شركت يك هنرمند عكاس ايراني در نمايشگاه گروهي عكس: «هنرمند در خدمت صلح، عرياني نه ويراني»

فیروزه خطیبی (رادیوفردا، لس آنجلس): خانم شهلا سپهر که از چند سال پيش از انقلاب از ايران خارج شده، فارغ التحصيل رشته عکاسي از کالج سانتامانيکا است. او از سال 1996 بطور حرفه اي به کار عکاسي هنري اشتغال دارد. عنوان تازه ترين نمايشگاهي که با حضور اين هنرمند در لس آنجلس برگزار شد، «هنرمند در خدمت صلح، عرياني نه ويراني» Artists for Peace, Nudes Not Nukes است، که با همکاري گروه Code Pink يا وضعیت هشدار صورت توسط يک curator ايراني به نام شري رضايي هماهنگ شده است. در گفتگويي که با خانم شهلا سپهر داشتيم او درباره حضور گروه موسوم به «كود پينک» اين چنين توضيح داد. شهلا سپهر (عكاس، سانتا مونيكا) گروه پينک در واقع يک گروه سياسي و يا شبه سياسي طرفدار صلح است و آن شعار انقلاب فرهنگي دهه 1960 که مي‌گويد عشق بورزيم نه جنگ، نمايشگاه را تحت الشعاع قرار داده بود. البته در نمايشگاه گروهي مي‌دانيد که اين طوري نيست که همه هنرمندان با يک ذهنيت مشابه و همگون در يک نمايشگاهي شرکت کنند ولي هميشه يک نقطه مشترکي وجود دارد که بر اساس آن هنرمندان آثارشان را عرضه مي‌کنند، زن، برهنگي و صلح به نظر من فصل مشترک هنرمندان اين نمايشگاه بوده است. ف.خ.: يکي از عکس هاي خانم سپهر در قطع 2 در 6 فوت که تقريبا يکي از ديوارهاي نمايشگاه را پوشانده بود، مورد توجه تماشاگران از جمله منتقد هنري روزنامه لس آنجلس تايمز قرار گرفت تا جايي که او اين اثر را تاثيرانگيز ترين کار اين نمايشگاه خواند. در اين عکس يک زن ايراني عريان روي زمينه‌اي تاريک زير پارچه قرمز رنگي در حالي که مي‌کوشد به کمک دستهايش بدن خود را بپوشاند، خوابيده است. اين تابلو شرم نام دارد. خانم سپهر در مورد اين کار بخصوص مي‌گويند شهلا سپهر: اين تابلو يکي از پرطرفدارترين و پرفروش ترين کارهايم است و جالب اينکه تماشاگران برداشت هاي متفاوتي از اين تصوير دارند. اين عکس با تکنيک Cross Process چاپ شده و اين نوع چاپ باعث شده که رنگ ها شدت پيدا کنند. در اصطلاح عکاسي ما اين را مي‌گوييم Saturated يا سرشار شده. به همين خاطر است که رنگ زرد بدن زن با تور قرمز چشمگيري که به دورش پيچيده شده بر روي زمينه کاملا سياه آن يک کانترستي را ايجاد کرده که شايد يکي از دلايل جذابيت اين تصوير در وهله اول همين باشد تا موضوع عکس. من اين عکس را در واقع براي يک نمايشگاه گروهي با عنوان حجاب بي حجاب گرفته ام. ف.خ.: زن هاي عريان در آثار هنري گاه به نظر مي‌رسد که نموداري از آسيب پذيري مطلق هستند، خانم سپهر، در آثار شما به ذهن تماشاگر مي‌رسد که شايد همين آسيب پذيري وسيله اي است که در نهايت آنها را به نوعي رهايي يا از بند گسستگي رسانده، در اين مورد چه توضيحي داريد بدهيد؟ شهلا سپهر : البته که زنان آسيب ديده اند. هرچيزي که صدمه ديده باشد معلوم است که آسيب پذير مي‌شود. تصويرهاي من، در حقيقت بيان کننده واقعيت هاي تلخ تاريخ است و رهايي از آن نقطه هاي تاريک نظام مردسالاري که با نجابت و عفت و حرفهايي مانند بهشت زير پاي مادران است و حرفهايي شبيه اين مي‌خواهند ما را کنترل کنند. به نظر من ما زن ها خيلي حرف هاي تازه براي گفتن داريم و من زبان عکاسي را که به نظرم زبان تاثيرگذاري است انتخاب کردم و اميدوارم در آن راهي که مي‌روم موفق باشم و هم خودم بجاي آسيب پذيري مطلق به آزادي مطلق برسم و هم اين پيام از طريق تصوير هايم به ديگران منتقل شود. در نمايشگاه گروهي «هنرمند در خدمت صلح، عرياني نه ويراني» Artists for Peace, Nudes Not Nukes است، که با همکاري گروه Code Pink يا وضعیت هشدار صورت توسط يک curator ايراني به نام شري رضايي هماهنگ شده بود، يك اثر از هنرمند عكاس ايراني، خانم شهلا سپهر از سوي منتقد لس آنجلس تايمز موثرترين شناخته شد. خانم شهلا سپهر در مصاحبه با راديوفردا مي گويد تاثير اثر ناشي از رنگ ها و طرز چاپ آن است. وي مي گويد از نظر او وجه مشترك آثار عرضه شده در اين نمايشگاه، كه با هدف اشاعه صلح از سوي يك گروه فعال سياسي برگزار شد، زن، برهنگي و صلح است. وي مي گويد تصاوير او از زنان عريان، از نظر خود او رهايي است از نظام مردسالاري که با مفاهيمي نظير نجابت و عفت مي كوشيدند زن ها را كنترل كنند.