کنسرت گروه راک مادست ماوس Modest Mouse در تالار مجلل موسیقی رادیو سیتی نیویورک

گروه راک متفاوت مادست ماوس Modest Mouse که محبوب رادیوهای پاپ در آمریکا شده کنسرتی در تالار مجلل موسیقی رادیو سیتی نیویورک بیش از 5000 تماشاگر را با موسیقی غیرعادی و بدعت آمیز خود به وجد آورد. گروه مادست ماوس سردسته گروه های متفاوت است که دیوار شیشه ای موسیقی پاپ را شکسته اند، اما برای این گروه اجرای کنسرت در تالار مجلل رادیوسیتی هال تازگی داشت. بهنام ناطقي (راديو فردا): هرچند که گروه مادست ماوس سر دسته گروه‌هاي راک متقاوت است که ديوار شيشه‌اي موسيقي پاپ را شکسته‌اند و آهنگ‌هاي آنها را راديوهاي موسيقي پاپ مي‌نوازند و ويدئوهاي آنها از MTV پخش مي‌شود. براي Modest Mouse يک گروه راک متفاوت که همتايان آن در کلوپ‌هاي کوچک برنامه اجرا مي‌کنند، اجراي کنسرت در تالار مجلل Radio City Music Hall تازگي داشت. مادست ماوس کنسرت خود در تالار موسيقي راديو سيتي نيويورک با آهنگ Float On شروع کرد، آهنگی که پخش مکرر آن در رادیو، باعث شهرت مادست ماوس شد. و تماشاگران مشتاق خود را با آهنگهاي بعدي که به تدريج انرژي بيشتري متصاعد مي‌کردند به هيجان آورد. خيلي از تماشاگران شعر ترانه‌ها را از بر بودند و همراه صداي تودماغي آيزک براک زمزمه مي‌کردند. حضور دو نوازنده طبل به حفظ ضرباهنگ رژه در چند ترانه اول کنسرت کمک مي‌کرد. ترانه سرا و آهنگساز اصلي Modest Mouse آقاي آيزک براک Isaac Brock، جلو آمد و به ديوارهاي مجلل و چلچراغ تالار، که از بهترين نمونه‌هاي معماري Art Deco است نظر انداخت و گفت اينجا براي کار ما يک خورده زيادي مجلل است ولي قشنگ است. اما گروه Modest Mouse اجازه ندادند هيبت تالار آنها را عوض کند، و با سکوت خونسرد بين آهنگها و تقریبا بدون حرکات نمايشي، اجرائي ارائه دادند معادل آنچه در يک کلوپ راک مي‌نوازند. اجراي مادست ماوس در تالار راديوسيتي نيويورک، چنانکه منتقد نيوزدي Newsday مي‌نويسد، اجراي پيروزمندانه بود، گوئي براي جشن موفقيت سي‌دي سال گذشته گروه که نيم ميليون نسخه از آن فروش رفت: آلبوم Good News for People Who Love Bad News يا «خبرهاي خوب براي آدمهائي که خبرهاي بد دوست دارند» ولي براي اين موسيقي راک تجربي، که وجه مشخصه آن تغيير مدام ضرباهنگ، کوردهاي پرسروصداي گيتار الکترونيک و ملودي‌هاي کوتاه و اتفاقي است، تبديل شدن به ستارگان موسيقي راک غيرعادي مي‌نمايد. استقبال رسانه‌ها و به پيروي از آنها، انبوه شنوندگان از کار اين گروه غيرعادي است، و شايد دليل آن را بايد در خلاقيت آقاي آيزاک براک جست که گوئي تجربه موسيقي راک دهه‌هاي پيش از خود را از صافي دلپذيري مي‌گذراند و در ترانه‌هائي که ظاهرا نظم و ساختار مشخصي ندارند، صدها ايده خلاقه گنجانده است. منتقد New York Times سعي مي‌کند موفقيت گروه Modest Mouse vh را با اين توصيف توجيه کند که موسيقي Modest Mouse ترکيب صداهاي تجربي که ظاهرا چند جوان، به سبک گروه‌هاي پانک دهه 1970 از نواختن بي مهابا و کم تجربه گيتارهاي خود بدست مي‌آورند، درحاليکه در کار Modest Mouse اين صداهاي ظاهرا اتفاقي و تجربي، با وسواس و جديت، در یک آهنگ چند دقیقه‌ای ده‌ها بار رنگ و شکل عوض می‌کنند. در کنسرت، اعضاي Modest Mouse تغييرات کوچکي در اجراها و سازبندي آهنگهاي مشهور خود داده بودند که براي تماشاگران آشنا به ترانه‌ها دل‌انگيز بود و به منتقدهاي نيويورکي دليل شهرت اين گروه را به عنوان يکي از گروه‌هاي موفق در تور نشان داد، شهرتي که Modest Mouse قبل از آنکه ترانه‌هايش را راديوهاي موسيقي پاپ و MTV تکرار کنند، بدست آورده بود. ترانه‌هاي Modest Mouse اغلب در باره مرگ هستند، مرگ هنرمند، مرگ اطرافيان، يا مرگ کره زمين، اما گروه Modest Mouse نگذاشت فضاي سنگين و مرگبار بعضي ترانه‌ها بر کنسرت غلبه کند، زيرا در مجموعه ترانه‌هاي اين گروه و از جمله ترانه‌هاي آلبوم موفق Good News for People Who Love Bad News آهنگي هم هست مثل The View که در آن ريتم ديسکو صداي بازيگوش پيانوي الکتريک فضا را سبک مي‌کند.