بحث بر سر ممنوعيت روسري در مدارس و ادارات آلمان، از ديد يك جامعه شناس

بحث بر سر ممنوعيت و يا آزاد گذاشتن روسري چندي است در آلمان بالا گرفته. در نشستي كه توسط حزب سوسياليسم دموكراتيك آلمان در مجلس ايالتي برلين تشكيل شد، پنج تن از مدافعان حقوق زنان از سه مليت ايراني، ترك و افغان به ترسيم ديدگاه هاي خود پرداختند. ميهن روستا، جامعه شناس، تنها سخنران ايراني اين جلسه بود. شهرام ميريان (راديو فردا): پس از ايالت بادن وورتنبرگ Baden-Württemberg، ايالت شمالي اين كشور نيدرزاخسن Niedersachsen نيز استفاده از روسري توسط آموزگاران به هنگام تدريس را ممنوع ساخت. اكثر مخالفان روسري در آلمان معتقدند روسري سمبل و نماد سركوب و تحقير زنان است. به اين خاطر اين روزها نشست هاي گوناگوني از سوي موافقان و مخالفان برپا مي شود، كه يكي از آخرين آنها يك جلسه گفت و شنود بود كه توسط حزب سوسياليسم دموكراتيك آلمان در مجلس ايالتي برلين تشكيل شد. يكي از سخنرانان اين گردهمايي خانم ميهن روستا، جامعه شناس در گفتگو با راديو فردا ضمن اشاره به اجباري بودن حجاب و روسري ايران، مخالفت خود را نيز نسبت به آزاد گذاشتن روسري در ادارات دولتي آلمان ابراز مي دارد. ميهن روستا (جامعه شناس): مخالفت من با آزاد گذاشتن روسري در ادارات آلمان از جنبه هاي مختلف است: جنبه اي كه مهم است از نظر حقوق زنان. من خودم طرفدار حقوق زنان هستم و در عرض 21 سالي كه در خارج از ايران زندگي مي كنم، تمام هم و غم من دفاع از حقوق زنان در ايران بوده و مبارزه عليه اجحافاتي كه به زنان در ايران مي شود. يكي از بزرگترين اين اجحافات مساله روسري اجباري هست. روسري فقط سمبل پوشش نيست، از نظر اجتماعي نگاه و ديد را نسبت به زن تغيير مي دهد: يعني نه تنها در نگاه مرد، نگاه پسرهاي همين زنها حتي در زنان هم اين جنس دوم بودن، اينكه بدن زن سمبل همه چيز هست جز يك سمبل انساني، اينها مسايلي بودند كه باعث مي شدند ما اينجا عليه آنها مبارزه كنيم. حالا ما در آلمان در مقابل اين سوال قرار گرفتيم كه آيا بايد از مساله آزادي حجاب بدليل نشانه هاي نژادپرستي كه در اروپا يا در آلمان هست، دفاع كنيم يا بايد بر سر موضع خودمان بمانيم بعنوان زناني كه طرفدار حقوق زن هستند و بيشتر از ديدگاه زنانه و فمينيستي به اين مساله بپردازيم. براي من مساله دفاع از حقوق زن در مرحله اول است. در نتيجه در اين جلسه كه من شركت داشتم مخالفت خودم را با آزاد كردن داشتن روسري در ادارات دولتي ابراز كردم. من معتقدم در آلمان بايد قوانيني درست بشود كه نه تنها سمبل هاي مذهبي در ارتباط با اسلام، حتي سمبل هايي مثل صليب، لباس هاي راهبه ها يا كشيش ها در مدارس ممنوع بشود. اين در قانون اساسي فرانسه هست متاسفانه مشكل آلمان اينست كه در قانون اساسي آلمان چنين چيزي وجود ندارد. اينها بنظر من اگر بخواهند مساله مذهب را نه بصورت نژادپرستانه، بلكه بصورت درستش حل كنند، بايد در قانون اساسي آلمان تغييراتي داده شود. بحث بر سر ممنوعيت و يا آزاد گذاشتن روسري چندي است در آلمان بالا گرفته. در نشستي كه توسط حزب سوسيال دموكرات آلمان در مجلس ايالتي برلين تشكيل شد، پنج تن از مدافعان حقوق زنان از سه مليت ايراني، ترك و افغان به ترسيم ديدگاه هاي خود پرداختند. ميهن روستا، جامعه شناس، تنها سخنران ايراني اين جلسه بود. وي در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: مخالفت من با آزاد گذاشتن روسري در ادارات آلمان از جنبه هاي مختلف است: جنبه اي كه مهم است از نظر حقوق زنان. روسري فقط سمبل پوشش نيست، از نظر اجتماعي نگاه و ديد را نسبت به زن تغيير مي دهد: اينكه زن جنس دوم است. وي اظهار عقيده مي كند كه براي حل مسئله مذهب (نه از ديدگاه نژادپرستانه) بايد در قانون اساسي آلمان تغييراتي داده شود.