(rm) صدا |
بهنام ناطقي (راديوفردا) ساعت يازده شب در مسير شهرك اكتباتان در شمال غربي تهران خيابان ها شلوغ بود و ماشين ها بوق مي زدند. جلوي فروشگاه شهروند در بزرگراه جلال آل احمد، راه ها بسته بود به سمت كوي دانشگاه و از خيابان فاطمي بالاتر هم همينطور. همه جا پليس بود. در خيابان اميرآباد (كارگر شمالي)، پر از پليس ضد شورش بود كه در گروه هاي چهل - پنجاه نفري در پياده رو ها نشسته بودند و در انتظار و در كمين.
چيزي كه جالب بود اين بود كه اين گونه تجمع ها حالت مدني پيدا كرده. تعداد زيادي از مردم در اطراف بزرگراه كردستان ايستاده بودند و بعضي هم ماشين ها را پارك كرده بودند، و ديگران را تماشا مي كردند.
همه اتوموبيل هائي كه در اين محله بودند، با زدن بوق هاي آهنگين، همراهي خود را نشان مي دادند. رقص و دست افشاني، نشان دادن علامت پيروزي با انگشت و روشن كردن چراغ فلاشر اتوموبيل ها از كارهائي بود كه مردم انجام مي دادند. حتي صداي شيپور استاديوم فوتبال را هم مي شد شنيد.
مردم در ماشين ها در خيابان بزرگراه كردستان بالا و پائين مي رفتند و دور مي زدند و دوباره اين مسير را طي مي كردند. حضور خانواده ها در جمع آنها واقعا چشمگير بود. اتوبوس هاي نظامي زيادي اطراف خيابان اميرآباد را گرفته بود. آنها پارك كرده بودند تا درصورت لزوم مردم را دستگير كنند اما خالي بودن اتوبوس ها حكايت از آن داشت كه احتمالا دستگيري خاصي را امشب شاهد نبوديم.
از نظر اطرافيان ما، اين كار يك كار بي هزينه و نوعي اعلام اعتراض همگاني ولي به طور قانوني بود. ساعت 11 جمعيت كثيري در آنجا در اتوموبيل ها جمع بودند. تجمع جمعيت به طوري كه خيابان را بند آورده بودند، تا نزديك ساعت يك ادامه يافت. اتوموبيل ها پر از سرنشين بودند و همه براي تماشا بيرون آمده بودند.
لباس شخصي ها از مردم عكس مي گرفتند. در مقابل بيمارستان قلب، يك نفر از مردم با لباس شخصي ها مشغول دعوا شد كه چرا از ناموس مردم عكس مي گيريد؟
ساعت 11 شب در چهارراه اميرآباد و بزرگراه جلال احمد، ترافيك سنگين و پر از ماشين هائي بود كه همينطور بوق مي زدند.
نيروهاي ضد شورش مزاحم مردم نبودند ولي حضور داشتند. بسيجي ها آنجا حضور داشتند. آنها را از قيافه هاشان مي شد شناخت و لباس هاي پيرهن مردانه كه روي شلوار مي اندازند، به رنگهاي تيره. 90 درصدشان به موتورسيكلت هاي مشابه مجهز هستند.
دركوچه هاي منتهي به خيابان اميرآباد، فاطمي و جمالزاده، خيلي از ساكنان آمده بودند سركوچه و بيرون خانه به سر مي بردند. كوچه ها و خيابان هاي منتهي به اميرآباد همه شلوغ بود. فضاي عمومي بيش از آنكه خشونت بين مردم باشد، فضاي شادي بود، شبيه شب هاي بعد از پيروزي فوتبال. يك شنونده راديوفردا در مشاهداتي كه به صورت پست الكترونيك براي راديوفردا ارسال كرد، نوشت خيابان هاي منتهي به اميرآباد و كوچه ها از مردم پر شده بود كه در ماشين ها به شادي و دست افشاني مشغول بودند و با صداي بوق و فرياد و نشان دادن علامت پيروزي، فضائي به وجود آورده بودند كه يادآور فضاي جشن هاي خياباني بعد از مسابقات فوتبال بود. نيروهاي ضد شورش در پياده رو ها نشسته بودند و با مردم كاري نداشتند و خالي بودن اتوبوس هاي نظامي كه كنار خيابان پارك شده بود، نشان مي داد كه كسي دستگير نشده است. اين تجمع ها به نوعي اعتراض همگاني به صورت قانوني و بدون هزينه تبديل شده است.
