(rm) صدا |
علي سجادي (راديو فردا): گفتگو درباره انتخابات از سوي بسياري از گروهها و شخصيتهاي سياسي منحصر شده به اين كه آيا بايد در آن شركت كرد يا آنرا تحريم كرد و معمولا حرفي از استراتژي گروههاي گوناگون درباره انتخابات مطرح نمي شود. گروههايي كه مدافع و مشوق شركت در انتخابات هستند، نمي گويند پس از پايان انتخابات چه برنامه اي دارند و از شركت در انتخابات چه هدفي را دنبال مي كنند. گروههاي تحريم كننده انتخابات نيز نمي گويند چه برنامه اي براي پس از تحريم انتخابات دارند. اصولا شركت يا عدم شركت يا عدم انتخابات چرا و به چه منظوري بايد انجام شود. اين سئوالات را با دو نفر از صاحبنظران در ميان گذاشتيم. دكتر رامين احمدي، فعال اجتماعي و حقوق بشر و بيژن نامور، نويسنده و از صاحبنظران مسائل اجتماعي ايران. بيژن نامور درباره انتخابات و اظهارات مخالفان شركت در آن مي گويد:
بيژن نامور(نويسنده و از صاحبنظران مسائل اجتماعي ايران): يك طوري دارند الان گفتگو مي كنند، انتخابات خودش يك هدفي است يا يك چيزي است كه بايد به آن رسيد. انتخابات فقط يك وسيله است براي اينكه آدم بتواند به آن مقاصدي كه دارد برسد. هر آدمي يا هر گروه و حزبي كه مي آيد در انتخابات شركت مي كند، يا يك خواستي دارد يا يك منفعتي دارد يا يك طمعي دارد از نتيجه انتخابات كه مي آيد شركت مي كند. اگر بداند نتيجه انتخابات از اول معلوم است كه البته نمي آيد شركت كند، يا اگر ببيند كه فردي هم بين كانديده ها نيست، چه اين انتخاب بشود چه آن، باز هم نمي آيد شركت كند. بنابراين اگر آن چيزي كه هست، اگر بپذيريم كه خود انتخابات يك وسيله اي است براي آنكه آدم به هدفهاي بعديش برسد، آنوقت جواب اين كه بايد در اين انتخابات شركت كرد يا نكرد، كمي ساده تر بشود. اگر آقاي خاتمي در اين آخرين تلاشي كه ممكن است بكند كه آبروي از دست رفته اش را بخرد، بتواند شوراي نگهبان را وادار به عقب نشيني كند و تعداد خيلي عمده اي از كساني كه كنار گذاشته شدند، دوباره به ليست نامزدهاي انتخاباتي برگرداند، خب آنوقت يك امكاني است كه مردم فكر كنند كه بيايند در انتخابات شركت كنند، خوب اگر هدف كمي درازمدت تر مردم را خيلي متواضعانه بخواهيم در نظر بگيريم، اين باشد كه فضاي سياسي مملكت يك خورده باز كنند و دست افراطيون مذهبي را يك خورده كوتاه كنند، خب شركت در انتخابات يك منفعتي دارد در آن جهت و بايد شركت كنند. مردم هم به طوري طبيعي مي آيند شركت مي كنند، ولي خب اگر بخواهد تمام كانديداها يكجور دولتي باشد، خب طبيعتا مردم هيچ نفعي در انتخاب اين آدمها ندارند و انتخاب اين يكي يا آن يكي هم برايشان فرقي نمي كند كه كدام است، اين است كه به نظر مي آيد كسي شركت نكند و خود به خود انتخابات تحريم شود.
ع . س: دكتر رامين احمدي در همين زمينه مي گويد:
دكتر رامين احمدي (، فعال اجتماعي و حقوق بشر): به نظر من شركت يا عدم شركت در انتخابات، صرفا يك تاكتيك محسوب مي شود. يعني اينكه يك حزب يا گروه سياسي يا يك اتحاد ملي مي تواند تصميم بگيرد در يك مقطعي از زمان، دريك انتخاباتي شركت كند يا اگر كه مي بيند آن انتخابات ناعادلانه است و حق انتخاب شدن و انتخاب كردن از مردم سلب شود، تحريم كند آن انتخابات را. منتها مساله سر اين است كه متاسفانه هموطنان ما و بخصوص رهبران سياسي ما تقريبا زندگيشان را روزانه برنامه ريزي مي كنند. يعني اينكه از قبل برنامه ندارند كه ظرف شش ماه، ظرف يك سال، ظرف 5 ماه، قرار است كه چه كار كنيم و از اين نظر فعلا همه بحثها متمركز مي شود روي اينكه حالا در اين انتخابات بايد مردم شركت كنند يا نكنند. به نظر من هم شركت مردم در انتخابات مي تواند كار درستي باشد، هم عدم شركتشان. به شرطي كه اين قضيه بخشي از يك نقشه طولاني مدت تر باشد، بخشي از يك استراتژي طولاني مدت تر باشد كه بر اساس آن ما انتظار داشته باشيم كه از اين هيات حاكمه صلب قدرت بشود و قدرت به صاحبان اصلي آن يعني مردم بازگردانده شود.
ع . س: بيژن نامور، مشكل اصلي را ناشي از فقدان استراتژي يا اهداف مدت و ميان مدت در ميان گروههاي سياسي مي داند و مي گويد:
بيژن نامور: مشكل اصلي اين است كه هيچ كسي حتي آن گروه و آدمهاي آزاديخواه و كساني كه خودشان را اصلاح طلب مي دانند و خودشان را طرفدار دموكراسي مي دانند، آماده نكردند كه قدمهاي بعدي كه ما مي توانيم برداريم، چيست و در چه جهتي ما داريم حركت مي كنيم و هدفهاي يك خورده كوتاه مدت، حالا دراز مدت را بگذاريم كنار، چيست و مي خواهيم چه بكنيم. و همين اشكال بود كه آقاي خاتمي نتوانست در مدت اين شش سال كه در قدرت است، يك عمل مثبتي انجام دهد. يك چيز محرز است اينجا كه تمام كساني كه در جبهه مخالف جمهوري اسلامي، يعني بيشتر منظورم افراطيوني است كه در قدرت هستند، وجود دارند، اينها كساني هستند كه خيلي به طور عكس العملي در مقابل عملياتي كه گروههاي افراطي مي كنند عمل مي كنند. از خودشان برنامه اي ندارند. حالا خيلي دراز مدت نه، ولي يك برنامه يك خورده كوتاه مدت تر با يك خواستها و هدفهاي متواضعانه كه رسيدن به آن خيلي مشكل نباشد و در ظرفيت جامعه باشد، اگر اين را در نظر داشته باشند و بدانند كه چه مي خواهند و قدمهاي بعدي آنها چيست، خودشان مي توانند افسار كارهاي بعدي را به دست خودشان بگيرند و به صورت منفعلانه هميشه مواجه نشوند با اين مشكلاتي كه گروههاي دولتي برايشان بوجود مي آورد.
ع . س : رامين احمدي فقدان استراتژي را علاوه بر فقدان سابقه حزبي دراز مدت، ناشي از كمبود يا فقدان خلاقيت مي داند.
رامين احمدي: عدم وجود استراتژي هم به دليل عدم سابقه طولاني فعاليت حزبي و گروهي بر مي گردد و هم به دليل درواقع عدم خلاقيت به نظر من در رهبران سياسي امروز ما، رهبران سياسي اپوزوسيون در داخل كشور. به اين معنا كه ما مثلا وقتي به تاريخ كشورها نگاه مي كنيم، مي بينيم در روسيه شوروي قبل از انقلاب بولشويكها، با وجود اينك احزاب هنوز تصميم مشتركي ندارند براي اينكه فرض كنيد در انتخابات مجلس دوما شركت كنند يا نه، رهبر انقلاب روسيه، لنين در آن زمان، تصميم خودش را مي گيرد كه در اين انتخابات بايد شركت كرد و بايد تبليغ كرد و سازماندهي كرد و حتي آن گروههاي اقليتي را كه حاضر نبودند در اين انتخابات شركت كنند و يا انتخابات دوما را تحريم كرده بودند، متهم به چپ روي مي كند و مي گويد اينها به بيماري كودكي چپ روي دچار شده اند. ما در همان حال مي بينيم كه بعضي وقتها تحريم انتخابات به كلي يك نظامي را فاقد مشروعيت مي كند. ما مي دانيم كه رهبران جنبش مبارزه با آپارتايد نژاد پرست در آفريقاي جنوبي در يك دوره همه انتخابات را تحريم كردند و در دوره ديگري همه دست جمعي در يك انتخابات شركت كردند. مساله سر اين است كه رهبري آن جنبش اپوزيسيون بتواند اين خلاقيت را داشته باشد و بنشيند يك برنامه استراتژيك داشته باشد كه بر اساس آن اين مانورها تعيين شود. متاسفانه براي فرداي انتخابات هيچ برنامه اي رهبران امروز ندارند و قبلا هم نداشتند.
ع . س: موضوع شركت يا عدم شركت در انتخابات و نيز بحث درباره دلايل مشاركت مردم در انتخابات، در جوامع دموكراتيك بر اساس آنچه ايشان از نمايندگان منتخب خود انتظار دارند، مطرح مي شود. در حالي كه به گفته اكثريت قريب به اتفاق اصلاح طلبان، برگزاري انتخابات در ايران بيشتر به منظور نمايش دادن جمهوري اسلامي در انظار جهاني بوده است، نه اعتنا و احترام به راي مردم ايران. گفتگو درباره انتخابات از سوي بسياري از شخصيت ها و گروه هاي سياسي منحصر شده به اين كه آيا بايد در انتخابات شركت كرد يا آنرا تحريم نمود. گروه هايي كه مدافع و مشوق شركت در انتخابات هستند نمي گويند پس از پايان انتخابات چه برنامه اي دارند و از شركت در انتخابات چه هدفي را دنبال مي كنند. گروه هاي تحريم كننده انتخابات نيز نمي گويند چه برنامه اي براي پس از تحريم انتخابات دارند. اصولا شركت يا عدم شركت يا تحريم انتخابات چرا و به چه منظوري بايد انجام شود. دكتر رامين احمدي، فعال اجتماعي و حقوق بشر و بيژن نامور، نويسنده و صاحبنظر مسايل اجتماعي ايران به بحث پيرامون اين موضوع مي پردازند.
