موزه ای در ایالت جورجیا برای نمایش آثار «پاساریا» هنرمند گوشه گیر ایرانی تبار تاسیس شد

براي اولين بار در قاره آمريکا يک موزه به نمايش آثار يک نقاش ايراني تبار اختصاص مييابد. اين نقاش که خود را پاساريا مينامد و گفته ميشود متجاوز از بيست سال را در تنهايي کامل در کوهستان‌هاي ايالت جورجيا بسر برده، مجموعه آثار نقاشي خود را به مردم اين ايالت اهدا کرده و هيات امنايي که براي نگهداري اين آثار به وجود آمده در جستجوي تاسيس يک موزه اختصاصي براي نگهداري اين آثار است. علي سجادي (راديوفردا): «پارسايا» Pasarya نام هنري يا مستعار يک نقاش ايراني‌تبار در شهر آتلانتا در ايالت جورجيا در جنوب آمريکا است. پاساريا کيست؟ نقاش و شاعري در هاله‌اي از راز و رمز که با رسانه‌ها مصاحبه نمي کند، در انظار ظاهر نمي شود و در معرفي او، سايت اينترنتي pasaryamuseum.org مي‌نويسد: از سرزمين مغان و شاعران بزرگ آمده است. قاره ها و دريا ها را پيموده تا به شهر کوچک و خوابزده اي در جنوب آمريکا رسيده است. پاساريا به مدت 22 سال در انزواي کوهستان، گوشه نشيني را برگزيده و در اين مدت نقاشي ميکرده و مي‌سروده است. او، به سنت خردمندان قديم، هديه اي به مردم داده است. اين هديه، تمام نقاشي هاي اوست. براي جمع آوري آثار پاساريا، هيات امنايي تشکيل ميشود که وظيفه آنها حفظ آثار او و بخصوص پيدا کردن يک ساختمان دائمي براي جا دادن اين تابلو ها است. خانم شارلوت بيلي Baily مدير اين مجموعه در مصاحبه با راديو فردا گفت که تلاش او و مديريت موزه پاساريا، فراهم کردن مبلغ لازم براي تهيه يک ساختمان است، حتي اگر ساختمان، در محلي به غير از جورجيا باشد. خانم بيلي ميگويد که اصل آثار نقاش هرگز به فروش نمي رسد و متعلق به مردم است. تعداد محدودي کُپي از برخي آثار پاساريا به نفع موزه به فروش خواهد رسيد. از خانم بيلي پرسيدم پاساريا واقعاً کيست؟ مي‌گويد نقاش و شاعري که سال‌ها پيش ايران را ترک کرده و مدت ها در ايتاليا زندگي کرده است. نمايشگاه هاي آثار او در ايتاليا، آمستردام، نيويورک و آتلانتا در سال هاي گذشته برپا شده است. تلويزيون غيرانتفاعي جورجيا يک برنامه خود را به معرفي آثار پاساريا اختصاص داد و او را به عنوان يکي از چهره‌هاي مهم هنري ايالت معرفي کرد. شارلوت بيلي از عشق پاساريا به ايران مي‌گويد و اين‌که موزه مايل است به آمريکايي ها نشان دهد که فرهنگ غني ايران چه سهم بزرگي در تمدن جهان داشته است. موزه پاساريا، 12 اتاق دارد که هرکدام، نامي دارند و گروهي خاص از نقاشي هاي هنرمند را اغلب در سبک هاي مختلف به نمايش مي‌گذارند. پاساريا دفتر شعري به نام «شعرهاي زندگي» به زبان انگليسي دارد و خانم بيلي مي‌گويد ايکاش کسي آنها را ترجمه مي‌کرد و مجاناً از طريق اينترنت در اختيار فارسي زبانان مي‌گذاشت. اين، نمونه يکي از اين شعرها است: کلاغ‌هاي ذهن/ شبيه به استادان عهد باستانند، با لباس سياه/ برفراز قلعه «نيوبري» پرواز مي‌کنند/ نظم زيبايي در آسمان نوشته مي‌شود/ که مانند پرده رنگارنگي/ شعر را در پشت خود پنهان مي‌کند.