نمایشگاه عصر «دیسکو» در کتابخانه مرکزی نیویورک: نگاهی به عمومیت یک پدیده فرهنگی زیرزمینی

فرهنگ موسیقی و فرهنگ عامه در دهه 1970 اینروزها در نیویورک زندگی تازه ای یافته است. گذشته از نمایشگاه هایی که به هنرمندان دهه هفتاد در گالری ها و موزه هنرمعاصر شهر برپا شده، از دیروز در کتابخانه مرکزی شهر نمایشگاهی افتتاح شد درباره دیسکو. موسیقی دیسکو که در کلوب های زیرزمینی نیویورک شروع شد، در دهه 1970 جهانگیر شد و نه تنها بر خط اصلی موسیقی پاپ اثر گذاشت بلکه یک نوع لباس، آرایش، هنر بصری و طرز زندگی را با خود به همراه آورد که بر همه جنبه های فرهنگی 1970 تاثیر گذاشت. موسيقي و فرهنگ عامه در دهه 1970 اين روزها در نيويورک زندگي تازه‌اي پيدا کرده است. علاوه بر نمايشگاه‌هائي که به هنرمندان دهه 1970 در گالري‌ها و موزه هنرمعاصر شهر برپا شده، از روز گذشته در کتابخانه مرکزي شهر نمايشگاهي افتتاح شد در باره ديسکو، که چنانکه همکار ما بهنام ناطقي از نيويورک گزارش مي‌دهد، نگاهي است به يک پديده غالب درفرهنگ عامه سه دهه گذشته. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): موسيقي ديسکو، که در کلوپ‌هاي زيرزميني نيويورک شروع شد، در دهه 1970 جهان‌گير شد و نه تنها بر خط اصلي موسيقي پاپ تاثير گذاشت، بلکه يک نوع لباس، يک نوع آرايش و يک نوع هنربصري و يک طرز زندگي با خود به همراه آورد که بر همه جنبه‌هاي فرهنگ دهه 1970 تاثير گذاشت. نيويورک اين روزها گوئي بدون برنامه‌اي از پيش تعيين شده مشغول يادآوري و بزرگداشت فرهنگ عامه ي pop culture و هنر و موسيقي دهه‌هاي گذشته است. در حاليکه 1980 در موسيقي و مد و زندگي شبانه بيشتر و بيشتر چهره مي‌کند، دهه 1970 همچنان داغ است، دهه‌اي که ديسکو، مظهر فرهنگ عامه در آن بود. فرهنگ زندگي شبانه که فيلم تب شنبه شب يا Saturday Night Fever با موسيقي گروه The Bee Gees در جهان اشاعه داد و هنوز هم آن را نمايندگي مي‌کند. در يادآوري دهه 1970 نمايشگاه بزرگي از ماه گذشته در موزه نوين هنرمعاصر New Museum of Contemporary Art برپا شد از زندگي هنري دهه 1970 در محله East Village با آثار و عکس‌هاي هنرمندان برجسته آن دوره، که بعضي‌هاشان متاسفانه قرباني افراط در موادمخدر شدند يا از بيماري ايدز در گذشتند. آثار هنرمندان گرافيتي، هنرمنداني که در آن دهه با رنگ‌پاشي روي قطارها و درو ديوار ساختمان‌ها، نوعي بيان تازه هنري ستيزه‌جو و خرابکار خلق کردند، در گالري‌هاي شهر مرتب عرضه مي‌شود – و حتي يک کلوپ شبانه بازشده است با تم ديسکوي آن زمان. کتابخانه عمومي نيويورک New York Public Library ، در نمايشگاهي در ساختمان مرکزي باشکوه خود از روز گذشته افتتاح کرد، به ديسکو مي‌پردازد، به عنوان به يک پديده فرهنگي محوري دهه 1970 مي‌پردازد، درمجموعه‌اي از عکس، فيلم، پوستر و اشياء گوناگون خاطره‌برانگيز، تحت عنوان «ديسکو: يک دهه شنبه شب» Disco: A Decade of Saturday Nights اين نمايشگاه ديسکو در عکس‌هائي کلوپ‌هاي شبانه نيويورک را نشان مي‌دهد که موسيقي و زندگي شبانه‌اي که به نام ديسکو معروف شد در آنجاها آغاز شد، به عنوان يک شاخه از فرهنگ زيرزميني. نمايشگاه کتابخانه نيويورک، همچنين نشان مي‌دهد که اين فرهنگ چگونه در طول 1970 به در اعماق فرهنگ عامه متجلي شد و در همه جنبه‌‌هاي زندگي، از لباس و طراحي اثاثيه و دکوراسيون منازل گرفته تا عکاسي و سينما و هنرهاي بصري نفوذ کرد. ازجمله اشيائي که دراين نمايشگاه مي‌بينيم، يک آگهي عجيب است براي يک برند Brand سيب‌زميني سرخ‌کرده به نام Discos و کت و شلوار نقره‌اي رنگي که بدل جان تراولتا در فيلم Saturday Night Fever بر تن داشت، و مجسمه‌اي از يک قاشق مخصوص مصرف کوکائين که ديوار استوديو 54 کلوپ مشهور آن زمان را تزئين مي‌کرد. آقاي اريک وايزبارد، مسئول يک مرکز فرهنگي در سياتل به نام Experience Music Project است که اين نمايشگاه را قبل از کتابخانه مرکزي نيويورک در آنجا برگزار کرده بود. اما نمايشگاه دهه ديسکو از اشيائي است ازمجموعه خصوصي آقاي Vince Alleti مسئول صفحه‌بندي و امور گرافيک مجله هفتگي مشهور The Village Voice سالها در آپارتمان خود در نيويورک نگه مي‌داشت. آقاي آلتي گفت قصد داشت سرانجام روزي کتابي در باره آن دهه بنويسد اما به تدريج ديگر در آپارتمان‌اش جاي زندگي باقي نمانده بود. از ويژگي‌هاي اين نمايشگاه، که اشياء آن از مجموعه آقاي آلتي بسيار فراتر مي‌روند، کابين‌هائي است که براي شنيدن انواع موسيقي و تماشاي ويدئو در آن تعبيه کرده‌اند. ويدئوهاي ديدني از رقص در کلوپ مشهور «گالري» و حتي تظاهراتي که به ابتکار يک راديو در پايان دهه 1979 عليه ديسکو برپا شده بود. در کنار اجراهائي از ترانه‌هاي مشهور آن زمان مي‌توان به لباس‌هائي نگاه کرد که هنرمندان آن دوره برتن مي‌کردند، از جمله يک پيرهن شب متعلق به خواننده ترانه مشهور I Will Survive خانم گلوريا گي‌نر، در اين نمايشگاه است در کنار عکسي از او در اين لباس در حال اجراي برنامه. چنانکه خانم گلوريا گي‌نر در مصاحبه‌‌اي گفت، ديسکو هرگز نمرد، اما اسمش را عوض کردند که هويت اشخاص بي‌گناه را محفوظ نگه دارند.