ديدگاه‌هاي يک پژهشگر فرانسوي درباره مشکلات احاطه کننده جمهوري اسلامي

روزنامه فيگارو، چاپ پاريس، در بخش نظرها و مناظره هاي شماره امروز خود ديدگاههاي يک پژوهشگر فرانسوي که مدير مرکز پژوهشي و علمي ملي فرانسه است را درباره ايران چاپ کرده است. وي نوشت که حکومت اسلامي در ايران در يک چهار ديواري گرفتار شده است: توقع عدم گسترش سلاحهاي کشتار جمعي از سوي جامعه جهاني، ساختار اقتصادي که به عمر گياهي خود زير سايه اکسيژن منابع نفتي ادامه مي دهد، محاصره آمريکا از چهار سو، و فرسودگي خود حکومت. برخي مي گويند که بحران ناشي از انتخابات اخير مجلس شوراي اسلامي و به روي کار آمدن محافظه کاران در مجلس، مي تواند نشانه انجماد حکومت باشد. اين پژوهشگر افزود که انقلاب 1357 ايران بيش از آنکه اسلامي باشد ملي است و کشور را از قيومت خارجي که از قرن نوزده به دنبال قطع بخشي از اندام آن بر اثر کشورگشايي روسيه تزاري به وجود آمده بود رهانيد، هر چند که نتايج انقلاب به سرعت به دست فراکسيون سياسي مذهبي افتاد. نيما تمدن (راديوفردا): در حالي که نام ايران اين روزها مرتب در صحنه بين المللي مطرح مي شود، روزنامه فيگارو چاپ پاريس در شماره امروز خود طي گزارش مفصلي به تحليل و تفسير سياست آينده ايران پرداخته است. اين تحليل توسط يکي از پژوهشگران فرانسوي که مدير مرکزي پژوهشي و علمي ملي فرانسه است نوشته شده است. ميرعلي حسيني (راديو فردا): روزنامه فيگارو چاپ پاريس در بخش نظرها و مناظره هاي شماره امروز خود ديدگاههاي يک پژوهشگر فرانسوي که مدير مرکز پژوهشي و علمي ملي فرانسه است را درباره ايران چاپ کرده است. اين پژوهشگر ژان فرانسوا بايار نام دارد و تحت عنوان ايران در پاي ديوار تحليل خود را چنين آغاز مي کند: پس از زور و بازوي محافظه کاران حکومت اسلامي با اصلاح طلبان هنگام انتخابات اخير مجلس و رويارويي اين کشور با آژانس بين المللي انرژي اتمي، رفته رفته بحراني در ايران دامن زده شده است که به گمان بعضيها ممکن است بقاي حکومت را زير سئوال ببرد. اين پژوهشگر مي افزايد: در واقع حکومت اسلامي ايران در پاي ديوار يا به عبارتي در پاي چهار ديوار گرفتار شده است. نخست توقع عدم گسترش سلاحهاي کشتار جمعي است که به موجب آن ايالات متحده، روسيه، اتحاديه اروپا و سازمان ملل متحد در به ثمر رساندن آن با سرعت عمل اقدام مي کنند. ديوار دوم ساختار اقتصاد ديوار ايران است که به عمر گياهي خود زير سايه اکسيژن منابع نفتي در انتظار سرمايه گذاريهاي خارجي است تابتواند از آن طريق وارد سازمان جهاني بازرگاني شود. سازماني که پيشاپيش جاي عراق را در خود رزرو کرده است. ديوار سوم به گفته سوم به گفته ژان فرانسوا بايار ديوار محاصره آمريکا است که با حضور نظامي خود در چهار سمت ايران يعني افغانستان، عراق، کشورهاي خليج فارس و نيز در ترکيه و کشورهاي جمهوريهاي سابق شوروي نوعي تهديد به وجود آورده است. ديوار چهارم ديوار فرسودگي خود حکومت است که از تشديد اختلافات با دسته هاي سياسي ديگر و ناتواني حکام در حل مشکل کاريابي جوانان ناشي مي شود. حکومتي که قادر به نگهداري مغزهاي کشور نيست و در مبارزه با فقر، اعتياد و فحشا با شکست روبرو شده است. برخي مي گويند بحران ناشي از انتخابات اخير مجلس شوراي اسلامي و به روي کار آمدن محافظه کاران در مجلس، مي تواند نشانه انجماد حکومت باشد. اين پژوهشگر سپس مي افزايد: اما نبايد فراموش کرد که انقلاب 1357 ايران بيش از آنکه اسلامي باشد ملي است و کشور را از قيومت خارجي که از قرن نوزده به دنبال قطع بخشي از اندام آن بر اثر کشورگشايي روسيه تزاري به وجود آمده بود رهانيد. البته نتيج انقلاب به سرعت به دست فراکسيون سياسي مذهبي که تحت رياست خميني سازماندهي شده بود افتاد. همان طور که انقلاب اکتبر 1917 روسيه به دست بلشويک ها افتاد. اما حس ملي گرايي و ميهن دوستي ايرانيان بود که در زمان جنگ خونين تحميلي عراق که تمامي غرب پشتيبانش بود، مانع تسخير ايران شد. ژان فرانسوا بايار سپس نتيجه گيري مي کند بنابراين ايجاد يک نيروي هسته اي بازدارنده لزوما در بين مردم ايران نامحبوب نيست، هرچند که اذهان عمومي حاضر نيست براي آن قيمت گزافي نه اقتصادي و نه سياسي بپردازد. نويسنده اين تحليل پس از اشاره به نقش جوانان کشور و سه ميليون ايراني خارج از کشورکه پيوندهاي خود را با ميهن حفظ کرده اند مي افزايد: اگر مردم اصلاح طلبان را رها کردند، معنايش اين نيست که اصلاح طلبي را نيز رها کرده باشند.