سازمان‌های غیردولتی در ایران و مشارکت جوان‌ها

جوان‌هائی که می‌خواهند خارج از فضای دولتی برای بهبود اوضاع زندگی اوضاع زندگی خود ودیگران کاری انجام دهند، به NGO ها یا سازمان‌های غیردولتی روی آورده‌اند. اما فعالیت در NGO ها با مشکلاتی روبرو است. «نگاه تازه» در یک گزارش ویژه با چند جوان که در ایجاد و مشارکت با سازمان های غیردولتی همکاری داشته اند، به مصاحبه می پردازد و آنها از دشواری هائی می گویند که حکومت ایران اخیرا برای فعالیت سازمان های غیردولتی فراهم ساخته است. جوان‌هائی که می‌خواهند خارج از فضای دولتی برای بهبود اوضاع زندگی اوضاع زندگی خود ودیگران کاری انجام دهند، به NGO ها یا سازمان‌های غیردولتی روی آورده‌اند. اما فعالیت در NGO ها با مشکلاتی روبرو است. عباس، می‌گوید در یک سازمان غیردولتی فرهنگی شرکت دارد که روی تاریخ باستان ایران مطالعه می‌کند و در سازمان دیگری، برای بهبود محیط زیست تلاش می‌کند. وی می‌گوید مشکل عدم آشنائی مردم با فرهنگ سازمان‌های غیردولتی است، زیرا لازم نیست وارد فعالیت سیاسی شوند. نگین می‌گوید بعد از گرفتن مجوز برای یک انجمن دفاع از حقوق زنان یک سال و نیم فعال بود ولی بعد به خاطر مسائل مالی و عدم کمک‌های دولتی و کنترل شدید دولت و مزاحمت‌های ارگان‌های دولتی کار خود را محدود کرد. آقای دیگری می‌گوید سالها در سازمان‌های غیردولتی فعال بود. براساس مصوبه سازمان ملل هر سه نفر که برای پیگیری یک هدف کنار هم قرار گیرند یک NGO محسوب می‌شود اما در ایران به مجوز احتیاج دارند. وی می‌گوید در ایران و به خصوص در کردستان، سنت‌های جامعه اجازه فعالیت به سازمان وی را نمی‌داد. شعله محدودیت‌های موجود در جامعه را مهم‌ترین عامل بازدارنده برای فعالیت NGO ها می‌داند. وی می‌افزاید درجامعه ما امکانات لازم در اختیار سازمان‌های غیردولتی قرار نمی‌گیرد. فرید می‌گوید NGO ها در اروپا و آمریکا از پول اعضا به کار خود ادامه می‌دهند. وی می‌افزاید در کشورهائی مثل ایران باید مراقب باشند که مسئولان جلوی کار آنها را نگیرند. امید معماریان، روزنامه‌نگار، در مصاحبه با رادیو فردا، مشکلات فرهنگی مردم را مهم‌ترین مانع پیشرفت NGO ها می‌داند. وی می‌گوید مشارکت درایران پدیده دشواری است و کار گروهی و کار جمعی کردن با مشکلات و موانع زیادی روبرو است. وی می آفزاید مردم هم امکانات و ساختار سازمان‌های غیردولتی آشنائی ندارند زیرا اینگونه سازمان‌ها در همه زمینه‌ها می‌توانند فعال باشند. فرید می‌گوید مهم‌ترین علت کناره‌‌گیری جوانان از فعالیت مستمر در سازمان‌های غیردولتی مشکلات مالی است. وی می‌افزاید الان جوان‌ها آشنائی دارند اما این آشنائی محدود است به سالهای آخر دبیرستان و چند سال اول دانشگاه که هنوز کسی به فکر زندگی نیست. امید معماریان می‌گوید در دوره ریاست جمهوری اسلامی خاتمی فعالیت سازمان‌های غیردولتی انجام گرفت، اما قبل از آن به صورت خیریه و سنتی بود. وی می‌گوید از دل سازمان‌هائی که در دوران خاتمی راه افتادند، سازمان‌های خیلی خوبی شکل گرفتند. عباس معتقد است مدت زمان کوتاهی است که فعالیت در سازمان‌های غیردولتی در ایران پرطرفدار شده است. وی می‌گوید تاسیس سازمان ملی جوانان بزرگترین مشکلی بود که دولت برای کارسازمان‌های غیردولتی به وجود آورد زیرا مجوز فعالیت NGO ها را این سازمان صادر می‌کرد و الان ممکن است دولت جدید با این جوازها موافقت نکند. وی می‌افزاید تداوم نوع فعالیت‌ها مشکل دیگر سازمان‌های غیردولتی است. وی می‌گوید سازمان‌های غیردولتی د در شکل‌گیری فرآیند دمکراسی نقش عمد‌ه‌ای دارند. شعله می‌گوید در دوران فعالیت خود در NGO زنان دمکراسی که عباس می‌گوید را تجربه کرده است. بعد از آغاز کار مجلس هفتم، NGO ها بارها منشاء ورود دشمن به ایران و به ضرر منافع داخلی و امنیتی قلمداد شدند تا جائی که برخی از مسئولین گفتند مجوز تاسیس آنها باید مجددا تائید شود و فعالیت‌های آنها باید به مساجد سپرده شود. فرید می‌گوید این کار به صورت غیرعلنی عملی شده است. وی می‌افزایدامسال اعلام شد که برای طرح آموزش حدیث و قران فقط پول داده می‌شود. کوتاه شده