» در موزه هنر مدرن نیویورک شروع به کار کرد

در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم «فیلم‌های جدید، کارگردان‌های جدید» که از امروز در موزه هنر مدرن نیویورک و مرکز فرهنگی لینکلن کار خود را شروع کرد، فیلم‌هائی از هنرمندان برجسته کشورهای مختلف جهان نمایش داده می‌شود، از جمله یک فیلم از سینمای ایران و یک فیلم از یک کارگردان ایرانی تبار متولد آمریکا. فیلم جزیره آهنی از محمد رسولف، داستان مردمی است که در یک نفتکش متروک زندگی می‌کنند و برای بقای خود قطعاتی از این نفتکش یا نفت باقی‌مانده در آن را به تدریج می‌فروشند بدون توجه به اینکه با این کار خود موجب غرق شدن تدریجی آنرا فراهم می‌کنند. از آقای رامین بهرانی، کارگردان ایرانی‌تبار متولد نورث کارولاینا، فیلم Man Push Cart نشان داده می‌شود داستان یک قهوه‌فروش پاکستانی در حاشیه خیابانی در نیویورک که در کشور خود مشهور است و تلاش می‌کند از گذشته خود با انجام کاری منفرد در نیویورک بگریزد و خود را در جمعیت این شهر پنهان کند. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): در دوازده روزی که جشنواره فیلم‌های جدید کارگردان‌های جدید New Films, New Directors برگزار می‌شود، علاقمندان سینما در نیویورک می‌توانند از طریق فیلم‌های آن به دور دنیا سفر کنند، از ایسلند به هند و از آنجا به ایرلند و ایران بروند. اما به قول منتقد نیویورک تایمز، خانم مانولا درگیس، این جشنواره برای همه کس نیست و برگزارکنندگان آن، یعنی انجمن فیلم مرکز هنری لینکلن، که ضمنا جشنواره بین‌المللی فیلم نیویورک را هم برگزار می‌کنند، و موزه هنر مدرن نیویورک، این نکته را که فیلم‌هائی که برگزیده‌اند فقط برای لذت سینماروهای جدی و بزرگسال است، را پنهان نمی‌کنند. در این سی‌وپنجمین دوره خود، جشنواره فیلم‌های جدید کارگردان‌های جدید مجموعه 32 فیلم اعم از داستانی یا مستند، کوتاه یا بلند گنجانده شده است که دست کم نصف آنها در آمریکا پخش کننده دارند و بنابراین طی ماه‌های آینده در سینماهای آمریکا به نمایش در خواهند آمد، اما بقیه فیلم‌ها، ممکن است هیچوقت در آمریکا پخش همگانی پیدا نکنند. جشنواره با فیلم درامی به نام Half Nelson یا نلسون نصفه نخستین کار هنرمند نیویورکی، رایان فلک Ryan Fleck شروع می‌شود با شرکت رایان گاسلینک Ryan Gosling در نقش یک معلم محبوب مدرسه دولتی در نیویورک که در خفا به دودکردن نوع خمیرشده کوکائین، یعنی crack معتاد است. این فیلم روایت بلند فیلم کوتاهی است که همین کارگردان سال گذشته در جشنواره دیگری در نیویورک عرضه کرد، و امسال از سوی شرکت Think Film برای پخش همگانی در آمریکا خریداری شده است. این فیلم را منتقد نیویورک تایمز مانولا درگیس بررسی بحران در لبیرالیسم در آمریکا می‌داند، و طلیعه‌دار برآمدن کارگردانی صاحب آینده، که همچنین نشان می‌دهد رایان گاسلینگ یکی از شوق‌انگیزترین هنرپیشه‌های نسل جدید است. فیلم Half Nelson از جمله امسال در جشنواره ساندنس هم درخشید. امسال از ایران فیلمی که در جشنواره نمایش داده می‌شود، اثری است به نام «جزیره آهنی» که قبلا در جشنواره‌های سینمائی که در باستون و چند شهر دیگر برپا شد در کنار فیلم‌های ایرانی جدید به نمایش در آمده است. فیلم جزیره آهنی از محمد رسولف، داستان مردمی است که در یک نفتکش متروک زندگی می‌کنند و برای بقای خود قطعاتی از این نفتکش یا نفت باقی‌مانده در آن را به تدریج می‌فروشند بدون توجه به اینکه با این کار خود موجب غرق شدن تدریجی آنرا فراهم می‌کنند. این فیلم قرار است ماه آینده در جشنواره ایندیاناپولیس هم نمایش داده شود. کایل اسمیت منتقد نیویورک پست فیلم جزیره آهنی را فیلم تاریک و سمبولیک توصیف می‌کند. از آقای رامین بهرانی، کارگردان ایرانی‌تبار متولد نورث کارولاینا، فیلم Man Push Cart نشان داده می‌شود داستان یک قهوه‌فروش پاکستانی در حاشیه خیابانی در نیویورک که در کشور خود مشهور است و تلاش می‌کند از گذشته خود با انجام کاری منفرد در نیویورک بگریزد و خود را در جمعیت این شهر پنهان کند. امسال در جشنواره فیلم‌های جدید، کارگردان‌های جدید موزه هنر مدرن نیویورک، جلسات بحثی با شرکت فیلمسازان برگزار می‌شود و 13 تا فیلم‌های مستند طولانی که در دوره‌های قبلی جشنواره درخشیده‌اند، در برنامه‌ حاشیه‌ای، به نمایش گذاشته می‌شوند. از جمله فیلم‌های برجسته این جشنواره که پخش همگانی در آمریکا نخواهند گرفت باید از فیلم کوئین‌سین‌یارا Quinceanera نام برد که زندگی نوجوانان مکزیکی در لس‌انجلس را نشان می‌دهد و همچنین فیلم Cavite که در آن یک پاسدار مقیم سان‌دیه‌گو که برای تشییع جنازه پدر خود به فیلیپین می‌رود با گروگان گرفته شدن مادر و خواهرش توسط اسلامگرایان افراطی مواجه می‌شود. فیلم دیگر فیلیپینی امسال که در روزهای نخستین جشنواره نمایش داده می‌شود شکفتن مکسیمو اولیوروس The Blossoming of Maximo Oliveros نام دارد کار آتوروس سولیتو که د رآن شاهد به بلوغ رسیدن پسری هستیم که انگار می‌خواهد دختر باشد. در فیلم فرانسوی تو و من Toi et Mois که یک کمدی رمانتیک و از جمله گزینه‌های سبک‌تر جشنواره هست، دو خواهر را داریم در رقابت بر سر عشق، یک خواهر نویسنده داستان‌های عاشقانه است و دیگری نوازنده ویلن‌سل. از شیلی، فیلم «در بستر» نمایش داده می‌شود In Bed که داستان برخورد جنسی یک زن و مرد ناشناس است در یک هتل ارزان، که در شروع فیلم آنها را حال سوزاندن ملافه‌های آن می‌بینم.