بيان خواست هاي جامعه از زبان دانشجويان، از ديد يك جامعه شناس آلماني مقيم كانادا

مريم احمدي (راديو فردا): خانم ويکتوريا طهماسبي جامعه شناس مقيم کانادا مي گويد: دانشجويان ايران زبان بقيه مردم ايران هستند و خواستهاي ديگر قشرهاي جامعه را بيان مي کنند. همايون مجد با خانم ويکتوريا طهماسبي گفتگويي داشته است. همايون مجد (راديو فردا): دانشجويان ايران به پا خواستند و حرکتي را آغاز کردند که به گفته بسياري از تحليلگران متوقف ساختن آن براي نظام اسلامي حاکم که به نظر مي رسد از به کار گرفتن هيچ نيرويي پروا نخواهد داشت، آسان نخواهد بود. بسياري اين حرکت را يک نهضت دانشجويي تلقي مي کنند. آيا بين اين نهضت و حرکتهاي مشابه در ديگر نقاط جهان شباهتهايي وجود دارد؟ خانم ويکتوريا طهماسبي، جامعه شناس مقيم کانادا مي گويد: دانشجويان هميشه پيشتازان افکار نو بوده اند، به ويژه در جوامعي که در آنها ازعدالت اجتماعي و آزاديهاي سياسي خبري نيست. ويکتوريا طهماسبي (جامعه شناس، کانادا): دانشجويان با افکار نو در دانشگاهها و سيستم آموزشي آشنا مي شوند و اين انتظار که اين افکار نو در محدوده دانشگاه بماند و خارج از دانشگاه نيايد امري کاملا غير ممکن است. براي همين است که در تمام حکومتهايي که ديکناتوري حکومت مي کند، کنترل دانشجويان امري بسيار مهم مي شود و براي همين است که الان دانشجويان در ايران پيشتازان حرکت مردمي هستند، يعني در واقع خواسته هاي آنان از خواسته هاي مردم جدا نيست. ه.م : خانم ويکتوريا طهماسبي، جامعه شناس مي گويد يکي از مشخصه هايي که از حرکتهاي دانشجويان در ايران مي بيند عقل انتقادي است. ويکتوريا طهماسبي: منظورم از غقل انتقادي يعني تقدس زدايي از پديده هاي اجتماعي. يعني اتکا به عقل و خرد جمعي مردم و نه يک خرد ماواري مردمي. ه.م : يعني به نظر شما جنبه احساسي از بين مي رود و جاي خود را به يک مقدار تفکر و تعقل مي دهد؟ ويکتوريا طهماسبي: دقيقا! ببينيد، ما فرهنگمان بسيار احساسي است و من لزوما اين را منفي نمي بينم. ولي در عملکرد جمعي و سياسي که در اين اواخر مشاهده مي شود به نظر من به جاي تبعيت کور کورانه يک عقل انتقادي حاکم شده است و به نظر من در پروسه به سوي مدنيت و جامعه مدني رفتن به نظر جايگزيني فرآيند بسيار مهمي است.ه.م : خانم ويکتوريا طهماسبي در پاسخ به اين پرسش که نقش دانشجويان را در شکل گيري جامعه مدني چگونه مي بيند مي گويد دانشجويان در شرايط امروز زبان مردم شده اند. ويکتوريا طهماسبي: يعني در کشوري که ديکتاتوري تمام ارکانش را احاطه کرده، تنها دانشجويان هستند که به اين گفتمان، يعني گفتمان مدني دسترسي دارند، نه اينکه مردم ندارند بلکه مردم زبان آرتيکوليت شده را ندارند که اين خواسته ها را به آن صورت عرضه کنند. يعني الان ما نگاه کنيم، دانشجويان در ايران خواهان دموکراسي بالنده هستند. منظورم از دموکراسي بالنده اين است که آنها اين را نمي پذيريند که هر چهار سال يک بار بيايند راي بدهند و بعد بروند در خانه هايشان بنشينند. به همين دليل ما الان مي بينيم که ضعار دانشجويان اين است که ما مي خواهيم راي خود را از آقاي خاتمي پس بگيريم. اين يعني دو نکته اساسي را دانشجويان دارند مطرح مي کنند که دو تا از مهمترين ارکان دموکراسي بالنده است. يکي پاسخگو بودن و جوابگو بودن نمايندگان مردم است، يعني سوالي که اينها از آقاي خاتمي ميکنند اين است که آقاي خاتمي، شما نماينده که هستيد؟ به نظر من اين سوال اکثر مردم ايران هست، ولي از زبان دانشجويان بيرون مي آيد. ديگري به نظر من دادن اين پيام به کساني که در مصدر حکومت نشسته اند است که مرگ خود را بپذيرند. ه.م : خانم ويکتوريا طهماسبي، جامعه شناس مقيم کانادا کناره گيري از قدرت سياسي را به گونه اي آبرومندانه و با عزت را چنين پذيرشي مي داند. پديده اي که در تمام دموکراسي هاي واقعي ديده مي شود. خانم ويکتوريا طهماسبي، جامعه شناس مقيم کانادا مي گويد اما رسيدن به اين هدف عواملي ديگري را نيز ايجاب مي کند که ارگانهاي مدني در تمامي سطوح جامعه از آن جمله است. تا اينکه مردم بتوانند دموکراسي را در زندگي روزانه و در جوامع کوچک خود اعمال کنند. ويکتوريا طهماسبي جامعه شناس مقيم کانادا در مصاحبه با راديوفردا مي گويد: دانشجويان ايران زبان بقيه مردم ايران هستند و خواستهاي ديگر قشرهاي جامعه را بيان مي کنند. همايون مجد با خانم ويکتوريا طهماسبي گفتگويي داشته است. وي مي گويد يکي از مشخصه هايي که از حرکتهاي دانشجويان در ايران مي بيند عقل انتقادي، يعني تقدس زدائي از پديده هاي اجتماعي است. ويکتوريا طهماسبي: منظورم از غقل انتقادي يعني تقدس زدايي از پديده هاي اجتماعي. وي مي افزايد: در کشوري که ديکتاتوري تمام ارکانش را احاطه کرده، تنها دانشجويان هستند که به اين گفتمان، يعني گفتمان مدني دسترسي دارند، يعني به زبان بيان كردن آن مجهز هستند.