لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ تهران ۱۷:۱۳

بررسي مطبوعات امروز آمريكا: بحران انتخابات در ايران و نقض حقوق زنان در افغانستان


(rm) صدا |
علي سجادي (راديو فردا): كريستين ساينس مانيتور مي نويسد: مبارزهاي انتخاباتي ايران ديروز شروع شده و پلاكاردهاي و پوسترها و اعلاميه ها خانه به خانه پخش مي شود. تقريبا همه اين اعلاميه ها و پلاكاردها تبليغ نامزدهاي محافظه كاران است. بعد از اينكه نامزدي داوطلبان اصلاح طلب مجلس از سوي شوراي نگهبان رد شد، آنها هم انتخابات را تحريم كردند. در نتيجه اين انتخابات كمتر از انتخابات پيشين گرمي دارد، بخصوص در مقايسه با انتخابات چهار سال پيش. فعلا مهمترين چالش دولت، ترغيب مردم به شركت در انتخاباتي است كه به علت توهم زدايي و عدم وجود رقابت به سردي گراييده. رضا تقي پور، يك دانشجو مي گويد: هيچ دليلي نمي بينيم كه راي بدهم. محافظه كاران با رد صلاحيتها به شعور ملت توهين كردند. انتخابات بزرگترين بحران سياسي است كه ايران در چند دهه اخير با آن روبرو بوده. داوود هرميداس باوند، استاد علوم سياسي دانشگاه تهران مي گويد: محافظه كاران با برگزاري انتخابات فرمايشي كه بسياري از مردم در آن شركت نخواهند كرد، مشروعيت نظام را كاهش مي دهند. در عين حال ائمه جمعه، نمازگزاران را به راي دادن تشويق مي كنند، راي دادن به كساني كه از رهبر جمهوري اسلامي حمايت كنند كه حرف آخر را در همه موارد مي زند. نيويورك تايمز در مقاله اي به قلم نيكولاس كريستف با عنوان زنان افغانستان همچنان در زنجير، مي نويسد: آمريكاييها بايد افتخار كنند كه طالبان را از كار بركنار كردند و همانطور كه پرزيدنت بوش در گزارش وضعيت كشور در سال 2002 گفت، مادران و دختران افغانستان در خانه هايشان اسير بودند و امروز آزاد شدند. آقاي كريستف ادامه مي دهد ولي آنها آزاد نيستند، دو سال از بركناري طالبان مي گذرد، ولي زنها هنوز در خانه هايشان زنداني هستند. زندگي در كابل نسبت به دوره طالبان بهتر شده، اما در بسياري از مناطق پيروزيهاي ما تو خالي است. وي آنگاه به مواردي در مورد زندگي زنان افغان اشاره مي كند و از جمله مي نويسد: دختر 16 ساله اي كه همسر 85 ساله خود را ترك كرده بود، به دو سال و نيم زندان محكوم شد. او در سن نه سالگي به ازدواج همسرش درآمده بود. دادگاه عالي افغانستان اخيرا زنان را از خواندن در تلويزيون افغانستان منع كرد. زنان متاهل را از رفتن به دبيرستان ممنوع و ساعتهاي عبور و مرور براي زنان بدون همراهي اقوام مردشان را كاهش داد. اقوام مردي كه اخيرا به قتل متهم شده بود، متعهد شدند به جاي پول خون، دو دختر هشت و پانزده ساله خود را به ازدواج مرداني از خانواده مقتول درآورند. هر بيست دقيقه يك زن افغان هنگام وضع حمل مي ميرد. سال 2002 سازمان ملل گزارش داد نرخ مرگ و مير نوزادان در بدخشان از هر جاي ديگر بر روي زمين بيشتر است. در هرات اگر زني همراه با مردي غير از اعضاي خانواده اش يافت شود، طبق قانون بايد توسط پزشك از نظر بكارت مورد آزمايش قرار گيرد. به طور متوسط روزانه ده دختر در هرات مورد چنين آزمايشي واقع مي شوند. نويسنده پس از مروري بر وضعيت افغانستان و مشكلاتي كه آمريكا و سازمان ملل در اين كشور با آن مواجهند، به نقل از سازمان ديدبان حقوق بشر مي نويسد: بسياري از زنان و دختران در خانه هايشان زندانيند. وي همچنين از كاركنان سازمان عفو بين الملل نقل مي كند كه در زمان طالبان اگر زني به بازار مي رفت يا بخشي از بدنش نمايان مي شد، شلاق زده ميشد، اما اكنون مورد تجاوز قرار مي گيرد. نويسنده مي افزايد تغييرات در افغانستان يك شبه انجام نمي شود. قتلهاي ناموسي و اجبار دختران به ازدواج زودرس همچنان رواج دارد. يك ضرب المثل افغاني مي گويد: دختر بايد در خانه شوهرش بالغ شود، نه در خانه پدرش. روزنامه كريستين ساينس مانيتور مي نويسد: مهمترين چالش دولت، ترغيب مردم به شركت در انتخاباتي است كه به علت توهم زدايي و عدم وجود رقابت به سردي گراييده. نيويورك تايمز در مقاله اي به قلم نيكولاس كريستف با عنوان زنان افغانستان همچنان در زنجير، مي نويسد: در حالي كه دو سال از بركناري طالبان مي گذرد، ولي زنها هنوز در خانه هايشان زنداني هستند. زندگي در كابل نسبت به دوره طالبان بهتر شده، اما در بسياري از مناطق پيروزيهاي آمريكا به خصوص در مورد حقوق زنان توخالي است.
XS
SM
MD
LG