(rm) صدا | [ 4:13 mins ]
اکونوميست در مقاله اي با عنوان بوش به بروکسل مي رود، مي نويسد: در حال حاضر روش آمريکا درباره برنامه اتمي ايران روشي تهاجمي است، در برابر موضع اروپا که مذاکره و ديپلماسي را ترجيح مي دهد، اما مساله مهمتر از تفاوت در روش است. اروپايي ها مي گويند: اگر آمريکا ترس هاي امنيتي ايران را بزدايد، کار مذاکرات به پيروزي خواهد رسيد. نشريه استراتفر در مقاله اي تحليلي از ترس هايي که بر سياست ايران سايه افکنده سخن مي گويد. استراتفر تناقض گويي را سياست هميشگي رهبري ايران توصيف مي کند که معمولا در آغاز با روش تهاجمي خواست هاي خود را اعلام مي کند و سپس با لحني آرام عقب مي نشيند، حال آنکه واقعيت آن است که اين همه از سر ترس است. نازي عظيما (راديو فردا): هفته نامه اکونوميست در مقاله اي تحليلي و مفصل با عنوان بوش به بروکسل مي رود، به مسائلي که جرج بوش در سفر هفته آينده خود به اروپا طرح خواهد کرد و اختلاف نظرهاي اروپا با آمريکا در مورد آنها پرداخته است که مساله اتمي ايران نيز از نکات محوري آن است. اکونوميست در مورد ايران مي نويسد: در حال حاضر روش آمريکا درباره برنامه اتمي ايران روشي تهاجمي است، در برابر موضع اروپا که مذاکره و ديپلماسي را ترجيح مي دهد، اما مساله مهمتر از تفاوت در روش است. اروپايي ها مي گويند: تنها اگر آمريکا ترس هاي امنيتي ايران را بزدايد، کار مذاکرات به پيروزي خواهد رسيد. اما چرا دادن چنين تضميني براي آقاي بوش دشوار است.
اکونوميست مي نويسد: يک دليل عمده آن است که رژيم ايران که به اعتقاد آمريکا رژيمي مذهبي و سرکوبگر و خواستار نابودي اسرائيل و حامي نقض آتش بس در اراضي فلسطيني و تروريسم است، درست نقطه مقابله همه آن چيزهايي است که آمريکا اکنون ادعا دارد براي منطقه و فراتر از منطقه مي خواهد و هم اکنون در واشنگتن تنور بحث داغ است که آيا آسانتر و مفيدتر اين نيست که به جاي مبارزه با برنامه هاي اتمي ايران خود رژيم عوض شود.
نشريه استراتفر در مقاله اي تحليلي از ترس هايي که بر سياست ايران سايه افکنده سخن مي گويد. اين نشريه در آغاز به رفتارها و گفتارهاي ضد و نقيض مسئولان ايران اشاره مي کند. مانند سخنان کمال خرازي وزير خارجه که روز چهارشنبه گفت: ايران از مذاکراتش با سه کشور اروپايي انتظار رسيدن به نتيجه قطعي ندارد، يا آنکه گفت: ايران آماده است با اروپايي ها فضاي اعتماد بيافريند. اما چند روز پيش از آن اکبر هاشمي رفسنجاني گفته بود دو سه روز از مذاکرات گذشته است، ما به اروپا فرصت داده ايم و انتظار داريم که از اين فرصت استفاده کند، پس از اين مهلت با همه امکانات و نيرويمان به فن آوري هسته اي ادامه خواهيم داد.
استراتفر اين تناقض گويي را سياست هميشگي رهبري ايران توصيف مي کند که معمولا در آغاز با روش تهاجمي خواست هاي خود را اعلام مي کند و سپس با لحني آرام عقب مي نشيند، حال آنکه واقعيت آن است که اين همه از سر ترس است. استراتفر واقعه انفجار در نزديکي بندر ديلم را اوج اين ترس و عدم اطمينان ايران نسبت به نيات دشمنانش مي داند که در حالي که هنوز علت اين انفجار معلوم نشده، اما مقامات ايراني علل ضد و نقيض بسياري براي ان برشماردند. استفراتفر اين شيوه ناشيانه کنترل بحران را نشانه آشفتگي دروني در حاکميت ايران مي داند که آسيب پذيري آن را در برابر تهديدهاي داخلي و خارجي هر دو نشان مي ده. ايران رسما اعلام کرده که آمريکا با هواپيماهاي گشتي و ماهواره تاسيسات اتمي اين کشور را زير نظر دارد.
جرج بوش نيز با سخنان ديروز خود که گفت: اسرائيل حق دارد از ايران بترسد و اگر امنيت اسرائيل به خطر بيفتد، آمريکا از اسرائيل حمايت مي کند، بر ترس ايران دامن زد. يک روز پيش از آن نيز اسرائيل با گفتن اين که ايران تا شش ماه ديگر مي تواند بمب اتمي بسازد، فضاي تنش آلود برنامه اتمي ايران را متشنج تر کرد. در همين حال آمريکا هم علاقه بسياري به حفظ موضع خصمانه خود نسبت به ايران دارد، از طرفي تهران همسايه خود عراق را نيز به دقت زير نظر دارد. با وجود به قدرت رسيدن اکثريت شيعي در انتخابات پارلماني عراق ايران نمي تواند کنترلي را که چشم دارد بر عراق داشته باشد، زيرا دولت عراق دولتي ائتلافي خواهد بود و ترس از احداث پايگاه هاي دائمي آمريکايي در مرزهاي اين کشور با عراق و حضور آمريکا در عراق همواره وجود خواهد داشت.
استراتفر نتيجه مي گيرد که ايران با توجه به موضع سخت شکننده خود بايد براي مقابله با آمريکا متحداني در منطقه دست و پا کند و با اعلام تشکيل جبهه مشترک با سوريه و سپس سخنان ديروز آقاي رفسنجاني که خواستار محکم تر شدن روابط ايران، سوريه، عراق، لبنان و ديگر کشورهاي اسلامي در برابر آمريکا و اسرائيل شده است، کارزار ضد آمريکايي خود در منطقه را آغاز کرده است، اما در حال حاضر بيشترين کاري که از دست ايران بر مي آيد، همان ادامه دادن به شيوه هميشگي خود در فرستادن پيام هاي خصمانه به واشنگتن است، به موازات دست به دست کردن و وقت گذراندن با اروپا تا وقتي که به نوشته نشريه استراتفر به قدرت لازم براي تسلط بر منطقه دست بيابد.
