(rm) صدا |
علي سجادي (راديوفردا): نيويورک تايمز مي نويسد: اگر قراردادهاي بين المللي براي جلوگيري از گسترش سلاحهاي هسته اي قدرتي داشته باشند، اکنون زمان استفاده از آن درباره ايران است. هفته گذشته ايالات متحده، اروپا، روسيه و چين متفقاً سر باز زدن ايران از ارائه توضيح درباره چگونگي دست يافتن به ابزارهاي کارآمد براي توليد سوخت سلاح هسته اي را محکوم کردند. اين انتقاد بايد با فشارهاي سازمان يافته همراه شود تا از پيوستن ايران به گروه کشورهاي داراي سلاح اتمي جلوگيري کند.
ايران با روح، و بلکه با نص، پيمان منع گسترش سلاحهاي هسته اي به مقابله برخاسته است و در جستجوي ساختن سوخت هسته اي به منظور توليد سلاح اتمي است. اگر به ايران اجازه داده شود اين مسير را بپيمايد، مي تواند ظرف دو تا پنج سال بمب اتمي بسازد. اگر اروپا، روسيه و چين اکنون، آن طور که واشنگتن مي خواهد، موضع سخت تري نسبت به اين عمليات بگيرند مي توان جلوي اين کار را گرفت.
نيويورک تايمز مي نويسد: ايران حداقل از سال 1985 تاکنون فعاليتهاي مشکوکي در اين زمينه داشته که از ديد سازمان بين المللي انرژي اتمي مخفي کرده است تا ببيند تا کجا مي تواند در توليد اورانيوم غني شده مناسب براي توليد سلاح پيش برود و تظاهر کنند که علاقه اش به غني سازي اورانيوم به منظور توليد برق از رآکتورهاي اتمي است. اين خدعه بيش از يک سال پيش کشف شد.
نيويورک تايمز سپس مي نويسد: درسايه عدم همکاري ايران با سازمان بين المللي انرژي اتمي، اروپا بايد بر دودلي خود براي ارجاع موضوع به شوراي امنيت سازمان ملل غلبه کند زيرا شوراي امنيت به منظور مقابله با مخاطراتي بوجود آمده است که صلح و امنيت جهان را تهديد مي کند و احتمال بالقوه نقض پيمان گسترش سلاحهاي هسته اي از سوي ايران به روشني آن را براي طرح در شوراي امنيت واجد شرايط مي کند.
نيويورک تايمز مي افزايد: گامهاي ديگري نيز مي تواند در اين زمينه برداشته شود: روسيه بايد به خودداري از تحويل سوخت براي نيروگاه اتمي بوشهر ادامه بدهد، تا زماني که تهران غني سازي اورانيوم را متوقف کند و با سازمان بين المللي انرژي اتمي به طور کامل همکاري نمايد. چين نيز بايد به شرکتهاي خود دستور دهد از همکاري با ايران در زمينه تلاشهاي اين کشور براي ساختن بمب اجتناب ورزند و همچنين از کره شمالي و پاکستان بخواهيم محدوديتهاي مشابهي بر ايران اعمال کنند.
تجربه ناميمون عراق نشان داد که عمليات نظامي از سوي يک کشور خيلي نمي تواند در مقابله با گسترش سلاحهاي هسته اي مفيد فايده باشد، لحظه آن فرارسيده که همکاري چند جانبه و مصممانه اي در برخورد با ايران آغاز شود.
کارل ويک، از بخش خارجي واشنگتن پست، به مساله عمليات استشهادي که نام جديدي براي عمليات انتحاري در ايران است پرداخته و با اشاره به تاريخچه عمليات انتحاري در ايران که به زمان حسن صباح در حدود 900 سال پيش مي رسد، مي نويسد: موضوع آنچه «ارتش شهدا» ناميده مي شود در اين ماه به بحث عمومي تبديل شد. اين گروه که خود را يک نهاد خصوصي مي داند شروع به نامنويسي از کساني کرده که حاضر به انجام عمليات انتحاري هستند و ميگويد تا کنون 15 هزار نفر فرمهاي يک صفحه اي را که شامل نام و نشاني و شماره تلفن مي شود و عنوان ثبت نام مقدماتي براي عمليات شهادت را بر خود دارد، پر کرده و ثبت نام کرده اند.
محمد علي صمدي، سخنگوي اين گروه، مي گويد که انتظار دارد تا حدود يک ميليون نفر براي عمليات انتحاري ثبت نام کنند. نويسنده سپس مروري کرده است بر تغييرات جديد در سطح حکومتي در ايران و نشان داده است که اين گروه نمي تواند خصوصي باشد و با مقامهاي عاليرتبه حکومتي در ارتباط است.
نيويورک تايمز نوشت که اگر قراردادهاي بين المللي براي جلوگيري از گسترش سلاحهاي هسته اي قدرتي داشته باشند، اکنون زمان استفاده از آن درباره جمهوري اسلامي است. هفته گذشته آمريکا، اروپا، روسيه و چين متفقاً سر باز زدن حکومت ايران از ارائه توضيح درباره چگونگي دست يافتن به ابزارهاي کارآمد براي توليد سوخت سلاح هسته اي را محکوم کردند. اين انتقاد بايد با فشارهاي سازمان يافته همراه شود تا از پيوستن جمهوري اسلامي به گروه کشورهاي داراي سلاح اتمي جلوگيري کند. کارل ويک، از بخش خارجي واشنگتن پست، نوشت که «ارتش شهدا» که خود را يک نهاد خصوصي مي داند، در ايران شروع به نامنويسي از کساني کرده که حاضر به انجام عمليات انتحاري هستند. اين نويسنده پس از مروري بر تغييرات جديد در سطح حکومتي در ايران، نشان داده است که اين گروه نمي تواند خصوصي باشد و با مقامهاي عاليرتبه حکومتي در ارتباط است.
