سازمان مديريت و برنامه ريزی: رفاه اقتصادی ايرانيان نسبت به قبل از انقلاب بدتر شده است

بر پایه ارزیابی سازمان مدیریت و برنامه ریزی جمهوری اسلامی، سطح تولید و در آمد سرانه ی ایرانیان نسبت به قبل از انقلاب 1357 کاهش یافته و وضعیت آنها، از لحاظ رفاه اقتصادی، بدتر شده است. به گفته اين سازمان، برنامه‌های توسعه نتوانسته اند ایران را از یک اقتصاد توانمند در رقابت، پویا، نیرومند و انعطاف پذیر برخوردار کنند. دلایل عمده این ناکامی، از دیدگاه سازمان مديريت و برنامه ريزی، وابستگی مفرط اقتصاد ایران به صادرات نفت، عدم اصلاح ساختار بخش حقیقی اقتصاد، تخصیص نامطلوب منابع، انتقال ناکارای پس اندازها به سرمایه گذاری، بی‌ثباتی فضای سیاسی منطقه و درون کشور، ضعف محیط تجاری و کیفیت پایین نظام آموزشی نیروی انسانی است. به گزارش خبرگزاری فارس، سازمان مدیریت و برنامه ریزی جمهوری اسلامی میانگین سالانه ی نرخ رشد اقتصادی ایران را در فاصله ی سال های 1357 تا 1381 خورشیدی، 6/1 در صد ارزیابی میکند : منفی 4/2 در صدی (در سال) در ده سال نخست پس از انقلاب، 4/7 در صد (در سال) در طول برنامه ی پنجساله اول، 2/3 در صد (در سال) در طول برنامه پنجساله دوم و 2/5 در صد (در سال) در سه سال نخست برنامه سوم. در حالی که میانگین نرخ رشد سالانه ی اقتصادی ایران در 25 سال گذشته بر پایه ارزیابی سازمان مدیریت و برنامه ریزی از 6/1 در صد بیشتر نبوده، رشد سالانه جمعیت طی دوران مورد نظر دستکم به حدود 6/2 در صد رسیده و همین تفاوت، طبعا ایرانیان را فقیر تر کرده است. به گفته همان سازمان، تولید سرانه ایران اگر به قیمت ثابت با احتساب تورم محاسبه شود، در فاصله ی 1357 تا 1381 هر سال به طور متوسط 9/0 در صد کاهش یافته و از 6022 هزار ریال به 5410 هزار ریال سقوط کرده و همین سقوط طبعا در درآمد سرانه ایرانیان نیز انعکاس یافته است. نتیجه گیری سازمان مدیریت و برنامه ریزی، به نقل از خبرگزاری فارس، در یک جمله چنین خلاصه شده : سطح تولید و در آمد سرانه در ایران نسبت به اوایل انقلاب پایین تر بوده و این روند مبین بد تر شدن رفاه اقتصادی جامعه است. سازمان مدیریت و برنامه ریزی در گزارش خود، باز هم به روایت خبرگزاری فارس، می‌گوید که برنامه‌های توسعه نتوانسته اند ایران را از یک اقتصاد توانمند در رقابت، پویا، نیرومند و انعطاف پذیر برخوردار کنند. دلایل عمده این ناکامی، از دیدگاه همان سازمان، وابستگی مفرط اقتصاد ایران به صادرات نفت، عدم اصلاح ساختار بخش حقیقی اقتصاد، تخصیص نامطلوب منابع، انتقال ناکارای پس اندازها به سرمایه گذاری، بی‌ثباتی فضای سیاسی منطقه و درون کشور، ضعف محیط تجاری و کیفیت پایین نظام آموزشی نیروی انسانی است.