(rm) صدا |
بهنام ناطقبي (راديوفردا): در آلبوم Under My Skin خانم اوريل لاوين، سبک pop punk يا بهتر بگوئيم fake punk يا پانک قلابي آلبوم قبلي خود Let's Go را عوض مي كند و با تغيير شخصيت و موضوع ترانهها، از زبان يک دختر دردمند و احساساتي در باره عشق، نا امني عاطفي، و استقلال زنانه آواز مي خواند. وي ترانه جديد خود را با ترانه اي شروع مي كند به نام مرا از اينجا ببر، يا Take Me Away.
خانم آوريل لاوين، در ترانه مرا از اينجا ببر، از زبان دختري كه از تنهائي و انزوا و دردهاي عاطفي رنج مي برد به نور اميد نگاه مي كند و مي گويد در جستجوي راهي است كه از تنهائي و انزوا بيرون بيايد -- احساسي كه ميليونها نوجوان يا تين ايجر Teen Ager در همه دنيا در آن با او شريك هستند و به اين ترتيب، آوريل لاوين در اين ترانه و ترانه هاي ديگر اين آلبوم زبان درد نوجوانان همسن خود مي شود كه آرزو مي كنند عشق آنها را از انزواي دردناك رها كند.
...
خانم آوريل لاوين، وقتي دو سال پيش قدم به صحنه موسيقي راک و پاپ جهان گذاشت، تصويري از يک دختر پانکي از خودش نشان داد، دختري عاصي و خشمگين، اما شيريني که در اعماق موسيقي او موج ميزد و سازبندي ملهم از موسيقي پاپ، را از punk rocker ها جدا ميکرد و به جهان پاپ و راديوي top40 آورد زيرا ترانههاي نخستين آلبوم او Let's Go، هرچند ضرباهنگ و صلابت پانکي داشتند، ولي لطافت و سادگي آنها، مثل ترانههاي پاپ به شنونده خوشامد ميگفت. در آلبوم جديد، خانم لاوين از کتاب موفق يک خواننده کانادائي ديگر، يعني خانم آلانيس موريست ورقي بر مي گيرد که با نوشتن ترانههائي بيپرده و گاه خشمگين در باره احساسات زنانه، فضاي تازهاي در موسيقي راک دهه 1990 گشود که سرمشق خيلي از ترانهسرايان و خوانندگان بعد از او قرار گرفت. ترانه How Does It Feel اين تغيير سبک را نشان ميدهد و ياد آور كار هاي خانم الانيس موريست است.
...
خانم لاوين ترانه How Does It Feel از دوگانگي احساسات نوجواني ميخواند که از يکسو ميداند جوان است و آزاد، اما از طرف ديگر خود را انساني کوچک و ناتوان ميبيند در جهاني عظيم.
خانم آوريل لاوين، خواننده 19 ساله کانادائي، در مصاحبهاي به مناسبت انتشار آلبوم جديدش Under My Skin ميگويد از اينکه مطبوعات همچنان او را در چارچوب نسبتا محدود موسيقي punk قرار ميدهند، خسته شده است و ترجيح ميدهد از اين به بعد صرفا او را يک خواننده راک بخوانند، يک خواننده جدي. ترانه اصلي اين آلبوم که ماه گذشته به صورت single بيرون آمد ومدام از MTV پخش ميشود Don't Tell Me يا به من نگو اسم دارد، که فراخواني است براي فروتني و احترام به نفس و خودداري، در جهاني که اشعار بيشتر ترانههاي خوانندگان همسال او از همخوابگي و لذتهاي فوري سخن ميگويند.
Don't Tell Me
خانم آوريل لاوين در شهر کوچکي بزرگ شده است در ايالت اونتاريوي کانادا بين مونترآل و تورانتو، درخانوادهاي محافظهکار و مذهبي، و خواندن را در کليسا شروع کرد اما خودش ميگويد که هميشه دلش ميخواست يک خواننده راک بشود و در 16 سالگي با کمپاني معظم صفحهپرکني آريستا قرارداد بست.
در آلبوم جديد، خانم آوريل لاوين ازآن صدا فاصله ميگيرد اما نه آنقدر که نتواند ميلونها جواني که آلبوم اول او را در روز اول فروش به مقام هشتم جدول فرستادند، از خود براند. علاوه بر ناامني عاطفي نوجواني و تنهائي و استقلال، ترانههائي ديگر آلبوم جديد او Under My Skin به موضوعهاي ديگر ميپردازد از زبان يک نوجوان، مثل ترانه Slip Away که ستايشي است از پدربزرگش و همه پدر بزرگها. دومين البوم ترانهسرا و خواننده کانادائي خانم Avril Lavigne که هفته گذشته منتشر شد، در آمريکا، بريتانيا و کانادا و بسياري ديگر از کشورهاي جهان بلافاصله به صدر جدول پرفروشترين آلبومها صعود کرد. در آلبوم Under My Skinخانم اوريل لاوين، سبک pop punk يا بهتر بگوئيم fake punk يا پانک قلابي آلبوم قبلي خود Let's Go را عوض مي كند و با تغيير شخصيت و موضوع ترانهها، از زبان يک دختر دردمند و احساساتي در باره عشق و استقلال عاطفي آواز مي خواند.