(rm) صدا | [ 3:21 mins ]
دو اتحادیه بزرگ فلزکاران و کارگران در آلمان و نروژ، و نیز حزب چپ آلمان، با ارسال نامههائی به محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری اسلامی، نسبت به دستگیری و حبس کارگران کارخانه های نساجی کردستان و شاهو و نقض حقوق آنان اعتراض کردند. محمد آسنگران، فعال سیاسی در آلمان، و آشنا به امور کردستان و کارگران، در مصاحبه با رادیو فردا می گوید مبارزات کارگران نساجی کردستان بر سر اخراج همکاران آنها شروع شد و کارگران بعدا در اعتراض به دستمزد پائین و عدم تامین شغلی دست به اعتصاب زدند. وی می افزاید کارخانجات نساجی در سراسر ایران به خاطر تکنولوژی وماشین آلات کهنه از رقابت در بازار عاجزند و دولت و کارفرما سعی می کنند کارگران قدیمی را اخراج کنند و به جای آنها کارگران موقت استخدام کنند. دو نهاد کارگری در آلمان و نروژ با ارسال نامههائی به محمود احمدینژاد، ضمن اشاره به اعتصاب کارگران کارخانه نساجی کردستان و شاهو در سنندج، خواستار آن شدند که ا احکام زندان چند فعال کارگری در کردستان لغو شود.
شهرام میریان (رادیوفردا، کلن): در پی اعتصاب کارگران دو کارخانه نساجی کردستان و شاهو، دو اتحادیه بزرگ فلزکاران و کارگران در آلمان و نروژ، و نیز حزب چپ آلمان، با ارسال نامههائی به محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری اسلامی، نسبت به دستگیری و حبس کارگران و نقض حقوق آنان اعتراض کردند. اتحادیه فلزکاران آلمان بیش از دو میلیون و اتحادیه سراسری کارگران نروژ 830 هزار عضو دارد.
در پیوند با مشکلات دو کارخانه بزرگ نساجی در کردستان، رادیو فردا از محمد آسنگران، فعال سیاسی در آلمان، و آشنا به امور کردستان و کارگران، میپرسد ریشه اعتراض کارگران را درچه مسائلی میتوان سراغ کرد و خواسته آنها از چه قرار است.
محمد آسنگران (فعال سیاسی، و آگاه به امورکردستان، مقیم آلمان): کارگران نساجی کردستان همراه با کارگران نساجی شاهو که هر دو در سنندج هستند ماههاست در گیر مبارزهای هستند و ابتدا بر سر اعتراض به اخراج همکارانشان این اعتراضات شروع شد. و بعدا خواستههای دیگری به آن اضافه شد و طبعا خواستههائی که قبلا با مدارا ظاهرا با آنها برخورد کرده بودند، در جریان اعتصاب دوباره اینها رو آمدند. کارفرما و دولت اساسا تلاششان این است که کارگران را در حداقل شرایط ممکن و دستمزد حداقلی که به آنها دادند، نگه دارند. کارگران نساجی، هر دو بخش شاهو و نساجی کردستان، به این حالت معترضند و هم دستمزد بیشتری را تقاضا دارند و هم اینکه میخواهند تمام کارگران قراردادی که هر آن میتوانند اخراجشان کنند، به صورت استخدام دائمی در بیایند.
ش.م.: چرا این مسئله طی این یک سال اخیر که ما میبینیم اوج گرفته، هنوز از سوی دولت و کارفرما حل نشده؟
محمد آسنگران: طبعا مسئله کارخانههای نساجی در سراسر ایران دچار مشکل و بحران است. کارخانههائی که هستند با سسیتم قدیمی و دستگاههای کهنه نمیتوانند در بازار امروز وارد رقابت جهانی بشوند و به این اعتبار جمهوری اسلامی از یک طرف تلاش میکند که این سیستم را تغییر بدهد که نتوانسته تا حالا و از یک طرف کارگرهائی که از قدیم، ده بیست سال است استخدام شدهاند از مزایای بیشتری برخوردارند، و کارفرما و هم مقامات سعی میکنند آنها را اخراج کنند و کارگران تازه را با قراردادهای موقت و دستمزد کمتر استخدام کنند. به این دلیل این تنش هنوز ادامه دارد و فضائی ایجاد کرده که از یک طرف اینها میخواهند اخراج کنند و نمیتوانند وراحت نیست برایشان و از طرف دیگر کارگران نساجی هم میخواهند به حقوق خود برسند و این حالت طولانی کرده مسئله مبارزات و اعتصابات اخیر را.