برنامه هاي هسته اي جمهوري اسلامي و نگراني هاي آمريكا از ديد يك كارشناس

امير آرمين: (راديو فردا): در همين حال دانلد رامسفلد، وزير دفاع آمريكا و خانم كنداليزا رايس، مشاور امنيت ملي كاخ سفيد بار ديگر ايران را به دنبال كردن برنامه براي توليد سلاحهاي هسته اي متهم كردند. آقاي دكتر هوشنگ حسن ياري، استاد علوم اقتصادي و سياسي كالج نظامي كانادا در پاسخ به پرسش همايون مجد از راديو فردا كه اين اتهام تا چه اندازه درست است، مي گويد: دكتر هوشنگ حسن ياري: آنچه كه مي توان با قاطعيت گفت يكي اينكه ايران تا كنون تاسيسات اتميش را به روي بازرسان سازمان ملل باز نگه داشته يعني اين بازرسان مي توانند بروند و طبق قراردادهايي كه ايران جزء آن هست بروند و از آنها بازديد كنند. در همين راستا است كه آخرين باري كه آقاي البرادعي در ايران بود در فوريه گذشته، از تاسيسات نطنز ديدار كرد و كل مسائلي كه امروز درباره آن بحث است، از اين ديد را ناشي مي شود، بنابراين تا به امروز حداقل و از ديد آژانس بين المللي، ايران نسبتا همكاري نسبتا خوبي داشته. اينكه نگراني آمريكا و برخي از كشورها از برنامه هاي اتمي ايران تا چه حد مي تواند برمبناي واقعيات موجود در ايران وجود داشته باشد و يا اينكه بيشتر منبع و دليل سياسي دارد، خوب مي شود گفت كه روابط ايران و آمريكا روابط مناسبي نيستند، از جمله كه همين ايران خواستار دستيابي به تسليحات هسته اي است، از طرف ديگر هم خوب ايران يك سري شروطي قائل شده براي برقراري روابط با آمريكا . بنابراين مي شود گفت كه مسئله حداقل با اطلاعاتي كه امروز موجود است، مسئله بين دو كشور بيشتر به روابط سياسي هردو كشور برميگردد تا اينكه به واقعيات اتمي. همايون مجد: (راديو فردا): آنچه درمورد امكان استفاده از نيروگاه بوشهر براي ساختن سلاح های هسته ای گفته ميشود درست است؟ دكتر هوشنگ حسن ياري: واقعيت اين است كه زماني كه روسها وارد عرصه بوشهر شدند و اينكه اين قرارداد حدود 800 مليون دلاري را از ايران گرفتند براي پايان تاسيسات بوشهر، به طور قطع روسها در قرارداد خود قيد كردند كه اين نيروگاه بوشهر براي توليد تسليحات هسته اي مورد استفاده قرار نگيرد و ظاهرا روسها از آن زماني كه اين قرارداد را امضا كردند و در حال پيشرفتند، با ايران به توافق رسيدند كه آب استفاده شده در تاسيسات را به روسيه برگردانند، كه از تاسيسات بوشهر ايران نتواند تسليحات هسته اي بسازد. اين برميگردد نه تنها به روابط دو كشور روسيه و ايران، بلكه به روابط روسيه و آمريكا، به خاطر اينكه آمريكايي ها تاكيد زيادي دارند كه ايران به چنين تسليحاتي دسترسي پيدا نكند و خوب منافع دراز مدت روسيه هم ظاهرا ايجاب ميكند كه بيشتر درصدد خرسندي آمريكايي ها باشد تا اينكه آمريكايي ها را از خود بيازارد. ه م: برخي از مقامات آمريكايي يادآور مي شوند كه ايران با وجود داشتن منابع عظيم گاز و نفت، نيازي به نيروي هسته اي ندارد. شما چه فكر مي كنيد؟ دكتر هوشنگ حسن ياري: اگر چنين استدلالي را بپذيريم، بايد بپذيريم كه كشورهايي نظير كانادا كه از نفت بسياري برخوردار هستند، از سدهاي عظيم بسياري برق عظيمي مي گيرند، به طوري كه مقداري از اين برق را به شمال شرق آمريكا صادر مي كنند، خوب چنين كشوري نبايد از تاسيسات اتمي جهت توليد برق استفاده كند، درحالي كه كانادا سالها است كه از تكنولوژي اتمي در اين راستا استفاده مي كند. خود آمريكا و كشورهاي ديگر، حتي روسيه كه بزرگترين كشور نفتي جهان است. بنابراين چنين استدلالي خيلي استدلال محكمي نيست، به خاطر اينكه مي دانيم در ايران مشكلات زيادي از نظر تامين برق وجود دارد. در مناطق مختلف از جمله در خوزستان هرازچندگاه مردم با قطع برق مواجه مي شوند و شرايط جوي در اين استان و استانهاي ديگر طوري است كه چنين قطع برقهايي مردم را متضرر مي كند و به خاطر گرما دچار ناراحتي ميكند. بنابراين اين استدلال، استدلال خيلي محكمي نيست. بخصوص كه ايران ظاهرا در صدد آنست که با افزايش توليد برق خود بتواند به منابع مالي نيز دسترسي پيداكند از طريق فروش اين برق اضافي، در صورتيكه برق اضافي توليد بشود به كشورهاي همسايه از جمله آذربايجان، ارمنستان و حتي تركيه. دانلد رامسفلد، وزير دفاع آمريكا و خانم كنداليزا رايس، مشاور امنيت ملي كاخ سفيد بار ديگر ايران را به دنبال كردن برنامه براي توليد سلاحهاي هسته اي متهم كردند. آقاي دكتر هوشنگ حسن ياري، استاد علوم اقتصادي و سياسي كالج نظامي كانادا در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: ايران تا كنون تاسيسات اتميش را به روي بازرسان سازمان ملل باز نگه داشته يعني اين بازرسان مي توانند بروند و طبق قراردادهايي كه ايران جزء آن هست بروند و از آنها بازديد كنند. بنابراين تا به امروز حداقل و از ديد آژانس بين المللي، ايران نسبتا همكاري نسبتا خوبي داشته. اينكه نگراني آمريكا و برخي از كشورها از برنامه هاي اتمي ايران تا چه حد مي تواند برمبناي واقعيات موجود در ايران وجود داشته باشد و يا اينكه بيشتر منبع و دليل سياسي دارد، مي شود گفت كه حداقل با اطلاعاتي كه امروز موجود است، مسئله بين دو كشور بيشتر به روابط سياسي هردو كشور برميگردد تا اينكه به واقعيات اتمي.