(rm) صدا | [ 3:08 mins ]
سرعت افزایش تقاضا، به ویژه در آسیا، در سطحی است بسیار بالا و ظرفیت موجود برای افزایش تولید در سطحی است بسیار پایین. صادر کنندگان نفت، بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت و اکبر ترکان معاون او در امور برنامه ریزی، رضایت خود را افزایش بهای نفت پنهان نمی کنند تب و تاب کنونی بازار نفت، می تواند صادر کنندگان را با سه خطر عمده روبرو سازد: کاهش تقاضا، افزایش رقابت و عرضه، و روی آوردن کشورهای مصرف کننده به منابع جایگزین انرژی. محافل نفتی جمهوری اسلامی تداوم تب و تاب کنونی در بازار جهانی نفت را برای منافع دراز مدت کشور های عضو سازمان «اوپک» زیانبار میدانند. «ایران، اوپک و آینده بازار نفت»، عنوان گفتاری است از فریدون خاوند.
دکترفریدون خاوند (رادیوفردا): نفت، که اوجگیری های پی در پی بهای آن طی چند هفته گذشته در صدر گزارش های اقتصادی نشسته بود، به احتمال فراوان هفته ها و یا حتی ماه های خوشی را، البته برای صادر کنندگان این کالا، پیش رو دارد، دست کم تا پایان سال جاری میلادی.
سرعت افزایش تقاضا، به ویژه در آسیا، در سطحی است بسیار بالا و ظرفیت موجود برای افزایش تولید در سطحی است بسیار پایین، گو این که پورنومو یوسژیانتورو، رییس اندونزیایی «اوپک» دیروز اعلام کرد این سازمان توانایی آنرا دارد که روزانه دو میلیون بشکه نفت اضافی راهی بازار کند. شرایط آنچنان است که سخنانی از این دست نمی توانند تب بازار را فرو بنشانند، به ویژه از آنرو که رویداد های ژئوپولیتیک، از پیآمد های رفراندوم دیروز ونزوئلا گرفته تا تنش های عراق، به سراسیمگی دامن میزنند.
صادر کنندگان نفت، به ویژه ایران، در قبال اوجگیری بی امان بهای این کالا چه واکنشی از خود نشان میدهند؟ مسئولان ارشد نفتی جمهوری اسلامی از جمله بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت و اکبر ترکان معاون او در امور برنامه ریزی، رضایت خود را از این تحول پنهان نمیکنند، ولی در همان حال میگویند که تداوم بهای نفت در سطح کنونی، می تواند منافع دراز مدت صادر کنندگان را به خطر بیندازد. همین نگرانی در محافل کارشناسی نفتی جمهوری اسلامی نیز دیده میشود. در واقع تب و تاب کنونی بازار نفت، در ورای پیآمد های مثبت آن برای خزانه صادر کنندگانش، می تواند اینان را در دراز مدت با سه خطر عمده روبرو کند :
- نخست آنکه اگر نفت بشکه ای چهل و پنج تا پنجاه دلار آهنگ رشد اقتصاد جهانی را کند تر کند، تقاضای این کالا به ناچار سقوط خواهد کرد با پیآمد هایی طبعا منفی برای بهای آن و منافع دراز مدت صادر کنندگانش.
- از سوی دیگر با نفت بشکه ای 45 دلار و بالا تر، بهره برداری از میادین پر هزینه، دست دوم و یا قدیمی از لحاظ اقتصادی با صرفه خواهد شد و عرضه نفت افزایش خواهد یافت.
- و سر انجام خطر سوم آنکه با نفتی چنین گران، کشور های صنعتی بیش از پیش به دیگر منابع انرژی روی خواهند آورد، باز هم به زیان منافع دراز مدت صادر کنندگان طلای سیاه.
