(rm) صدا |
فريدون زرنگار (راديوفردا): امروز روز جهاني آزادي مطبوعات است. به گزارش سازمان خبرنگاران بدون مرز، حكومت ايران از شمار دولت هائي است كه بيشترين محدوديت ها را عليه مطبوعات اعمال مي كند و بزرگترين زندان ها را براي روزنامه نگاران دارد. سياست ايران در قبال مطبوعات تا اندازه اي دوگانه است. از يك سو وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، مجوز نشريه صادر مي كندو از سوي ديگر، دستگاه قضائي به آساني مطبوعات را توقيف مي كند و روزنامه نگاران را زير فشار امنيتي و قضائي مي گذارد. محسن سازگارا، روزنامه نگار و تحليلگرسياسي درتهران در مصاحبه با راديوفردا در باره اين دوگانگي سخن مي گويد:
محسن سازگارا (تهران): روزنامه ها كه آنطور با استقبال و گرمي مردم مواجه شدند در ابتداي فضاي بعد از دوم خرداد، الان اكثرا با تيراژهاي پائين دست به گريبان هستند براي اينكه مردم خسته شده اند از اينكه روزنامه ها اجازه ندارند اخبار را درست منتقل كنند و مقالات انتقادي درست بنويسند و خود مطبوعات با مشكل مواجه هستند. از سوي ديگر روزنامه نگار ها را تا جائي كه من مي دانم، چندين پرونده براي هركدام تشكيل داده اند، همان كميته نامرئي بيست - سي نفره اي كه ظاهرا تعيين تكليف مي كند براي مطبوعات... و مثلا بچه هاي تيپ لائيك را دريك فايل گذاشته اند، جامعه اي ها را يك فايل كرده اند، صبح امروزي ها را يك فايل كرده اند و آخرين آن هم احتمالا گلستان ايراني ها را يك فايل كرده اند و مراقب هم هستند كه خيلي از اين نويسنده ها و خبرنگاران جائي اگر باشند يا در جائي چيزي اگر بنويسند صداشان مي كنند و برخورد با آنها مي كنند يا اينكه با آن نشريه يك چنگ و دندان نشان مي دهند. بنابراين به نظر من انتشار روزنامه و نشريات در ايران در يك حالت ركود و سردي و افسردگي به نظر مي رسد.
مهدي خلجي (راديوفردا): آقاي سازگارا، در اين شرايط كه شما توصيف مي كنيد از وضعيت مطبوعات در ايران آيا انتصاب آقاي مرتضوي به عنوان قاضي كه حكم توقيف بسياري از نشريات را در ايران صادر كرده و بازجوي بسياري از روزنامه نگاران بوده و حكم زندان براي بسياري از نويسندگان صادر كرده، انتصاب ايشان به دادستاني انقلاب و تهران، چه معنائي دارد؟
محسن سارگارا: والله به نظر شما چه معنائي مي تواند داشته باشد جز دهن كجي كردن ولج كردن با ملت و بر صدر نشاندن كسي كه جز به زير كشيدن و ريختن خون مطبوعات و مطبوعاتيان و حسر آزادي بيان كارنامه ديگري ندارد. من شخصا بسيار متاسفم ازاينكه دستگاه قضائي ما چنين بي شخصيت بر خورد مي كند. سازمان خبرنگاران بدون مرز در بيانيه اي كه به مناسبت روز جهاني آزادي مطبوعات انتشار داد، جمهوري اسلامي را در شمار حكومت هاي محدودكننده آزادي مطبوعات قرار داد و نوشت حكومت ايران بزرگترين زندان ها را براي در بند كشيدن مطبوعاتيان دارد. سياست حكومت ايران در قبال مطبوعات دوگانه است. از يكسو وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي مجوز نشريه صادر مي كند و از سوي ديگر دستگاه قضائي به آساني مطبوعات را توقيف مي كند و روزنامه نگاران را زير فشار امنيتي و قضائي مي گذارد. محسن سازگارا، روزنامه نگار و تحليلگر و فعال سياسي در تهران، در مصاحبه با راديوفردا مي گويد: مردم از روزنامه هائي كه اجازه انتشار اخبار را ندارند استقبال نمي كنند و بازار مطبوعات راكد شده است. وي مي افزايد كميته اي كه نظارت بر كار مطبوعات را برعهده دارد نويسندگان را به دستجات عقيدتي مختلف تقسيم كرده است. وي مي افزايد انتصاب قاضي دادگاه مطبوعات به سمت دادستان تهران نوعي دهن كجي به مطبوعاتي ها بود.
