(rm) صدا |
مريم احمدي (راديوفردا): هکتور بابنکو در آخرين فيلم خود «کارانديرو Carandiru»، بعد از 10 سال به پشت دوربين بازميگردد تا بارديگر خشونت زندانها را به محاکمه بکشاند. فيلم جديد آقاي بابنکو، که اين هفته به طور همزمان در سينماهاي آمريکا و در جشنواره سينمائي کن Cannes به نمايش درميآيد، در باره يک زندان واقعي نزديک سائوپولو است که در پايان فيلم شاهد صحنههاي واقعي انهدام آن هستيم. همکار ما بهنام ناطقي از نيويورک گزارش ميدهد.
بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): کارگردان برزيلي هکتور بابنکو، که با فيلم «بوسه زن عنکبوتي A Kiss of the Spider Woman» در آمريکا و جهان درخشيد، بعد از ده سال دوري از سينما، با فيلم واقعيگرايانه و خشونتآميزي به نام Carandiru کارانديرو بار ديگر به پشت دوربين بازميگردد، در حاليکه بنا به گزارشها، سرطان مهلکي جان اين کارگردان را تهديد ميکرد.
ماجراي ساخته شدن فيلم کارانديرو نيز به نوعي در بيماري سرطان آقاي بابنکو ريشه دارد، زيرا پزشک متخصصي که به بهبود بيماري هکتوربابنکو کمک کرد، نويسنده رمان برزيلي ايستگاه کارانديرو است، که فيلم کارانديرو بر اساس آن ساخته شده است. اين دکتر در دهه 1980 در اين زندان کار ميکرد. در روايت سينمائي بابنکو، شخصيت دکتر، که لوئي کارلوس واسکونسلوسLuiz Carlos Vasconcelos ايفاگر نقش اوست، در خفا از شرايط ناگوار اين زندان پرجمعيت و پرخشونت رنج ميبرد. زنداني که چنانکه فيلم بابنکو نشان ميدهد، اداره آن به کلي به دست زندانيان افتاده، که بدون ترس از مجازات به معامله موادمخدر، تجاوز جنسي و حتي جنايت عليه يکديگر مشغولند.
در فيلم Carandiru، که نزديک به دو ساعت و نيم طول ميکشد و در فضاي مخوف و نزديک به واقعيت اين زندان فيلمبرداري شده، بابنکو چهرههائي لمسشدني از دست کم ده – دوازده زنداني را بازسازي ميکند که در مکالمههاي مختلف با دکتر زندان، داستانهائي عجيب و غريب در باره زندگي خود قبل از محکوم شدن به قتل و راه يافتن به اين زندان مخوف بازگو ميکنند، از جمله در باره دو سارق مسلح مي شنويم که حساب خود را در زندان وا مي نهند، قاتلي دو زنه را مي بينيم، دو دوست قديمي که در زندان يکديگر را مييابند، و عشق يک زنداني به يک زنداني مخنث. فرصتهائي براي اينکه فلاشبکها ما را از فضاي زندان خارج کنند و دريچههائي کوچکي باشند به جهاني که اين آدمها را از خود طرد کرده است.
فيلم کارانديرو، مجموعهاي است از روايتهاي کوتاه که در هم بافته شدهاند، و در شورشي در داخل زندان، که بيرحمانه توسط پليس سرکوب ميشود، به هم ميپيوندند.
نگاه مهربان و نوازشگر دوربين هکتوربابنکو، کارگردان فيلم برزيلي Carandiru، در خشنترين شخصيتها، انسانيت ميجويد، و هنگامي که به بازسازي صحنه تکاندهنده و خونين قتل عام زندانيان توسط نيروهاي پليس ميرسد، تماشاگر شاهد جهاني است که به يک اندازه گيرا و چندشآور است.
منتقد نيويورک تايمز، آقاي استفن هولدن، مينويسد اين فيلم به قدري جاذبه و هيجان دارد که يک لحظه نميتوان چشم از آن برگرفت. منتقد کريستين ساينس مانيتور آن را به خاطر واقعيگرائي وحشتآور و حساسيتهاي انسانياش ستايش ميکند و منتقد USA Today در نقد ستايشآميزي که در باره اين فيلم نوشته، به صحنهاي اشاره ميکند که به دستور زندانبان، همه زندانيان بايد اسلحههاي خود را تحويل دهند، و انواع تيغ و چاقو و زنجير و ابزارکشنده بيرون ميريزد و کارگردان در 5 ثانيه، وحشت مرگباري را که براين فضاي مخوف حکمفرماست، تثبيت ميکند.
در يکي از صحنههاي فيلم، يکي از زندانيان ميگويد زندان جاي حقيقت نيست، و انگار بابنکو در بازگشت پيروزمندانه خود به پشت دوربين و به داخل زندان، ميخواهد همين مفهوم را برساند، زيرا هرچند اين فيلم بر اساس رماني است محتوي تجربههاي حقيقي دکتر، بسياري از شخصيتهائي که عرضه ميکند تنها در جهان سينما ميتوانند وجود داشته باشند، نه تنها در اين فيلم، بلکه در همه فيلمها. خانم اليزابت وايزمن، منتقد ديلينيوز نيويورک معتقد است بابنکو اين شخصتها از سينما به عاريت گرفته است. هکتور بابنکو، کارگردان برزيلي، که با فيلم «بوسه زن عنکبوتي A Kiss of the Spider Woman» در آمريکا و جهان درخشيد، بعد از ده سال دوري از سينما، با فيلم واقعيگرايانه و خشونتآميزي به نام Carandiru کارانديرو بار ديگر به پشت دوربين بازميگردد، در حاليکه بنا به گزارشها، سرطان مهلکي جان اين کارگردان را تهديد ميکرد. ماجراي ساخته شدن فيلم کارانديرو نيز به نوعي در بيماري سرطان آقاي بابنکو ريشه دارد، زيرا پزشک متخصصي که به بهبود بيماري هکتوربابنکو کمک کرد، نويسنده رمان برزيلي ايستگاه کارانديرو است، که فيلم کارانديرو بر اساس آن ساخته شده است. اين دکتر در دهه 1980 در اين زندان کار ميکرد. در روايت سينمائي بابنکو، شخصيت دکتر، که لوئي کارلوس واسکونسلوسLuiz Carlos Vasconcelos ايفاگر نقش اوست، در خفا از شرايط ناگوار اين زندان پرجمعيت و پرخشونت رنج ميبرد. زنداني که چنانکه فيلم بابنکو نشان ميدهد، اداره آن به کلي به دست زندانيان افتاده، که بدون ترس از مجازات به معامله موادمخدر، تجاوز جنسي و حتي جنايت عليه يکديگر مشغول هستند.