(rm) صدا | [ 6:40 mins ]
به مناسبت سیامین سالگرد انتشار آلبوم Born to Run یا زاده برای فرار، آلبوم تاریخی آقای بروس اسپرینگستین، ترانهسرا و خواننده موسیقی راک آمریکا، این آلبوم مجددا در یک بستهبندی جدید همراه با DVD از یک کنسرت سال 1975 ترانههای آن امروز (سه شنبه) در سراسر آمریکا منتشر میشود، اما سنای آمریکا امروز از تصویب قطعنامهای در تقدیر از خدمات اسپرینگستین به فرهنگ آمریکا امتناع ورزید. آلبوم Born to Run به هیچ آلبوم راک قبل و بعد از آن شبیه نیست و حتی خود اسپرینگستین نیز می گوید بعدا آلبومی بعد از آن به وجود نیاورد. کریستفر اسفتنز استاد دانشگاه نورث ایسترن میگوید این آلبوم زمانی در موسیقی پاپ آمریکا را نشانه می زند که ترانه سرایان متفکر و با احساسی مثل جکسون براون جای خود را به موسیقی پانک و دیسکو می دادند اما اسپرینگستین خطر و هیجان راک اند رول را در این میان از آن خود ساخت. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): نخستین بیتهای اولین ترانه آلبوم Born to Run شکاهکار ماندنی بروس اسپرینگستین، هنرمند نیوجرسیائی، با تصویر بسته شدن حفاظ در منزل و تاب دامن مری در باد شروع میشود در ترانهای سینماگونه به نام Thunder Road یا جاده رعد، که در آن عاشق جوان با وعده ماجراهای ناشناخته آینده از معشوق خود مری میخواهد که راه طولانی را از حیاط منزلش تا صندلی جلو اتوموبیل او را با ایمان طی کند تا از شهری پر از بازنده بگریزند.
هنگامی که آقای اسپرینگستین، در 25 سالگی اثر تاریخی خود Born to Run، سومین آلبوم زندگیاش را ضبط میکرد، حرفه کوتاه اما درخشان او رو به پایان بود. دو تن از نوازندگان گروهش E Street ترکش کرده بودند، مقایسه او با باب دیلن در مطبوعات فراموش شده بود و کمپانی RCA اعلام کرد به قرارداد با او خاتمه میدهد، اما آلبوم Born to Run یا «زاده برای فرار» همه چیز را برای او عوض کرد.
آلبوم Born to Run که در آن اسپرینگستین ترانههائی در باره عشق را با تجربههای ماجراجویانه جوانان در شهرهای کوچک آمریکا در آمیخت و برای ضبط آن راک و جاز و موسیقی بلوز بهره گرفت، شبیه هیچ آلبوم راکی که تا آن زمان و پس از آن بیرون آمد نیست و حتی خود اسپرینگستین نتوانست خلاقیت شگفتانگیز سیسال پیش خود را در آلبومهای موفق بعدی و در پیشه طولانیاش به عنوان رئیس راک آمریکا یا The Boss تکرار کند. خبرگزاری آسوشیتدپرس مینویسد این شاهکار در طول سی سال گذشته ابعادی اسطورهای به خود گرفته است.
مطالعه در باره ترانههای بروس اسپرینگستین اینک در برخی از دانشگاههای آمریکا یک رشته درسی است و اساتید متعددی از جنبههای مختلف فرهنگ عامه، اجتماعی و سیاسی علاوه بر موسیقی، اثار او را در کتابهای علمی و تحقیقاتی، بررسی کردهاند. اما سرآمد حرفه سی وچند ساله این ابرهنرمند محبوب موسیقی آمریکا آلبوم Born to Run است. در ترانه Backstreets یا پسکوچهها، که Side One آلبوم راتمام میکرد، اسپرینگستین از خطرهای فریبانگیز جوانی میخواند.
آقای اسپرینگستین میگوید این آلبوم از وسواس بیمارگونه او هنگام کار بهرهمند شد در زمانی که کار دیگری در زندگی نداشت جز ساختن این آلبوم. وی به آسوشیتدپرس گفت من آن موقع 25 سال داشتم، بدون کاری برای کردن و جائی برای رفتن، و این کمک کرد. وی میافزاید که تمام کسانی که در ساختن این آلبوم شرکت داشتند، جزئیات ساختن آنرا به یاد میآوردند و در خاطر همه یک چیز مشترک است، اینکه در ساختن آن رنج کشیده شد. از جمله کرنس کلمنز یا Clarence Clemons نوازنده سکسیفون گروه E Street به یاد میآورد که برای خلق سولوی سکسیفون در ترانه Jungleland یا سرزمین جنگلی آخرین ترانه آلبوم، 16 ساعت بی وقفه کار کرد.
ترانه ده دقیقهای Jungleland حماسهای در باره مبارزه دستجات خیابانی جوانان برای برتری بود که طی آن اسپرینگستین میخواند «گرسنگان و شکارشدگان در گروههای راکاندررول منفجر میشوند.» جنگی که برنده ندارد.
روز سهشنبه دو سناتور دمکرات از زادگاه بروس اسپرینگستین، ایالت نیوجرسی آقایان فرنگ لاتنبرگ Frank Lautenberg و جان کورزین Jon Corzine قطعنامهای را برای تقدیر از خدمات بروس اسپرینگستین او به سنای آمریکا ارائه کردند که در هر موقعیت دیگری بدون حرف تصویب میشد، اما به خاطر آنکه سال گذشته اسپرینگستین در کنار جان کری برای شکست دادن جرج بوش در مبارزات انتخاباتی برای ریاست جمهوری آمریکا تلاش کرده بود، جمهوریخواهان که کنترل سنا را در دست دارند، از مطرح شدن این قطعنامه برای رایگیری در صحن مجلس سنا جلوگیری کردند.
کریستفر استفنز، استاد ادبیات انگلیسی دانشگاه Northeastern در مقالهای در باره البوم Born to Run مینویسد اسپرینگستین در ترانههای این آلبوم نه تنها در باره عشق و تمنای جوانی میسراید بلکه میگوید که خطری بیشتر از فراری پنجدقیقهای در یک ترانه، در کمین است، وگناه تسلیم شدن به تمنا تمام عمر با انسان میآید.
استفنز مینویسد سال 1975 سال تغییر فضای موسیقی بود، سال پایان تسلط هنرمندان متفکر و شاعرپیشهای مثل جکسن براون و جیمز تیلر، و برآمدن موسیقی پانک راک و دیسکو. اسپرینگستین در آن میانه، پیام استعصال عاشقانی را فریاد زد که حاضرند برای عشق بمیرند و با البوم یگانه Born to Run حس خطر و هیجان را در موسیقی راک اند رول از آن خود ساخت. این نویسنده میافزاید انتشار مجدد این آلبوم بعد از سیسال به جوانان امروز از معصومیت دورانی در موسیقی راک خبر میدهد که هر چیزی امکانپذیر به نظر میرسید.