نمایش مرور بر آثار «لاری مک لود» طراح و سینماگر رقص زیرآبی

يک طراح رقص که از رقص‌هاي زيرآبي فيلم تهيه مي‌کند، اين هفته مجموعه‌اي از آثار خود را در نيويورک به نمايش مي‌گذارد. در کارهاي خانم لاري مک‌لود Laurie Mcleod آب، به هنر رقص، طراحي لباس و حرکت دوربين و بازي نور، جلوه‌هاي تازه مي‌دهد. برنامه مرور بر آثار او در دهمین سال جشنواره DanceNow به نمایش در می آید. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): در جشنواره رقص تجربي DanceNow New York که يک موسسه غيرانتفاعي اين هفته در چهار تا از تالارهاي هنرهاي تجربي شهر برگزار مي‌کند، علاوه بر برنامه‌اي با شرکت همه هنرمنداني که ده سال اخير در اين جشنواره معرفي شدند، فيلم‌هائي نمايش داده مي‌شود از هنرمند طراح رقص و سينماگر، خانم لاري مک‌لود، که طي چند سال اخير، يکي از پاهاي ثابت اين جشنواره بوده است. فيلم‌هاي خانم لاري مک‌لود از رقص‌هائي تهيه مي‌شوند که او براي هنرمندان گروه خود، Victory Girl براي اجرا در زير آب طرح مي‌کند. با تهيه فيلم از رقص زير آبي، خانم مک‌لود براي خود يک وسيله بياني به وجود آورده است، با امکانات پيش‌بيني نشده. خود خانم مک‌لود، که بعد از تحصيل در نيويورک و لندن، مدتها در يک گروه رقص مدرن فرانسوي Christiane Blaise در Grenoble کار مي‌کرد، در مصاحبه‌اي گفته است وقتي ساختن فيلم از رقص زيرآبي را شروع کرد، در باره امکانات تازه‌اي که آب مي‌توانست براي رقصنده‌ها، لباسها، و نور و رنگ ايجاد کند، هيچ‌چيز نمي‌دانست. اولين فيلم رقص زيرآبي که خانم لاري مک‌لود ساخت، «عروس بله گفت» Yes, She Said نام دارد، در سال 2001 -- که در آن عروس براي فرار از بله گفتن با لباس کامل توي استخر مي‌‌پرد، و داماد هم دنبال او، براي اينکه در جريان يک رقص رومانتيک زيرآبي، عروس را به بله گفتن متقاعد کند. اين فيلم وقتي در سال 2002 جشنواره DanceNow نمايش داده شد، مورد توجه قرار گرفت زيرا نمايش آن هم خودش يک چيدمان هنري بود. تماشاگران دورتا دور يک استخر خالي جمع شدند تا فيلم را که کف استخر نمايش داده مي‌شد تماشا کنند. خانم مک‌لود مي‌گويد همه چيز زير آب مي‌تواند غيرقابل پيش‌بيني باشد. آب با پارچه لباسها، و رنگ و نور کارهائي مي‌کند که انگار هميشه چيزي به طراحي و فکر اوليه اضافه مي‌کند. خانم مک‌لود انواع پارچه‌هاي مختلف را زير آب امتحان کرده است، و به اين نتيجه رسيده است که پارچه‌هائي که از الياف مصنوعي «پولي استر» ساخته مي‌شوند، براي رقص زيرآبي مناسب ترين هستند. يکي از چيزهاي ديگري که يک طراح رقص زيرآبي بايد در نظر بگيرد، موضوع نفس کشيدن است. صورت انسان، موقع بيرون و تو دادن نفس زير آب حالت‌هائي به خود مي‌گيرد که ممکن است مناسب شخصيت يا حالتي که رقصنده مي‌خواهد ارائه بدهد، نباشد. خانم لاري مک‌لود مي‌گويد به تجربه دريافته است که بهتر است رقصنده قبل از رفتن زيرآب سينه خود را به کلي از هوا خالي کند. رقصنده‌هائي که با خانم مک‌لود همکاري مي‌کنند، به کار زير آب عادت کرده‌اند، زيرا براي تهيه يک فيلم ساعتها ناچارند در آب باقي بمانند. خانم مک‌لود فيلم‌هاي خود را در استخرهاي خانه هاي مجلل ناحيه سرسبز و کوهستاني Berkshire در جنوب مساچوستر، تهيه مي‌کند، و يک بار که براي گرفتن فيلم از زير بدن رقصندگان با دوربين سنگين ته استخر رفته بود، نزديک بود خفه شود. يکي از کارهاي او که اين هفته در نيويورک نمايش داده مي‌شود، Teatro Ivo نام دارد که طي آن دو رقصنده با لباس کامل و دامن‌هاي قرمز بسيار بلند و کت‌هاي سياه زير آب مي‌روند، و وقتي در رقص شناور مي‌شوند، دامن‌هاي بلند، نوارهاي مواج قرمز رنگي هستند که مثل دم پريان دريائي پشت آنها حرکت مي‌کنند و تصاوير خيره‌کننده‌اي به وجود مي‌آورند.