مديريت تحسين برانگيز يک کارگردان تئاتر بر مرکز توانبخشي و بهزيستي نوجوانان بزهکار تهران

در ايران که مدير زندان ها اغلب سوابق نظامي دارند و فعالان حقوق بشر مي گويند اذيت و آزار بازداشت شدگان رواج دارد، انتصاب منصور مقاره عابد، يک کارگردان تئاتر، به سرپرستي مرکز توانبخشي و بهزيستي نوجوانان بزهکار را مي توان تصميمي انقلابي ناميد. آقاي مقاره عابد با درآميختن روش هاي غير سنتي از جمله به گردش بردن يک زنداني افسرده در يکي از شب هاي تهران حتي توانسته است نظر مساعد همکاران بدبين خود را نيز جلب کند. خبرنگار خبرگزاري رويتر که از اين مرکز بازديد کرده است، نوشت در داخل اين مجتمع که 210 پسر و 30 دختر را سکونت داده، محيطي راحت ولي برخوردار از نظم حاکم است. تدابير امنيتي چندان زياد به چشم نمي آيد و حتي جلوي پنجره ها ميله اي ديده نمي شود. پسران جمع فعاليت هايي از فوتبال گرفته تا سلماني و بازي با کامپيوتر هستند. پسراني که بسياري از آن ها سابقه جرايم خشن و حتي قتل را دارند. آقاي مقاره عابد در حالي که دستانش را دور گردن يکي از پسران حلقه کرده مي گويد من مي خواهم به آن ها اعتماد کنم و آن ها بايد به ما اعتماد کنند. مهديه فيروزي، مدير بخش دختران مرکز که بيشتر آن ها به خاطر فحشا به آن جا منتقل شده اند مي گويد وقتي بچه ها مي بينند ما آنها را دوست داريم آن ها هم متقابلا ما را دوست خواهند داشت. آن ها احترامي را که برايشان قائل مي شويم هرگز فراموش نمي کنند. علي سجادي (راديوفردا): به تازگي مسئولان يک مرکز توانبخشي و بهزيستي نوجوانان به خبرنگار خبرگزاري رويتر در تهران اجازه داده اند از آن جا بازديد کنند. نتايج توان بخشي اين مرکز ستايش بسياري از کارشناسان را برانگيخته است. سياوش اردلان (راديوفردا): منصوب کردن يک کارگردان تئاتر به سرپرستي يک بازداشتگاه بزهکاران نوجوان شايد تصميم جسورانه اي به نظر بيايد. در ايران که مدير زندان ها اغلب سوابق نظامي دارند و فعالان حقوق بشر مي گويند اذيت و آزار بازداشت شدگان رواج دارد تصميم ياد شده را تنها مي توان تصميمي انقلابي توصيف کرد. از زمان انتصاب منصور مقاره عابد به سرپرستي مرکز توانبخشي و بهزيستي نوجوانان بزهکار، سه سال پيش، فعاليت هاي او ستايش ناظران بين المللي و گروه هاي داخلي مدافع حقوق بشر را برانگيخته است. آقاي مقاره عابد با درآميختن روش هاي غير سنتي از جمله به گردش بردن يک زنداني افسرده در يکي از شب هاي تهران حتي توانسته است نظر مساعد همکاران بدبين خود را نيز جلب کند. او مي گويد در ابتدا از سوي کارمندان اين مرکز مقاومت هايي مي شد و آن ها مي گفتند من زيادي با اين بچه ها مهرباني مي کنم. آقاي مقاره عابد مي افزايد: اما قوه قضاييه خواستار اين تغييرات است و براي همين فردي مثل من را که دستي در تئاتر دارم به جاي فردي نظامي به سرپرستي اين مرکز گمارد. در سيستم زندان هاي ايران مشکلات وخيم همچنان وجود دارد. يک گزارش سازمان ديدبان حقوق بشر دو ماه پيش تحت عنوان مانند مرده ها در تابوت ها، به شرح موارد شکنجه و بدرفتاري با زندانيان توسط زندانبانان پرداخته است. ماه گذشته مسئولان زندان ناگزير شدند دست يک زنداني را به خاطر اين که به يک پنکه سقفي بسته بودند قطع کنند. قوه قضاييه تندروي ايران به اين مرکز خردسالان به نقطه مقابل تبليغات منفي که داشته است اشاره مي کند. محمد خاتمي رئيس جمهوري ايران اخيرا از اين مرکز با سر و صداي فراوان ديدار کرد. هيئت هاي خارجي نيز اغلب به اين مرکز برده مي شوند. اينک براي اولين بار خبرنگار خبرگزاري رويتر نيز اجازه يافت از آن جا بازديد کند. در داخل اين مجتمع که 210 پسر و 30 دختر را سکونت داده، محيطي راحت ولي برخوردار از نظم حاکم است. تدابير امنيتي چندان زياد به چشم نمي آيد و حتي جلوي پنجره ها ميله اي ديده نمي شود. پسران جمع فعاليت هايي از فوتبال گرفته تا سلماني و بازي با کامپيوتر هستند. در يک کارگاه گروهي از پسران در کلاس هاي نجاري و گچبري آموزش مي بينند. پسراني که بسياري از آن ها سابقه جرايم خشن و حتي قتل را دارند. آقاي مقاره عابد در حالي که دستانش را دور گردن يکي از پسران حلقه کرده مي گويد من مي خواهم به آن ها اعتماد کنم و آن ها بايد به ما اعتماد کنند. مهديه فيروزي، مدير بخش دختران مرکز که بيشتر آن ها به خاطر فحشا به آن جا منتقل شده اند مي گويد وقتي بچه ها مي بينند ما آنها را دوست داريم آن ها هم متقابلا ما را دوست خواهند داشت. آن ها احترامي را که برايشان قائل مي شويم هرگز فراموش نمي کنند. در اين مرکز توجه زيادي به جزئيات کوچک در دلپذير کردن محيط براي کودکان بزهکار نشان داده شده است. خوابگاه هاي تر و تميز به رنگ آبي آسماني در آمده اند و پرده و جعبه هاي گلي جاي ميله هاي زندان مانند را گرفته اند. آقاي مقاره عابد مي گويد: زنداني کردن بچه ها حس انتقامجويي و خشونت را در آن ها قوت مي بخشد. براي تشويق کودکان به مشارکت در اداره امورشان آن ها مي توانند شورا يا به اصطلاح شهردارشان را به راي خود برگزينند. در ماجرايي که آقاي مقاره عابد تعريف مي کند، جواني با يک تيرکمان دست ساز شيشه هاي مرکز را مي شکست. وقتي او را گرفتند به وي دستور دادند 20 تيرکمان ديگر را نيز بسازد. سپس او را به همراه گروهي از بچه ها به کوه و بيابان بردند و تمام روز را با استفاده از تيرکمان ها ده ها شيشه بطري را شکستند. پس از جند ساعت تفريح بچه ها مي خواستند به مرکز بازگردند و از آن پس ديگر هيچ کدامشان حوصله شيشه شکستن را نداشتند.