برگزاري سه نمايشگاه همزمان از تنديس هاي ايسامو نوگوچي، مجسمه ساز ژاپني تبار آمريکائي در نيويورك

از مجسمه ساز ژاپني تبار آمريکائي، ايسامو نوگوچي Noguchi سه نمايشگاه همزمان در شهر نيويورک برپا شده است. همکار ما در نيويورک، بهنام ناطقي، گزارش ميدهد. بهنام ناطقي (راديوفردا): ايسامو نوگوچي، مجسمه ساز مدرنيست ژاپني تبار نيويورکي، که سال 1988 در 84 سالگي درگذشت، مجموعه اي خيره کننده از خود بر جاي گذاشته است که نمونه هائي از آنها اين روزها، اتفاقا در سه نمايشگاه عمده و همزمان در مرکز نيويورک در معرض تماشا است. کارهاي نگوچي از اين نظر خيره کننده اند که او از يک طرف در سنت مجسمه سازي کلاسيک اروپائي آموزش ديده است و کار کرده است و از طرف ديگر، نوعي حساسيت ژاپني را به مجسمه سازي مدرن وارد کرد. نام نوگوچي اينک با مجسمه سازي مکتب مدرن شناخته مي شود. نوگوچي، که در مجسمه سازي فيگوراتيو از چهره واندام انسان به استادي رسيد، بعدا، همان ظرافت و بينش را در مجسمه هائي انتزاعي، يا آبستره، از چهره واندام انسان، تجربه کرد. يکي از سه نمايشگاهي که امروز از نگوچي در نيويورک مي توان ديد، نقش بدن انسان را در هنر نگوچي بررسي مي کند، نمايشگاهي است تحت عنوان Noguchi: Contours يا انحناهاي نگوچي، که شرکت مشاور سرمايه گذاري معظم UBS PaineWebber آن را از مجموعه خود در گالرياي که به همين منظور داير کرده است، به نمايش گذاشت. اين نمايشگاه کارهاي نگوچي از اندام انسان را از سال 1926 تا 1982 را در بر ميگيرد. دو نمايشگاه ديگر، از مجموعه موزه و باغ نگوچي در لانگ آيلند سيتي، واقع در محله کوئينز نيويورک برگزيده شده اند و هر دو را خانم باني ريچلک Bonnie Rychlak موزه دار بنياد نگوچي ترتيب داده است با اين هدف که حالا که موزه نگوچي تحت تعمير است، آثار او را شماري بيشتر در شهر بتوانند در جاهاي ديگر تماشا کنند. يکي از اين دونمايشگاه «مجسمه هائي از سنگ، فولاد و برنز» نام دارد در گالري Lever House و ديگري نمايشگاهي است از عکس ها و طراحيهاي نگوچي، در محل موقت موزه نگوچي در قسمت Sunnyside کوئينز در برگيرنده آثاري از سال هاي 1949 تا 1956 در مجموعه انحناهاي نگوچي، متشکل از 30 اثر، طومارهاي بزرگي که نگوچي در سال 1930 در پکن يا بيجينگ پايتخت چين کشيده است در معرض تماشاست، حاصل درسهائي که نگوچي در پکن از خطاط مشهور چيني Chi Pai Shih. گرفت. اين طراحيها، که بزرگترين طراحيهاي به جا مانده از نگوچي هستند، بر کاغذ برنج و با استفاده از خطوط سياه خطاط مآبانه و لکه هائي از رنگ تهيه شده اند، از کشتي گيران، زنان عريان و مادرهائي در حال شيردادن به نوزادان و خطوط سياه اين طراحيها نشان دهنده مهارت نگوچي در طراحي هستند. از ده ها مجسمه صورت و کله انسان، که نگوچي طي پنج دهه پرکار تهيه کرد، سي اثر در نمايشگاه پين وبر ديده ميشود که جالب ترين آنها نخستين مجسمه سر کار نگوچي است که سر رقصنده ژاپني خانم ميچو ايتو را نشان ميدهد که صورتک يا ماسکي براي اجراي يک نمايش سنتي Noh بر چهره دارد و در اين اثر که در سال 1926 درست شده، نخستين آثار گرايش آتي نگوچي به سوي مدرنيسم را مي توان تماشا کرد. ديدن اين آثار و صدها طرح و عکس از کارهاي نگوچي در اين نمايشگاه براي نيويورکي هائي که اين کارها را در موزه نگوچي نديده اند، فرصتي استثنائي است و به نظر منتقد نيويورک تايمز، بر تماشاگران موزه نگوچي هنگامي که در ماه آپريل سال گذشته دوباره افتتاح شود، خواهند افزود. مجموعه اي خيره کننده از كارهاي ايسامو نوگوچي، مجسمه ساز مدرنيست ژاپني تبار نيويورکي، اين روزها، در سه نمايشگاه عمده و همزمان در مرکز نيويورک در معرض تماشا گذاشته شده است. نام ايسامو نوگوچي، مجسمه ساز ژاپني تبار آمريکائي كه سال 1988 در 84 سالگي درگذشت، با مجسمه سازي مکتب مدرن شناخته مي شود اما او در مجسمه سازي فيگوراتيو كلاسيك نيز استاد بود.