سالگرد انقلاب 1357: دمكراسي و انقلاب، از ديد يك فعال سياسي

در انقلاب سال 1357 دمكراسي هدف اصلي بود اما بعد از آن به اين آرمان خيانت شد. ناصر طهماسبي، فعال سياسي مقيم واشنگتن اين نظر را قبول ندارد. وي معتد است دمكراسي در انقلاب مطرح نبود. وي در مصاحبه با راديوفردا مي گويد دمكراسي در انقلاب مطرح نبود. وي مي افزايد: وقتي انقلاب شروع شد عمدتا نيروهاي مذهبي و نيروهاي چپ، گروه هاي چريكي فعال بودند و هيچكدام از اين دو گروه اعتقادي به دمكراسي نداشتند. مذهبيون كه نه تها در اسلام بلكه در تمام اديان صحبت اين است كه دمكراسي معنا ندارد و امر، امر خدا است. چپي ها هم كه همه معتقد بودند دمكراسي كلك بورژوازي است و اينها. بنابراين اين دونيروي انقلاب، يعني شركت كننده در حوادثي كه منجر به انقلاب شد، اينها توقعي اصلا نبايد ازشان داشت براي اينكه خودشان هم به دمكراسي اعتقاد نداشتند. حالا يك گروهي كه امروز موفق شده يعني مذهبيون، آن گروه ديگر كه نتوانسته قدرت را بگيرد، منظورم نيروهاي چپ و اينهاست، اينها اگر امروز دادو فريادشان بلند شده بايد بهشان گفت كه مگر شما اصلا اعتقاد داشتيد به دمكراسي كه حالا از يك نيروي ضد دمكرات ديگر كه پا به پاي شما در جريان انقلاب بود، به آنها ايراد مي گيريد كه چرا انقلاب نيستند. وي مي افزايد: ليبرال ها و كساني كه خسته شده بودند از دست ديكتاتوري محمدرضا شاهي، اينها انقدر بي دست و پا بودند و چون تشكيلات نداشتند و فرموله نبودند و صدر آنها هم جبهه ملي بود كه مي بينيد به چه آساني رفتند و آقاي سنجابي تسليم خميني شد بدون اينكه هيچ آوانسي بگيرد از ايشان در پاريس. وي مي افزايد: راي دادن مردم در انتخابات و اين حرفها دليل دمكراسي نمي شود. شما در تمام كشورهاي كمونيستي يا همين كشورهاي عربي، آدمهائي مثل صدام و در سوريه و امثال اينها مي بينيد كه با درصد بزرگي انتخاب مي شوند و در چين هم الان اين وضع هست. اينكه مردم در يك مراسمي به نام انتخابات شركت مي كنند، زمان شاه هم البته انتخابات برگزار مي شد، اين دليل اين نيست كه ما دمكراسي داريم. اصلا توقع دمكراسي داشتن از يك حكومتي كه معتقد است كه مردم راي شان و نظرشان مطرح نيست و هرچه هست نظر خدا و دين و رهبر ديني هست، بنابراين اگر ظاهرا هم نسبت به زمان شاه يك نوع آزادي هائي مطرح است كه مردم بروند راي بدهند، عملا همانطور كه ديديد، درانتخابات انجمن شهر و روستا و اين حرفها عده زيادي از مردم شركت كردند و در انتخابات رياست جمهوري هم همينطور ولي عملا هيچ حقي مردم ندارند كه آخر سر عليرغم تمام نمايندگاني كه اكثريت شان هم از طرف مردم واقعا انتخاب شدند، عملا هيچ كاري نمي توانند بكنند و بنابراين دستاوردي ما اصلا در مقايسه با آن چيزي كه آرزوي مردم بود از انقلاب نصيب مردم ايران نشد.