(rm) صدا | [ 3:02 mins ]
در نمایشگاهی از 27 اثر کودکان آواره دارفور سودان که به همت سازمان دیدبان حقوق بشر در دانشگاه نیویورک، برگزار شد، تصاویر رنگین کودکانه هرکدام شهادتنامههائی صریح هستند از کشتارهولناک خانوادهها و به آتش کشیدن منازل و دهکدهها. خانم دکتر انی اسپرو Sparrow از دیدبان حقوق بشر، برگزارکننده این نمایشگاه، در مصاحبهای گفت جذابیت این تصاویر تکاندهنده در این است که این بچهها روش بیانی انتخاب کردند که جزئیات آن با حرفهای شهود عینی در باره این وقایع تطبیق میکند. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): 27 طراحی و نقاشی رنگی که از روز سهشنبه نمایش آنها در دانشگاه نیویورک شروع شد، جهان هنرمندان نوجوان دارفوری را نشان میدهد که خشونت قومی و مذهبی در این ناحیه از سودان آنها را آواره کرده است.
نقاشی رنگی کودک 13 سالهای به نام طه که اینک در دارفور شمالی زندگی میکند، هلیکوپترهائی را نشان میدهد بر فراز خانههای دهکدهای سراسر در آتش. نقاش نوجوان زیر عکس نوشته است: «حالا شبهای من سخت شدهاند، زیرا احساس وحشت میکنم.»
در نقاشی دیگری کودک 13 سالهای به نام صالح از دارفور غربی، مردانی را نشان میدهد سوار بر زنان، یا در حال تیراندازی به یکدیگر. زیر نقاشی نوشته شده است: «زنها فریاد میکشیدند. آنها را به زور گرفتند. خوبرو ها را با خود بردند، دختران نوجوان 5 ساله و 7 ساله و 14 ساله راهم بردند. برخی بعد از چند ساعت برگشتند وبقیه را هرگز دو باره ندیدیم.»
نقاشیهای دیگر از تجاوز، از مردان اسبسوار تفنگبدست و از هلیکوپترهائی که از آسمان به زمین آتش میبارند میگویند. نام این نمایشگاه را که تا سپتامبر در مرکز فرهنگی دانشجویان یهودی دانشگاه نیویورک برپا خواهد بود، «شاهدهای کوچولو» گذاشتهاند و هدف نمایشگاه، نشان دادن خشونتهای دارفور از دیدگاه کودکان است.
این نمایشگاه، برگزیده طرحهائی است که کارکنان موسسه نیویورکی دیدبان حقوق بشر در دارفور جمع کردهاند. سازمان ملل تخمین میزند که در جریان بحران دارفور که فوریه سال 2003 شروع شد، بیش از 200 هزار نفر در اثر گرسنگی مردند یا کشته شدند و 2.4 میلیون نفر آواره شدند.
نقاشان جوان در این نمایشگاه، تصویرهائی شبهنظامیان عرب که سیاهپوستان سودانی دارفور را هدف خشونت قومی قرار دادند، تصویر میکنند.
دکتر انی اسپرو Sparrow از دیدبان حقوق بشر، برگزارکننده این نمایشگاه، در مصاحبهای گفت جذابیت این تصاویر تکاندهنده در این است که این بچهها روش بیانی انتخاب کردند که جزئیات آن با حرفهای شهود عینی در باره این وقایع تطبیق میکند. وی میافزاید این تفنگها، به تفنگهای خیالی که بچههای دهساله میکشند، ربطی ندارد، بلکه تفنگهائی است که این بچهها به چشم دیدهاند.
خانم دکتر اسپرو مانند بسیاری دیگر از فعالان حقوق بشر، دولت سودان را به حمایت از اعراب جنجوید متهم کرد و گفت این تنها دولت است که به ابزار جنگ که در اختیار این اعراب قرار دارد، دسترسی دارد.