(rm) صدا |
سال گذشته که جرج بوش رييس جمهور آمريکا، عراق، ايران و کره شمالي را جزئي از يک محور شرارت خواند در اين کشورها موج آفريد. آمريکا نهايتا به عراق حمله کرد و اين جنگ در جريان است. اما نحوه برخورد آمريکا با ايران، و کره شمالي موضوع بحث در محافل آمريکايي و محافل ايراني است.
مريم احمدي- مساله صرفا يک درگيري ايدئولوژيک بين عقاب ها و کبوتر ها، يا دعواي بين وزارت امور خارجه و دفاع آمريکا نيست. مساله مبارزه بين محافظه کاراني است که مي خواهند از مخاطره اجتناب کنند و نو محافظه کاراني که درباره برخورد ايالات متحده با رژيم هاي بالقوه دشمني ، که در صدد دستيابي به سلاح هاي کشتار جمعي هستند از يک موضع تندتر پشتيباني مي کنند. هر دو گروه در اين نقطه اتفاق نظر دارند که ايران و کره شمالي نبايد سلاح اتمي داشته باشند. اختلافشان بر اين است که چگونه بايد از دستيابي اين کشورها به سلاح اتمي جلوگيري کرد. محافظه کاران بر ديپلماسي تاکيد دارند و نو محافظه کاران بر استفاده از زور. اما تصميم استراتژيک در اين باره پس از ارزيابي ميزان خسارات جنگي عراق و توان و منابع ديپلماتيک، نظامي، مالي و انساني آمريکا، با توجه به نيرويي که بايد صرف اشغال عراق و بازسازي اين کشور شود ميسر نيست. اينکه کدام يک از دو جناح پيروز شود بستگي به ارزيابي جنگ عراق دارد.
