«سرزمین مردگان»: بازگشت جرج رومرو به جهان دهشتناک، تهوع آور و تمثیلی مجموعه «مردگان»

جرج رومرو George Romero، گارگردان مبتکر به درونمايه آشنا و داستان تهوع‌آور بازگشت مردگان براي ترساندن و شکنجه زندگان، که 35 سال پيش با فيلم ترسناک و خنده‌آور شب مردگان زنده The Night of the Living Dead براي نخستين بار عرضه کرد، چرخشي امروزي می دهد. در این فیلم که بسیاری از منتقدان آن را «شاهکار» توصیف کرده اند، دنیس هاپر نقش صاحب ثروتمند و نژاد پرست یک هتل مجلل برای زنده های سفیدپوست و مرفه را ایفا می کند که از سوی مردگان زنده خواری که در شهرهای متروک به خودآگاهی اجتماعی رسیده اند در خطر قرار می گیرد. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): ظاهرا تابستان امسال، فيلم‌هاي تفريحي و پرخرج که قرار است به سنت صنعت سينما، سرگرمي بي‌فکر و تنقل ساده، و به اصطلاح «مبتذل» براي چند ساعت وقت‌گذراني در سينما باشند، در دست کارگردان‌هاي هنرمند، به آثاري خيره‌کننده با محتواي تمثيلي سياسي و اجتماعي تبديل شده اند. بعد از فيلم‌ Batman Begins که داستان مرد خفاشي را با تعبيري اجتماعي در باره فساد صاحبان قدرت، حالا نوبت به آقاي جرج رومرو George Romero، گارگردان مبتکر رسيده است که به درونمايه آشنا و داستان تهوع‌آور بازگشت مردگان براي ترساندن و شکنجه زندگان، که 35 سال پيش با فيلم ترسناک و خنده‌آور شب مردگان زنده The Night of the Living Dead براي نخستين بار عرضه کرد، چرخشي امروزي بدهد: اين بار با هنرپيشه‌هاي معروفي مثل دنيس هاپر، و در توليدي پرخرج و از نظر بصري خيره‌کننده و تماشائي، که مانند سه روايت ديگري که خود آقاي رومرو طي 35 سال اخير از اين داستان ساخته است، هم ترسناک است و هم به طرز تهوع‌آوري خنده‌دار. در فيلم سرزمين مردگان يا Land of the Dead که از جمعه، ديروز، در آمريکا بر پرده همگاني آمد، زنده‌ها در هتلي گران‌قيمت مخصوص سفيدپوستان مرفه، قرار دارند که رئيس ثروتمند آن با بازي شيطاني دنيس هاپر، مظهر شر در اين فيلم است، تمثيلي صريح از اختلاف طبقاتي و تبعيض نژادي دربر دارد. فيلم‌هاي قبلي رومرو از اين سري، هريک بازگو کننده اوضاع زمانه خود بودند. فيلم سال 1968 جرج رومرو، شب مردگان زنده، تنش‌هاي اجتماعي و سياسي دهه 1960 آمريکا، دوران جنگ ويتنام و جنبش اعتراض را در چارچوب يک فيلم ترسناک تفريحي ارائه داد. ده سال بعد از آن، در سال 1978 رومرو در فيلم طلوع مردگان، يا Dawn of the Dead به اين ژانر و عوامل آشناي آن بازگشت اما اين بار زامبي‌ها، يا مردگان آدمخوار، به يکي از مظاهر جامعه مصرفي حمله‌ور مي‌شدند، يعني بازارهاي عظيم آمريکائي يا shopping mall. شش سال بعد از آن، رومرو فضاي دهه 1980 را در فيلم روز مردگان، يا Day of the Dead ثبت کرد، شامل ارتشي قدرت طلب و دانشمند ديوانه‌اي که تلاش مي‌کرد مردگان زنده را به خدمتکاران مطيع منازل تبديل کند. در فيلم سرزمين مردگان، که بيست سال بعد از روز مردگان ساخته شده است، رومرو مردگان زنده‌خوار را به صورت آدمهائي نشان مي‌دهد که در شهرهاي متروک و فقرزده، به نوعي خودآگاهي اجتماعي مي‌رسند و عليه زندگاني قيام مي‌کنند که براي تفريح از آنها به عنوان نشان‌هائي براي تمرين تيراندازي استفاده مي‌کنند. يکي از قهرمان‌هاي فيلم زامبي يا مرده سياه پوستي است که در يک پمپ بنزين کار مي‌کند و دلش از منهدم شدن همنوع‌هاي خود به دست زندگان بي‌مبالات فرياد خشم سر مي‌دهد. رومرو، يکي از مبتکران ژانر فيلم‌هاي ترسناک خنده‌آور، به قول منتقد نشريه گزارشگر هاليوود Hollywood Reporter با استفاده از آخرين تکنيک‌هاي چهره‌آرائي، صحنه‌پردازي و تروکاژ، يا ترفندهاي بصري پر خرج، شاهکاري آفريده است که از جمله حاصل 20 سال نظاره انتقادي بر تحولات اجتماعي جامعه آمريکا نيز هست. از نظر منتقد نيويورک تايمز، خانم مانولا درگيس، يکي از لذايذ ساختن فيلم‌هائي که در يک ژانر خاص و آشنا، قرار مي‌گيرند، تماشاي خلاقيت فيلمسازان هنرمندي مثل جرج رومرو است در شکستن کليشه‌هاي آشنا، و به قول منتقد نشريه تخصصي Variety آقاي جاستين چنگ، جرج رومرو با اين کار به همه ضرب شصت نشان مي‌دهد، و منتقد لس آنجلس تايمز کوين تامس مي‌نويسد رومرو به آساني لشگري از بازيگران مشهور، و فصل‌هاي هيجان‌انگيز پرحرکت را اداره مي‌کند، و تصاويري تاريک و دل‌انگيز، و بعضا بسيار تهوع آور، يکي پس از ديگري خلق مي‌کند که در مجموع اثري تمثيلي و کوبنده به وجود مي‌آورند.