(rm) صدا | [ 5:25 mins ]
نتیجه انتخابات پرسروصدای آلمان، که باعث شد دبیرکل حزب دمکرات مسیحی جای دبیرکل حزب سوسیال دمکرات را در مقام صدراعظم اشغال کند، برنامه‌های فرانسه برای نزدیک کردن اتحادیه اروپا به چین را نیز برهم زد. در مقاله‌ای به مناسب سفر رئیس جمهوری چین به کشورهای بریتانیا، آلمان و اسپانیا که هفته آینده به پایان می‌رسد، یک محقق بنیاد هریتج واشنگتن، آقای جان تکاچیک Tkacik در روزنامه وال استریت جورنال می‌نویسد موضوع تحریم تسلیحاتی چین، آمریکا را به اهمیت استراتژیک اروپا بیشتر آگاه ساخته است. وی توصیه می‌کند که اروپاو آمریکا با ژاپن و استرالیا برای شکل دادن به آسیائی دمکراتیک و آزاد همکاری کنند. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): سال گذشته، آقای ژاک شیراک، رئیس جمهوری فرانسه در تشریح بینش استراتژیک خود برای آینده، از لغو تحریم تسلیحاتی چین توسط اتحادیه اروپا به عنوان وسیله‌‌ای برای نزدیک کردن اروپا به چین و ایجاد وزنه‌ای در برابر آمریکا سخن می‌گفت. در پی کشتار آزادی‌خواهان در میدان تیان‌من‌آن‌من پکن، نزدیک به 15 سال است که اتحادیه اروپا از فروش تسلیحات پیشرفته به چین امتناع می‌ورزد.
استدلال آقای شیراک برای برداشتن تحریم تسلیحاتی چین این بود که به زعم وی، برای ترغیب توازن بین‌المللی، اتحادیه اروپا می‌بایست روابط خود با چین و حتی روسیه را تقویت کند.
اما اینک در حالیکه رئیس جمهوری چین، آقای هو جینتائو، سفر اروپائی خود را با دیدار از بریتانیا آغاز کرده است، اروپا چهره‌ای متفاوت با یک سال پیش به خود گرفته است، به خصوص در ارتباط با چین و موضوع تحریم تسلیحاتی، که چین سال گذشته امیدوار بود با حمایت فرانسه، اتحادیه اروپا را به لغو آن ترغیب کند.
نخست وزیر چین امیدوار بود امید به بستن قرارداد یک میلیارد و 500 میلیون دلاری قطار سریع‌السیر میان شانگهای و گوانگژو با شرکت زیمنس، برای نرمش آلمان در این باره کافی باشد، اما سخنگوی سیاست خارجی خانم انگلا مرکل، صدراعظم آینده آلمان تاکید کرد که لغو تحریم تسلیحاتی چین موضوعی است که در مذاکرات بین کشورهای اتحادیه اروپا و آمریکا باید در باره آن تصمیم گرفته شود و بحث در باره آن فعلا در دستور کار نیست.
آقای جان تکاچیک، دیپلمات سابق آمریکا که در تایپه، هنک‌کنگ، پکن و گوانژو خدمت کرده است و اینک یک محقق ارشد در تحقیقات آسیائی بنیاد هریتج واشنگتن است، در مقاله خود در روزنامه وال استریت جورنال می‌نویسد پیام دولت آینده آلمان کاملا روشن است. صدراعظم جدید نمی‌خواهد به تشریک مساعی دولت آلمان با برنامه‌های رئیس جمهوری فرانسه برای نظام جدید جهانی ادامه دهد: برنامه‌ای که در آن اتحادیه اروپا تحت رهبری فرانسه خود را به چین و روسیه نزدیک می‌کند و وزنه‌ای می‌شود نه در کنار آمریکا بلکه در برابر آمریکا. و همچنین، چشم‌انداز موفقیت چین در برداشتن تحریم تسلیحاتی اتحادیه اروپا هم چندان روشن به نظر نمی‌رسد، زیرا علیرغم استقبال گرمی که تونی بلر در سه روز گذشته نسبت به رئیس جمهوری چین نشان داد، موضع بریتانیا در باره تحریم تسلیحاتی چین نیز تغییر نکرده است. اتریش هم که قرار است بعد از بریتانیا ریاست اتحادیه اروپا را به دست گیرد، امیدهای چین را با اعلام اینکه در شش ماه ریاست خود پرداختن به موضوع‌های عمده دیگری غیر از لغو تحریم تسلیحاتی چین را در نظر دارد، نقش بر آب کرد.
در این میان دیپلمات‌های ژاپن تلاش می‌کنند که تحریم تسلیحاتی چین در اروپا ادامه یابد و آمریکا نیز از آن حمایت می‌کند و حتی فرانسوی‌ها هم این روزها گرفتاری‌های دیگری دارند. از نظر این محقق بنیاد هریتج، موضوع لغو تحریم‌ها تا تابستان آینده که قرار است جلسه ای دیدار سران اروپا و آسیا برگزار شود به تعویق خواهد افتاد، که ریاست اتحادیه اروپا نصیب فنلاند می‌شود و فنلاندی‌ها هم علاقه چندانی به پرداختن به آن ندارند.
هفته گذشته در جریان مذاکرات استراتژیک آمریکا و اروپا بر سر آسیا در واشنگتن، چین در راس دستور کار قرار داشت و برخلاف جلسه قبلی این مذاکرات که در بروکسل برپا شده بود، موضوع بحث همکاری میان اروپا و آمریکا برای جهت صلح‌آمیز دادن به تحولات در آسیا بود.
آقای تکاچیک، محقق بنیاد هریتج می‌نویسد موضوع تحریم تسلیحاتی چین آمریکا به صرافت اهمیت استراتژیک اروپا انداخته است که علیرغم نیروی نظامی اندکش، از تکنولوژی نظامی پیشرفته‌ای برخوردار است که چین می‌خواهد به آن دست‌یازد. مقامات آمریکا در وزارت امورخارجه و وزارت دفاع به صرافت این افتاده‌اند که به کمک استرالیا و ژاپن، تلاش کنند اتحادیه اروپا را در جلوگیری از برخاستن چین به عنوان یک قدرت نظامی، با خود همراه سازند و اروپائی‌ها هم نشان داده‌اند که هنوز آمریکا، استرالیا و ژاپن را در جهت مثبت بخشیدن به آسیا و به خصوص چین، همراه و همدست طبیعی خود می‌بینند. این محقق توصیه می‌کند که برای رسیدن به این هدف، آمریکا و اروپا اختلافات اندک را کنار بگذارند و در راه هدف مشترک که آسیائی دمکراتیک و آزاد است، تلاش کنند.
