(rm) صدا | [ 4:35 mins ]
آزاد زماني، دبير کانون دفاع از حقوق کودک در سنندج در مصاحبه با راديو فردا درباره ژيلا ايزديار دختربچه 13 ساله اي که به دنبال ارتباط نامشروع با برادر 15 ساله اش پس از تحمل 55 ضربه شلاق زير نظر سازمان بهزيستي مريوان به سر مي برد، می گوید ژیلا در وضعيت وخيم جسماني از مدافعان حقوق بشر تقاضاي کمک کرده است. ژيلا از ما خواست او را تنها نگذاريم و گفت من مي ترسم مي خواهم بروم سر کلاس درسم، مي خواهم زندگي کنم. مقامات حکومت اعلام کردند که چون اينها جاهل بودند و کودک بودند، حکم اعدام و سنگسار در حقشان اجرا نمی شود. این دو اگر هم آزاد شوند بايد تامين و تضمين اجتماعي در زندگي بشوند، چون به خاطر مسائل فرهنگي و سنن و آدابي که در جامعه است ممکن است مورد تعرض قرار گيرند. ژيلا ايزديار دختربچه 13 ساله اي که به دنبال ارتباط نامشروع با برادر 15 ساله اش پس از تحمل 55 ضربه شلاق زير نظر سازمان بهزيستي مريوان به سر مي برد، در وضعيت وخيم جسماني از مدافعان حقوق بشر تقاضاي کمک کرده است. ماه منير رحيمي از راديو فردا درباره ژيلا، برادرش بختيار و نوزادشان با آزاد زماني، دبير کانون دفاع از حقوق کودک در سنندج گفتگو کرده است.
آزاد زماني: با رئيس دادگستري شهرستان مريوان نشستي داشتيم از طرف کميته. حکم 55 ضربه شلاق براي ژيلا و بختيار اجرا شده، بعدا اينها را به خانه سلامت شهر سنندج انتقال دادند، خانه تحت نظر سازمان بهزيستي کشور است و هيچ تصميم قطعي در مورد مساله تحصيلاتشان، آينده زندگيشان، امنيتشان در جامعه گرفته نشده و براي ژيلا که مريض است و بعد از آبستن مي بايستي تحت مراقبت ويژه پزشکي قرار مي گرفت، اقدام خاصي برايش انجام نشده و ما در اولين ملاقاتي که خودمان با ژيلا داشتيم و خود بختيار، ژيلا از ما خواست او را تنها نگذاريم و من مي ترسم، خيلي تحت فشار هستم، اعصابم خرد شده، مي خواهم بروم سر کلاس درسم، مي خواهم زندگي کنم، لبهايش ترک خورده بود و خيلي بدنش نحيف شده بود و خيلي ضعيف به ما گفت که مواد غذايي کافي به ما نمي رسد و بختيار هم وضع خوبي نداشت، او هم از نظر جسمي و روحي خسته بود و گريه مي کرد و براي ادامه تحصيلش ابراز نگراني مي کرد.
ماه منير رحيمي (راديو فردا): در پارلمان اروپا اين پرونده مطرح شده و نماينده جمهوري اسلامي گفته که اين بچه ها آزاد شدند. در اين مورد چه اطلاعي داريد؟
آزاد زماني: بحث آزادي اين بچه ها اين است که اعلام کردند که بر اساس اين که اينها جاهل بودند و کودک بودند، حکم اعدام و سنگسار را در حقشان اجرا نکردند و در نهايت بر اساس گزارش نيروي انتظامي که براي سيستم قضايي، ارتباط نامشروع به زعم اينها محرز است، حکم 55 ضربه شلاق در حقشان صادر شده. بر اساس اين حکم آزاد شدند. اما نگهداري مي شوند و از طرف خانواده اقدامي برايشان انجام نگرفته، تسهيلاتي برايشان فراهم نشده که به خانواده برگردند. من نمي دانم آزادي چطور است. آزادي که نگذارند يک ارگان و نهاد اجتماعي با اينها ارتباط داشته باشد و پشت ميله و شيشه نگهداري کنند و از ارتباط با آدمهايي که مي خواهند کمکشان کنند محرومشان مي کنند. اينها اگر هم آزاد شوند بايد تامين و تضمين اجتماعي در زندگي بشوند، چون به خاطر مسائل فرهنگي و سنن و آدابي که در جامعه است ممکن است مورد تعرض قرار گيرند. خود پدر ژيلا اين را گفت که من اينها را برمي گردانم، ولي گفت: من مي ترسم و نمي دانم چه کار کنم.
م . م . ر : از خانواده اش گفتيد که پدرش ابراز نگراني کرده که اينها را برگرداند. بختيار و ژيلا خودشان راجع به اين مسائل چه مي گويند؟
آزاد زماني: در آخرين جلسه اي که ما با ژيلا و بختيار داشتيم و با آنها صحبت کرديم، خود ژيلا به من گفت: اگر خانواده ام راهم ندهند يا مشکلي برايم پيش بيايد حاضرم اگر نهادي بين المللي مرا مورد حمايت قرار دهد، بروم آنجا زندگي کنم، يک شهر ديگر يا يک کشور ديگر. ژيلا خيلي مي ترسيد، گريه مي کرد. گفتم برمي گردي خانه؟ گفت اگر به من اجازه دهند و مشکلي برايم پيش نياد برمي گردم، هنوز ملاقاتي با من انجام نشده از طرف خانواده ام و اين نشان اين است که به خاطر فشاري که روي خانواده ام است، آنها جرات نمي کنند بيايند. به من گفت که مساله تحصيلاتم چه مي شود؟ اگر اينجا برايم کتاب بياوريد درسم را مي خوانم، ولي اخيرا ممانعت شده از وسايلي که ما آورديم.
م . م . ر : مواجهه مردم با اين موضوع چطور بوده؟
آزاد زماني: ما در دو وضعيت متفاوت هستيم. جريانات مذهبي و سنتي به نوعي فشار و تهديداتي وارد مي کنند. خوشبختانه در يکي دو هفته گذشته افکار عمومي به نفع ما بوده و در واقع اکثريت مردم شهرهاي مريوان و سنندج هم در کنار ما بودند و در ارتباطي که با مردم بازار مريوان داشتيم، نگران شدند از اين که اينها شلاق خوردند، در حالي که آبستن بوده، در بازداشتگاه بوده و تحت مراقبت پزشکي قرار نگرفته.
