(rm) صدا | [ 4:34 mins ]
هفته گذشته سازمان تجارت جهانی کنفرانس شش روزه ای در هنگ کنگ برگزار کرد که ایران فقط به عنوان ناظر در آن شرکت داشت. تقاضای ایران برای عضویت در این سازمان هنوز پذیرفته نشده است. اما آیا عضویت کشورهایی مانند ایران با بخشهای ضعیف کشاورزی و صنعتی و وابستگی به نفت در سازمان تجارت جهانی بیشتر به نفع این کشورهاست یا به ضرر آنها؟ دکتر شاهین فاطمی استاد اقتصاد در پاریس در مصاحبه با رادیو فردا، عضویت در سازمان بین‌المللی تجارت یعنی قبول کردن توافق بین‌المللی در مورد عدم تبعیض در تجارت، که باعث خواهد شد ایران بتواند همچون هندوستان به صدور خدمات آموزشی، تکنولوژی، مدیریت و بانکی بپردازد. هفته گذشته سازمان تجارت جهانی کنفرانس شش روزه ای در هنگ کنگ برگزار کرد که ایران فقط به عنوان ناظر در آن شرکت داشت. تقاضای ایران برای عضویت در این سازمان هنوز پذیرفته نشده است. اما آیا عضویت کشورهایی مانند ایران با بخشهای ضعیف کشاورزی و صنعتی و وابستگی به نفت در سازمان تجارت جهانی بیشتر به نفع این کشورهاست یا به ضرر آنها؟
دکتر شاهین فاطمی استاد اقتصاد در پاریس در مصاحبه با رادیو فردا، به این پرسش پاسخ می‌دهد.
دکتر شاهین فاطمی (استاد اقتصاد در پاریس): نه تنها به نفع ایران است که وارد سازمان بین‌المللی تجارت شود، بلکه یک ضرورت است. برای این که یکسال بیشتر فرجه باقی نمانده که بعد از آن دیگر تقریبا غیرممکن خواهد شد. بنابراین حتما از این فرصت باید استفاده شود. چرا؟ به دلیل این که عضویت در سازمان بین‌المللی تجارت یعنی قبول کردن آن توافق بین‌المللی در مورد عدم تبعیض در تجارت. در دراز مدت ایران نمی تواند همیشه متکی به درآمد نفت باشد. ایران باید صنایع خودش را داشته باشد و برای این که آن صنایع سالم باشند، باید رقابت بین‌المللی وجود داشته باشد. چون تنها در سایه رقابت بین‌المللی است که آن صنایعی که ایران واقعا در آن تمایز دارد،؛ یعنی بهتر از دیگران می تواند کار بکند و تا زمانی که صنایع ایران در حاشیه پشتیبانی دولت تقویت شود، نه تنها مصرف کننده ایرانی همیشه قیمتی بیش از آنچه که باید بپردازد، می پردازد، بلکه صنایع هم روز به روز وضعشان بدتر می شود. بنابراین عضویت در سازمان برای تمام کشورها مفید است و وارد نشدن بسیار بسیار می تواند به اقتصاد ایران آسیب بزند و متاسفانه 25 سال گذشته این آسیب به اقتصاد ایران وارد شده. چون به دلایلی که خودتان بهتر می دانید، عضویت ایران در آن سازمان تا هم اکنون غیرممکن به نظر می رسد.
مریم احمدی (رادیو فردا): آقای دکتر فاطمی، اگر ایران وارد سازمان تجارت جهانی شود، با توجه به شرایط اقتصادی ایران و این که شما می‌گویید باید در شرایط رقابت باشند صنایع یا بخشهای مختلف تولیدی برای این که بتوانند روی پای خودشان بایستند، و بتوانند بازارهای دیگر را بگیرند و از نظر قیمت هم قابل رقابت باشند، کدام بخش از اقتصاد ایران فکر می کنید بیشتر آمادگی دارد که بتواند رقابت کند در بازارهای جهانی؟
دکتر شاهین فاطمی: بزرگترین شانس ما در صنایع و در کشاورزی نیست. بلکه در عرضه خدمات است. ایران خیلی شباهت دارد از این نظر به هندوستان. یعنی ما یک جمعیتی داریم جوان و تحصیلکرده و بسیار بسیار هوشمند از نظر تکنولوژی. یعنی ما می توانیم در شرایطی که عضو آن سازمان شویم و کشورهای دیگر تبعیضی علیه ایران قائل نشوند، بزرگترین منبع صدور خدمات آموزشی، خدمات تکنولوژی، و خدمات مدیریت و بانکی بشویم در تمام منطقه که امروز بیش از همیشه بدان نیاز دارد. همین کاری که امروز می بینید هندوستان دارد انجام می دهد و بزرگترین کارهای تکنولوژی و فرمیشن تکنولوژی اروپا و آمریکا را امروز در بنگلور در هندوستان انجام می دهند. ایران می تواند بزرگترین صادر کننده این نوع خدمات باشد. در صورتی که کشورهای دیگر نتوانند تبعیضی قائل شوند. و حسن عضو بودن در سازمان جهانی تجارت این است که دیگر تبعیض قائل شدن خلاف قانون است و ایران می تواند رقابت بکند با هندوستان و تمام کشورهای دیگر در زمینه عرضه خدمات. امور بانکی، امور مدیریت، برنامه ریزی کامپیوتر. تمام این کارها را امروز می شود شما در کشور خودتان انجام دهید و صادر بکنید از طریق اینترنت و از طریق تکنولوژی.
