چشم انداز اعتصاب هاي بيشتر در صورت عدم رسيدگي به وضعيت معلمان

نازي عظيما (راديو فردا): امروز قرار است آخرين روز حركات اعتراضي و تحصن فرهنگيان در همه شهرهاي ايران باشد. كانون صنفي معلمان ايران به دنبال تحصن فرهنگيان و كارمندان آموزش و پرورش، خواستار پايان دادن به تهديدها و پيگيريها و احضار اعضاي تشكلها و فرهنگيان شركت كننده در تحصن شده است. اما در همين حال اعتراض فرهنگيان در شهرهاي تهران، كرج، سبزوار، و بسياري ديگر از شهرها همچنان ادامه دارد. مدير يكي از دبيرستانهاي كرج در گفتگو با همكارمان ليلي آرمان، مي گويد: معلمان تنها خواستار برابري حقوق خود با ديگر كارمندان سازمانهاي دولتي هستند. مدير يك دبيرستان در كرج: زماني كه اين اعتصاب شروع شد، طي دعوتنامه كانون فرهنگيان صورت گرفته. كانون فرهنگيان دعوت مي كند از دبيران محترم كه روز شنبه تا آخر هفته كه امروز بيست و يكم باشد، سر كلاسها حضور پيدا نكنند. مديران روز شنبه با دبيران صحبت كردند و اكثر دبيران را روز شنبه در اكثر مدارس مديران فرستادند سر كلاس. اما روز يكشنبه ديگر اين اتفاقات عملا شروع شد و آقايان از كلاس رفتن طفره رفتند. وقتي كه حقوقشان را بررسي مي كنيم، مي بينيم كه بين حقوق يك فرهنگي با كارمندان ساير ادارات دولتي، تفاوت زيادي وجود دارد. در اين تقسيم بندي كه خود سازمان بازرسي هم كه انجام داده، به 28 گروه تقسيم كرده كه در اين 28 گروه، فرهنگيان در آخرين گروه حقوقي قرار مي گيرند. دبيران در اين مدت در دفتر مدارس حضور داشتند، ولي كلاس نرفتند. چوبش را هم بچه ها خوردند و اگر اين قضيه را آقايان از بالا رسيدگي نكنند و بخواهد ادامه داشته باشد، با توجه به اينكه نزديك آخر سال هم هست و معمولا در كرج و تهران هم رسم است كه از بيست و ششم و بيست و هفتم بچه ها مدرسه نمي آيند، جمع آوري اين بچه ها خيلي مشكل است. من خودم هم نشستم از انجمن دارم كمك مي گيرم، پاي تلفن نشستيم كه با تلفن بتوانيم بچه ها را از شنبه بياوريم به مدرسه كه باز هم بعيد به نظر مي رسد كه بتوانيم حداقل يك سوم بچه ها را آورده باشيم، واقعا هنر كرديم. ليلي آرمان (راديو فردا): اين اتفاقي كه در حال وقوع است، بچه و معلمان سر كلاسها نمي روند، در تمامي مدارس وجود دارد يا اينكه در برخي جاها به چشم مي خورد؟ مدير يك دبيرستان در كرج: نه در كل مدارس كشور وجود دارد. اينطور كه ما متوجه شديم، چون نوزده كانون با هم مشتركا دعوت نامه را فرستادند و خواستار شدند كه آقايان نروند سر كار، از ابتدا از دبيرستانها شروع شده، بعد حتي به راهنمايي و دبيرستان هم كشيده شده. حالا بعضي مدارس در برخي نواحي شايد يك شيوه هاي خاصي را اجرا كردند كه زياد دامنگيرشان نشود، اما در كرج در اكثر مدارس دولتي اين تحصن وجود داشته. ل . آ : فكر مي كنيد كه به كجا منتهي شود. يعني مطالباتي كه معلمان و فرهنگيان داشتند، فكر مي كنيد كه بهش رسيدگي شود؟ مدير يك دبيرستان در كرج: ما هم اول با اين شيوه مخالف بوديم، ولي اصلا جواب داده نمي شود. ضمن اينكه از طرفي هم وقتي فيشهاي حقوقي را قياس مي كنيم، حق را به فرهنگيان مي دهيم. از اين طرف هم بحث دانش آموز و بحث اوليا پيش مي آيد و حق دانش آموز از بين مي رود، كي مي خواهد جواب بدهد. از آن طرف با دبيران صحبت مي كنيم، مي گويند جوابش را بايد خود وزير محترم آموزش و پرورش بدهد، يا در نهايت هيات دولت بدهد يا در نهايت مجلس بدهد. چرا ما بايد اين را تحمل كنيم. ل . آ : هيچ جوابي داده نشده به اين اقدامات؟ مدير يك دبيرستان در كرج: جوابي كه صراحتا خواسته اينها را ببينند چيست، نه مطالباتشان. بحث اجراي عدالت نسبي در حقوقي است كه مثلا يك شركت به كارمندانش مي دهد يا يك وزارتخانه ديگر به كارمندانش مي دهد. مي گويند كه يك عدالت نسبي در نظر بگيريد اگر كه يك حقوق كلان بالاي 400 يا 500 توماني مي گيرند، خب اينها حداقل يك چيزي بالاي 250 الي 300 تومان گيرشان بيايد كه بتوانند زندگي كنند و پيش زن و بچه شان شرمنده نباشند. الان دبيراني كه ما خبر داريم، دقيقا دارند سه شيفت كار مي كنند و در اين سه شيفت هم خداوكيلي زندگيشان دچار مشكل است و اگر اين قضيه پيگيري نشود و يك جواب منطقي ندهند و دبيران را قانع نكنند، طبق اين دعوتنامه اي كه كانونها فرستادند، گفتند: از 13 تا17 ارديبهشت ماه، اگر باز هم انجام نشد، دوباره امتحانات را تحريم كنيد. اين قضيه نشان مي دهد كه يك حالت بحراني خيلي شديد است و نمي دانم چرا آقايان اين قضيه را لمس نمي كنند كه اين وضع خيلي وخيم است. اگر بخواهند يك اقدام سريع نكنند خداي نكرده ممكن است به تعطيلي مدارس در كل كشور در طول سال 83-82 بيانجامد و اين يك فاجعه بسيار وخيمي مي تواند باشد. شما بياييد روي اعداد و ارقام و كميت و كيفيت هم فكر كنيد. فرض كندي دويست سيصد هزار دبير و معلم بخواهند سر كار نروند، هر كدامشان چهل دانش آموز را بخواهند تحت پوشش داشته باشند، چه نيروي عظيمي دارد هدر مي رود و چه مشكلات مالي و علمي واقعا دارد پيش مي آورد. امروز قرار است آخرين روز حركات اعتراضي و تحصن فرهنگيان در همه شهرهاي ايران باشد. كانون صنفي معلمان ايران به دنبال تحصن فرهنگيان خواستار پايان دادن به تهديدها و پيگيريها و احضار اعضاي تشكلها و فرهنگيان شركت كننده در تحصن شد. اما در همين حال اعتراض فرهنگيان در شهرهاي تهران، كرج، سبزوار، و بسياري ديگر از شهرها همچنان ادامه دارد. مدير يكي از دبيرستانهاي كرج در مصاحبه با راديوفردا مي گويد: معلمان تنها خواستار برابري حقوق خود با ديگر كارمندان سازمانهاي دولتي هستند. بين حقوق يك فرهنگي با كارمندان ساير ادارات دولتي، تفاوت زيادي وجود دارد. الان دبيراني كه ما خبر داريم، دارند سه شيفت كار مي كنند و هنوز زندگيشان دچار مشكل است. اگر اين قضيه پيگيري نشود و جواب منطقي و قانع كننده ندهند، اعتصاب ديگري از 13 تا17 ارديبهشت ماه انجام خواهد شد، اگر باز هم نتيجه نگرفتند امتحانات را تحريم خواهند كرد. اين قضيه نشان مي دهد كه يك حالت بحراني خيلي شديد است و نمي دانم چرا مسئولان درك نمي كنند.