آلبوم جدید قافیه پرداز کهنه کار هیپ هاپ «باستا رایمز» پرفروش ترین آلبوم هفته در آمریکا

هنرمند موسیقی رپ باستا رایمز Busta Rhymes با آلبوم جدید خود که هفته گذشته پیش به بازار فرستاد، برای اولین بار در 15 سالی که ستاره موسیقی رپ شده است، به راس جدول آلبوم‌های پرفروش روز صعود کرد. تهیه کنندگانی چون داکتر دره و تیمبالند و هنرمندان دیگر، نظیر استیوی واندر، کیوتیپ و ناس در این آلبوم به صورت میهمان ظاهر می شوند. منتقد ویلج وویس این آلبوم را بهترین کار باستا رایمز و بعضی از ترانه های آن را که از کودکی در فقر و خشونت در محلات مرکزی نیویورک حکایت دارند، شاهکار می داند، اما منتقد نیویورک تایمز این آلبوم را هم مثل دیگر کار های باستا رایمز مجموعه ای از ترانه های داغ می داند که به سطح یک آلبوم عظیم رپ نمی رسند. بهنام ناطقی (رادیو فردا، نیویورک): آقای باستا رایمز در آلبوم جدید خود Big Bang جمعی از چهره‌های برجسته موسیقی هیپ و هاپ و ریتم اند بلوز را جمع کرده است، از تهیه‌کنندگان عمده داکتر ده ره Dr. Dre و تیمبالند گرفته تا ترانه‌سرا و خواننده قدیمی استیوی واند Stevie Wonder او این آلبوم را که منتقد موسیقی مجله هفتگی ویلج وویس بهترین کار او می‌داند، با ترانه‌ای شروع می‌کند به نام Get You Some که در آن دو میهمان برجسته را پشت سر خود دارد، یکی قافیه‌پرداز و هنرمند رپ Q-Tip و دیگری خانم مارشا امبروسیوم Marsha Ambrosium از زوج هنری بریتانیائی Floetry که با عشوه‌ای در صدایش می‌خواند «همه‌اش می‌تواند مال تو باشد.» This could all be yours. در این ترانه، که مقدمه آلبوم هست باستا رایمز با ادعای عظمت در رپ و در خیابان، البته حقیقت را نمی‌خواهد بگوید ولی عملا حقیقت را می‌گوید زیرا از آرزوی خود برای عظمت در جهانی سخن می‌گوید که از بیست سالگی در آن ستاره است ولی حالا که 34 ساله شده هنوز نتوانسته خود را به عنوان یک رپر بزرگ تثبیت کند. باستا رایمز به عنوان یکی از اعضای گروه رپ پیشرو و محترم Leaders of the New School کار خود را آغاز کرد و بعد از آن هم به تنهائی هفت آلبوم منتشر کرد، ولی تا کنون آلبومی هم نداشته که به راس جدول پرفروش‌ها صعود کند. اما آلبوم جدید او Big Bang که هفته پیش منتشر شد، در آغاز هفته سوم انتشار خود با فروش بیش از 209 هزار نسخه گروه پانک راک AFI را پس زد و در بالای جدول دویست آلبوم پرفروش روز مجله تخصصی بیل‌‌بورد نشست. ویل دوکز Will Dukes منتقد ویلج وویس دلیل موفقیت آلبوم جدید باستا رایمز اعتبار خیابانی این هنرمند می‌داند که از یک طرف با داستان‌هائی در باره فقر و خشونت در محلات مرکزی شهرها، و از سوی دیگر، با آوردن هنرمندانی مثل داکتر دره به عنوان همکار، بیشتر شده است. اینکه چندماه پیش، باستا رایمز حاضر نشد در باره کشته شدن محافظ خود اسرائیل رامیرز در جریان ضبط یک ویدیوئی، اطلاعی به پلیس بدهد، هم به اعتبار خیابانی او کمک کرد. در ترانه Been Through A Storm با همکاری استیوی واندر، که منتقد ویلج وویس آن را یک شاهکار می‌خواند، باستا رایمز از مشقات زندگی در فقر و محلات خطرناک تصویر می‌کشد و می‌گوید همه‌اش را دیده‌ام. منتقد هفته‌نامه Entertainment Weekly می‌نویسد باستا رایمز چنان اعتماد به نفسی از خود نشان می‌دهد که نمی‌توان به آن بی‌اعتنا بود. در ترانه Don’t Get Carried Away که دکتر دره با موسیقی تهدیدآمیز بیشتر از نمونه‌برداری از ارکستر، تهیه کرده است و هنرمند برجسته موسیقی رپ آقای Nas به عنوان میهمان حضور دارد، باستا رایمز به یک ترانه موفق خیابانی دست یافته است. اما منتقد موسیقی هیپ‌هاپ روزنامه نیویورک تایمز آقای کلیفا سنه می‌نویسد اشکال کار باستا رایمز که او را از انتشار یک آلبوم واقعا کلاسیک رپ تا کنون بازداشته خودش است. باستا رایمز تک‌ترانه‌های داغ زیاد داشته اما آلبوم خوب نداشته، از نظر آقای سنه، دلیلش هم این است که باستا رایمز صدا را به فاقیه خوب ترجیح می‌دهد و بازی‌های دراماتیک مثل زمزمه، و فریاد کشیدن و پچ‌پچه را به نوشتن قافیه‌های به یادماندنی و مفاهیم جدی ترجیح داده است. سنه می‌نویسد باستا رایمز وقتی موفق است که با جلوه‌های تئاتری و دراماتیک، کلیشه‌ای بودن اشعار و مفاهیم ترانه‌های خود را پنهان می‌کند. به نظر منتقد نیویورک تایمز، ادعاهای باستا رایمز در باره عظمت در جهان رپ و در جهان خیابان، هر دو درست است اما نه آنطور که باستا رایمز می‌خواهد. چند ترانه داغ در این آلبوم هست که بقیه را در هم می‌کوبد و این‌ها ترانه‌هائی است که در آنها هنرمند خود را جدی نگرفته است مثل ترانه Get Down که با تهیه‌کننده نوآور آقای تیمبالند، ضرباهنگ جنگلی زیر آن گذاشته، و ترانه عشق لاتی معشوقم را دوست دارم I Love My Chick که یک دوئت است به سبک قدیمی فراخوان و پاسخ در موسیقی سیاهان، یادآور کار مرشد و بچه مرشد در معرکه‌گیری ایرانی.