(rm) صدا |
ليلي صدر (راديو فردا): كنفرانس دوسالانه انجمن بين المللي مطالعات ايراني در واشنگتن به پايان رسيد. همكارم پريچهر فرزام گزارش ويژه امشب را در گفتگو با احمد كريمي حكاك، رئيس كنفرانس درباره دستاوردهاي اين گردهمايي فراهم آورده است.
پريچهر فرزام (راديو فردا): باز هم دو سال گذشت و انجمن بين المللي مطالعات ايراني برگزاري كنفرانس سه روزه ديگري را از رشته كنفرانسهاي پژوهشي بر تارك كوششهاي علمي گذشته خود نشاند. اين بار 179 چهره علمي و پژوهشي كه در ميان آنان دانش پژوهاني از مليتهاي گوناگون ديده مي شدند در جلسات مختلف شركت كردند و به سخن گفتن درباره مسائل مختلف پرداختند و سپس به پرسشهاي شركت كنندگان در جلسه پاسخ دادند.
كنفرانس سال جاري پنجمين نشست از اين رشته بود كه سه روز به طول انجاميد. طي اين سه روز 30 فيلم به نمايش گذارده شد. تمام فيلمهايي كه در اصل به زبان فارسي و يا كردي بودند همراه با زيرنويس انگليسي به نمايش گذارده شدند. جشنواره فيلمها به وسيله جمشيد اكرمي سرپرستي شده بود. در كنار نمايشگاه كتاب اسامي چندين شركت انتشاراتي ايراني و آمريكايي نيز به چشم مي خورد. حقوق زنان، پژوهشهاي فرهنگي و اجتماعي، سينما، موزيك و فيلم، شعر و داستان، جنبه هاي گوناگون انقلاب مشروطيت ايران، زبان و ادب فارسي، رسانه هاي گروهي و درهم آميختگي فرهنگي، جهاني شدن اقتصاد و دموكراسي و همچنين مصرف نفت ياثروت ملي ايران، سرفصلهاي برخي از ميزگردها را كه تعداد آن به 45 مي رسيد، در بر مي گرفت.
سخن درباره فرهنگ ادب ايران فراوان بود. يكي از سخنرانها داريوش آشوري مي گفت: هرچند ايران اسلام را پذيرفت، اما در برابر پذيرش زبان عرب مقاومت كرد. دكتر حسين ابطحي، سخنران ديگري كه درباره جهاني شدن، دموكراسي و توسعه اقتصادي در ايران سخن مي گفت، به اين مساله اشاره كرد كه 85 درصد از صادرات ايران را نفت تشكيل مي دهد. درآمد سرانه در ايران هزار و 300 دلار است كه در مقام مقايسه حتي از اردن نيز كمتر است و ركورد اقتصادي ايران در 25 سال گذشته به عقب رفته است.
سخنران ديگري به تاريخچه نفت ايران كه به سال 1901 و امضاي قرارداد دارسي در زمان مظفرالدين شاه قاجار برمي گردد و همچنين به جريان ملي شدن نفت و شكايت دولت بريتانيا از ايران كه به دادگاه لاهه انجاميد اشاره كرد. در دادگاه لاهه گفته شده بود كه هيچ كشوري نمي تواند حاكميت ملي خود را تنها با امضاي قرارداد با يك كمپاني خارجي از دست بدهد. نكته جالب اينكه يكي از قضات دادگاهي جهاني لاهه كه در آن راي نهايي به نفع ايران داده شد، يك لرد انگليسي بود.
هرچند كه تمام جلسات ميزگردها با استقبال روبرو بود، اما بي شك جلسه شعرخواني سيمين بهبهاني حال و هواي ديگري داشت و استقبال از وي اگرنه بي نظير، ولي بي شك كم نظير بود. سيمين بهبهاني شعرخواني خود را اين بار در چارچوب تاريخ 25 ساله سركوب قلم و انديشه در جمهوري اسلامي ايران كه آميخته اي از نثر و شرع بود ارائه كرد. در پايان جلسه و در شور و هيجان شركت كنندگان از دكتر احمد كريمي حكاك مي پرسم:
آقاي دكتر كريمي حكاك با توجه به نقشي كه شما هميشه در اين كنفرانسها داشتيد تا جايي كه من يادم است و اين بار هم كه خودتان رياست كنفرانس را داريد، به نظر شما پيام ويژه كنفرانس امثال چه مي تواند باشد؟
دكتر احمد كريمي حكاك (رئيس كنفرانس دوسالانه انجمن بين المللي مطالعات ايراني، واشنگتن): رياست كنفرانس امثال در حقيقت به عهده همكار عزيز من خانم دكتر نسرين رحيمي است. من رياست انجمن بين المللي مطالعات ايراني را به عهده دارم كه رياست در اينجا به مفهوم خدمتگذاري است و البته هر خدمتي كه همه ما از دستمان بر بيايد خواهيم كرد. من حس مي كنم پيام كنفرانس اين بار مي تواند اين باشد كه قرن 21 فرا رسيده است و ما هرچه بيشتر بايد از راههاي مختلف و با شيوه هاي تحقيقي نويني به مساله ايران كه امروز بيش از هر زمان ديگري اهميت پيدا كرده است بپردازيم و اگر پيامي است، اين است كه اگر پژوهشگران ما و استادان ما توفيق يافته اند براي تربيت و تعليم نسلهاي آينده، چه ايراني و چه آمريكايي و چه شهروندان ساير كشورها، براي اين است كه توانستند اختلافات سياسي خودشان را پشت سر بگذارند، ديدگاههاي خودشان را حفظ كنند و به ايراني بي انديشند كه فراسوي دولتها وجود دارد و فرهنگي است زنده و پر تب و تاب و اين فرهنگ بي ترديد تا سده ها و هزاره هاي آينده اين هيجان و تب و تاب و شور و شر خودش را حفظ خواهد كرد و همچنان پايدار و محكم پيش خواهد رفت.
پ . ف : از دكتر كريمي حكاك پرسيدم مجموعه كار كنفرانس را اين بار چگونه مي بيند.
دكتر احمد كريمي حكاك: مجموعه كار كنفرانس اين بار اعتلاي خيلي مشخصي پيدا كرده به دليل حضور بانوان برجسته اي مانند خانم عبادي، خانم بهبهاني، خانم كار، خانم مهناز افخمي كه همه اينها يكجا در اين كنفرانس شركت كرده اند و اين واقعا رويداد مباركي است كه ما را بيش از پيش متوجه شكوفايي بي نظير بانوان و مادرانمان، خواهرانمان و دخترانمان و همسرانمان مي كند و موجب فخر همه مردان ايراني خواهد بود.
پ . ف: آقاي دكتر من متوجه شدم كه در اين پنلها به دو موضوع اين بار بيشتر شايد از كنفرانسهاي قبلي توجه شده بود. يكي همين مساله حقوق زنها و مطلب دوم خيلي ادبيات و زبان فارسي تكيه شده بود. درست مي گويم؟
دكتر احمد كريمي حكاك: شايد درست بگوييد. من از اين ديدگاه نگاه نكردم به اين قضيه، ولي گاهي اتفاق مي افتد كه واقعيتهاي خودشان را تحميل مي كنند به برگزار كنندگان كنفرانس و اين بازتابي است از تعداد همكاران ما در دانشگاههاي سرتاسر جهان كه اهتمامشان را در امر تحقيق متوجه مسائلي مي كنند كه به نظر خودشان مهم مي آيد و مساله زنان و زبان ادبيات به نظر مي رسد كه ملتقاي حفظ هويت فرهنگي و در عين حال تداوم كوشش و نبوغ و استعداد ذاتي ايرانيان در همه عرصه ها است و از اين رو است شايد كه مساله زنان و مساله زبان و ادبيات اهميت ويژه اي پيدا كرده و برگزار كنندگان كنفرانس ديده اند كه با پيشنهادات بسياري در ارائه تحقيق روبرو هستند در اين دو هفته و البته اينها را به عنوان واقعيت پذيرفتند و در برنامه كنفرانس گنجانده اند.
پ . ف : آقاي دكتر از ايران هم تصور مي كنم كه افرادي شركت كرده بودند در پنلها. مي خواستم بپرسم كه آيا فكر مي كنيد كه اين كنفرانس يك نقش در هر حال هماهنگ كننده بين دانشگاهيان ايراني كه در آمريكا هستند با داخل ايران توانسته برقرار كند.
دكتر احمد كريمي حكاك: بله، البته كه برقرار كرده، نه تنها كنفرانس، خود انجمن بين المللي مطالعات ايراني كه اين كنفرانس بخشي از رويدادهاي آن انجمن است، اين كار را كرده و در طول ساليان بروزات آن را ما به تدريج مي بينيم. امسال حدود هشت تا ده نفر از همكاران ما از ايران آمده بودند، ولي البته اين تعداد كاهش يافته اي است از 34 نفر محقق و استاد ايراني كه مقاله هايشان براي ارائه در كنفرانس پذيرفته شده بود، منتها متاسفانه در عمل مواجه شدند با مشكلات مربوط به اخذ ويزا كه دولت آمريكا سخت گيريهاي بسياري مي كند و بسياري از آنها نتوانستند به موقع به كنفرانس برسند و ما ناگزير بايد در كنفرانسهاي آينده اين مطلب را در نظر بگيريم و بلكه حتي مكان كنفرانس را از كشور ايالات متحده به كانادا يا انگلستان منتقل كنيم كه مانع ويزا برطرف بشود و انشاءلله همكاران بيشتري از ايران و آسياي ميانه و جاهاي ديگر جهان به ما بپيوندند، چون آرمان همان است كه شما گفتيد، ايجاد پلهاي ارتباطي هرچه بيشتر ميان ما ايراني كه در جهان غرب، در اروپا و آمريكاي شمالي به امر تدريس مشغوليم و همكارانمان كه در ايران و ساير نقاط جهان همين امر را پيگيري مي كنند. كنفرانس دوسالانه انجمن بين المللي مطالعات ايراني در واشنگتن به پايان رسيد. اين بار 179 چهره علمي و پژوهشي كه در ميان آنان دانش پژوهاني از مليتهاي گوناگون ديده مي شدند در جلسات مختلف شركت كردند و به سخن گفتن درباره مسائل مختلف پرداختند و سپس به پرسشهاي شركت كنندگان در جلسه پاسخ دادند. كنفرانس سال جاري پنجمين نشست از اين رشته بود كه سه روز به طول انجاميد. طي اين سه روز 30 فيلم به نمايش گذارده شد. حقوق زنان، پژوهشهاي فرهنگي و اجتماعي، سينما، موزيك و فيلم، شعر و داستان، جنبه هاي گوناگون انقلاب مشروطيت ايران، زبان و ادب فارسي، رسانه هاي گروهي و درهم آميختگي فرهنگي، جهاني شدن اقتصاد و دموكراسي و همچنين مصرف نفت ياثروت ملي ايران، سرفصلهاي برخي از ميزگردها را كه تعداد آن به 45 مي رسيد، در بر مي گرفت. دكتر احمد كريمي حكاك، رئيس كنفرانس در واشنگتن، در مصاحبه با راديوفردا مي گويد که پيام كنفرانس اين بار مي تواند اين باشد كه قرن 21 فرا رسيده است و ما هرچه بيشتر بايد از راههاي مختلف و با شيوه هاي تحقيقي نويني به مساله ايران كه امروز بيش از هر زمان ديگري اهميت پيدا كرده است بپردازيم و اگر پيامي است، اين است كه اگر پژوهشگران ما و استادان ما توفيق يافته اند براي تربيت و تعليم نسلهاي آينده، چه ايراني و چه آمريكايي و چه شهروندان ساير كشورها، براي اين است كه توانستند اختلافات سياسي خودشان را پشت سر بگذارند، ديدگاههاي خودشان را حفظ كنند و به ايراني بي انديشند كه فراسوي دولتها وجود دارد و فرهنگي است زنده و پر تب و تاب.
