وقایع 18 تیرماه 1378 در اصفهان از دید یک شاهد عینی

وقایع 18 تیرماه 1378 از تهران به تبریز و اصفهان و شهرهای دیگر کشیده شد. بهمن کلباسی که در آن زمان دانشجوی رشته فیزیک در دانشگاه اصفهان بود و به دنبال این وقایع بازداشت شد، در مصاحبه با رادیوفردا وقایع 18 تیرماه سال 1378 و روزهای بعد از آن را در اصفهان تشریح می کند. وی می گوید تظاهراتی که صبح شنبه توسط او و سایر اعضای انجمن اسلامی دانشگاه اصفهان برگزار شد کمابیش صلح آمیز بود و شماری از مردم شهر و جوانان نیز در راهپیمائی شرکت کردند. بهمن کلباسی (دانشجوی سابق در اصفهان): در اصفهان بامداد روز جمعه ساعت 2 نیمه شب با زنگ تلفن یکی از دوستان از تهران از خواب بیدار شدم و تنها یادم است که دوستم از دفتر تحکیم بود و می گفت دارند همه را می کشند. اول اصلا نتوانستم بفهمم جریان چیست و فکر کردم فاجعه ای در پیش است اما امکان پیش بینی وقایع در ابعادی که پیش آمد ممکن نبود. بامداد جمعه ساعت هشت صبح مجددا تماس هائی گرفته شد و بالاخره خبرهای دست اول تری به دستم رسید و با دوستانم در دانشگاه اصفهان تماس گرفتم و ظهر بود که تقریبا همه دیگر از بچه های فعال انجمن اسلامی و فعالان دانشجوئی دانشگاه اصفهان و دانشگاه صنعتی اصفهان همراه با بچه های دانشگاه آزاد و نجف آباد در دفتر انجمن اسلامی دانشگاه اصفهان جمع بودیم، حدود ساعت یک بعدازظهر و هر لحظه تلفنی خبرها را می گرفتیم و همان وقت تصمیم گرفتیم یک راهپیمائی بگذاریم و دعوت کنیم از دانشجویان. دانشگاه به علت آنکه امتحانات پنج روز قبل به پایان رسیده بود، کمابیش تعطیل شده بود و دسترسی به خیلی از دانشجوها مشکل بود ولی ما به هر تقدیر اطلاعیه ای در سطح دانشگاه پخش کردیم و در سطح شهر و با همه کسانی که می شناختیم تماس تلفنی گرفتیم. صبح شنبه راهپیمائی در محل دانشگاه اصفهان کنار سالن دانشکده پزشکی شروع شد و ما حرکت کردیم به سمت بیرون دانشگاه و ما که از در دانشگاه خارج شدیم شاید 200 نفر بیشتر نبودیم ولی به محض اینکه وارد میدان شیراز شدیم تعداد زیادی از جوانها و مردمی که نگاه می کردند متوجه شدند و آنها هم از خبرها مطلع شده بودند به وسیله روزنامه های صبح شنبه به ما پیوستند و این تظاهرات کمابیش با آرامش برگزار شد و مورد مخالفت نیروهای انتظامی هم قرار نگرفت که حاضر نشده بودند ولی وقتی به سر خیابان چهارباغ بالا و سی وسه پل در حال حرکت بودیم در نیمه راه، راه را بستند و بچه ها مجبور شدند دور بزنند و ادامه بدهند تظاهرات را در میدان شیراز و بعد به دانشگاه اصفهان برگردند و در آنجا چند سخنرانی انجام شد و بعد جمعیت متفرق شد. اصفهان جزو شهرهائی بود که تظاهرات اعتراض آمیز در آن کمابیش صلح آمیز گذشت. شنبه بعد ازظهر وقتی ما از این تظاهرات به سمت تهران آمدیم و در جریان تهران قرار گرفتیم طبیعتا خشونت در تهران قابل مقایسه نبود.