(rm) صدا | [ 4:17 mins ]
در پي دستگيري هاي روز پنجشنبه اعضاي هيئت مديره و فعالان سنديکاي شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، شماري از رانندگان و کارکنان شرکت واحد روز جمعه در اعتراض به دستگيري نمايندگان منتخب خود در مقابل دفتر مهر و موم شده ي سنديکا تجمع کردند. مهدي کوهستاني نژاد، نماينده بخش بينالملل کنگره کار کانادا، بزرگترين اتحاديه کارگري اين کشور، در مصاحبه با راديو فردا دستگيريهاي روز پنجشنبه اعضاي سنديکاي شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه و نيز سرکوب تشکلهاي صنفي کارگري در ايران توسط حکومت جمهوري اسلامي را محکوم مي کند و ميگويد: حق تشکل و اعتصاب، چيزي است که کارگران در 200 سال گذشته در تمام کشورهاي دنيا داشتهاند؛ ولي کارگران کشور ما هنوز هم از داشتن حق تشکل مستقل و اعتصاب محرومند و به انواع و اقسام مختلف سرکوب ميشوند. وی می افزاید: در دفاع از کارگران و از کساني که در زندانند و خانوادههاشان هر کاري از دستمان برآيد انجام خواهیم داد. مسعود ملک (راديو فردا): در پي دستگيري هاي روز پنجشنبه اعضاي هيئت مديره و فعالان سنديکاي شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، شماري از رانندگان و کارکنان شرکت واحد روز جمعه در اعتراض به دستگيري نمايندگان منتخب خود در مقابل دفتر مهر و موم شده ي سنديکا تجمع کردند.
مهدي کوهستاني نژاد، که نماينده بخش بينالملل کنگره کار کانادا، بزرگترين اتحاديه کارگري اين کشور، متشکل از اتحاديه هاي ملي، بينالمللي و ايالتي کانادا و عضو موسس I.A.S.W.I، اتحاد بينالمللي حمايت از کارگران ايران است، در مصاحبه با راديو فردا دستگيريهاي روز پنجشنبه اعضاي سنديکاي شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه و نيز سرکوب تشکلهاي صنفي کارگري در ايران توسط حکومت جمهوري اسلامي را محکوم مي کند و ميگويد که در چند سال گذشته نهادهايي که در خود ايران شکل گرفتهاند، نشان داده که خود کارگرها به سطحي از مبارزه و آگاهي رسيدهاند که نميشود اينها را ناديده گرفت و بالتبع، نهادهاي بينالمللي هم که خودشان اين قوانين و کنوانسيونهاي سازمانهاي جهاني کار را به طور مرتب از دولتها ميخواهند که اينها را به رسميت بشناسند، تصويب کنند و به آن عمل کنند، از اينها دفاع ميکند.
مهدي کوهستاني نژاد: با اطلاع از اين که در تاريخ اول دي تعدادي از کارگران شرکت واحد و هيئت مديرهشان را دستگير کردند، خوب بالتبع ، هر کسي که فعال کارگري باشد به تقلا ميافتد که حرکتي را انجام دهد براي آزادي اينها، و محکوم کردن اين نوع حرکاتي که ما مشابهش را ميبينيم، در سال گذشته در همين موقع، کارگران سقز را دادگاهي کردند، در زماني که يک بخش عمده کشورهاي مسيحي هم در تعطيلات به سر ميبرند و نميتوانند هيچ انعکاسي از اين محکوميت نشان دهند، و خوب، دولت اينها را در زمانهايي تعيين ميکند که دست ما براي عکسالعملهاي بينالمللي بسته باشد. خوب، ما هم در دفاع از کارگران ايران حرکت ميکنيم و فکر ميکنيم که اين نوع حرکات که حق مسلم کارگر است، حق تشکل، حق اعتصاب، چيزي است که کارگران در 200 سال گذشته در تمام کشورهاي دنيا داشتهاند. ولي کارگران کشور ما هنوز هم از داشتن حق تشکل مستقل و اعتصاب محرومند، و نه تنها اين حق به آنها داده نميشود، بلکه اين حق از آنها گرفته مي شود و به انواع و اقسام مختلف سرکوب هم ميشود. خوب ما هم اين حرکت را محکوم ميکنيم و سعي ميکنيم در دفاع از کارگران و از کساني که در زندانند و خانوادههاشان هر کاري از دستمان برميآيد انجام دهيم.
م.م.: آقاي کوهستاني نژاد، شما به عنوان يک فعال کارگري که با سازمانهاي بينالمللي هم در ارتباط هستيد، حمايت بينالمللي از کارگران ايران را تا چه حد مؤثر ميدانيد در پيشبرد اهداف سنديکاها و تشکلهاي کارگري در ايران؟
مهدي کوهستاني نژاد: من فکر ميکنم برگرديم به اين تاريخچهاي که در چند سال گذشته، حداقل در دو دهه گذشته، نهادهاي بينالمللي در هر سالي که نشست د اشتاند، بالتبع کشور ايران را محکوم کردهاند در رابطه با نقض حقوق کارگري. و در چند سال گذشته اين فشارها بيشتر شده، به خاطر اين که خود کارگران در ايران بسيار متشکلتر عمل ميکنند، و اين نهادهاي صنفي – حقوق خود را به آن شکل که واقعا بايد وجود داشته باشد، دارند نشان ميدهند. کارگري که در ايران خودش دارد اين کار را ميکند، بالتبع ميتواند کمکهاي بينالمللي بهتري هم بگيرد. مخصوصا در چند سال گذشته که نشستهاي سه جانبه سازمان جهاني کار در رابطه با ايران شکل گرفت، يک بخش از اين قضيه وجود نداشته، و آن هم نمايندگان کارگري در جامعه ايران، که مستقل از دولت باشند وجود نداشته. در اين چند سال گذشته ما دهها نامه اعتراضي، و نهادهايي که در خود ايران شکل گرفتهاند، مانندکميته پيگيري و کميته هماهنگي، و تمام اينها، خود شرکت واحد مثلا، نشان داده که خود کارگرها به يک سطحي از مبارزه و آگاهي رسيدهاند که نميشود اينها را ناديده گرفت و بالتبع، نهادهاي بينالمللي هم که خودشان اين قوانين و کنوانسيونهاي سازمانهاي جهاني کار را به طور مرتب از دولتها ميخواهند که اينها را به رسميت بشناسند، تصويبش کنند و عمل کنند، از اينها دفاع ميکند. از 1320 تا الآن، سنديکا وجود داشته، ولي در شرايطي نگذاشتهاند؛ و از سال 1357 هم که بکلي ممنوع بود. و کارگران در اين شرايط توانستهاند اينها را پيش ببرند، و مطمئنا در آيندهاي نه چندان دور، کارگر ايراني خودش تشکل خودش را خواهد داشت، و ميماند اين که چقدر اين سرکوب ادامه پيدا کتد، که اين سرکوبها هميشه هست؛ ولي آيا کارگر با اين سرکوبها عقب مينشيند، که من فکر نميکنم اين سرکوبها کارگران را به عقبنشيني وادارد. همين طور هم که ميدانيم که اينها در چند روز آينده، بالتبع حرکات بعدي خود را به اجرا خواهند گذاشت.
م.م.: رانندگان شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه هشدار داده اند در صورتيکه اعضاي دستگير شده سنديکا روز شنبه آزاد نشوند، از صبح روز يکشنبه دست به اعتصاب خواهند زد.