(rm) صدا | [ 5:05 mins ]
مسعود نقره کار در رمان «قبیله من» که در آمریکا انتشار یافت، به تاریخچه یکی از سازمان های فراگیر چپ ایران در دوران کوتاه بعد از انقلاب سال 1357 می پردازد که با جزئیات از زبان یکی از فعالان آن سازمان بازگو می شود، با استفاده از زبان و واژگان محلات جنوبی تهران. نویسنده، که ده سال پیش رمان «بچه های اعماق» را منتشر کرد، در مصاحبه با رادیو فردا می گوید سوای زندگی سیاسی خود که در این رمان به آن پرداخته است، ذهن شلوغ و درهم تنیده ای دارد که نمی توانست آن را به صورت یک زندگینامه سیاسی عرضه کند. تنها دریچه به درون این ذهن برای او شکل رمان بود. وی می افزاید در اتوبیوگرافی تخیل نقش ندارد در حالیکه در قبیله من از تخیل استفاده شده است. نقره کار یکی از ویژگی های رمان خود را قائم به ذات بودن شخصیت ها می داند که هر کدام حرف خود را می زنند و قضاوت خود را می کنند و نویسنده عقل کل نیست. نقره کار می گوید به خاطر وسواس نتوانسته است جلد دوم بچه های اعماق را که سالها آماده کرده است منتشر کند.
