ارتباط تنگاتنگ سياست داخلي و خارجي، از ديد يک استاد دانشگاه

علي سجادي (راديوفردا): دکتر هرميداس باوند، استاد علوم سياسي معتقد است که سياست خارجي رابطه اي تنگاتنگ با سياست داخلي دارد و توفيق در سياست خارجي منوط به حل مسائل و مشکلات داخلي و ايجاد پايه هاي اجتماعي در داخل است. هرميداس باوند (استاد علوم سياسي دانشگاه، تهران): سياست خارجي ايران ارتباط نزديکي با سياست داخلي ايران دارد. از جمله خواستهايي که مورد اکثريت مردم ايران بوده، تغييرات مسالمت آميز يا اصلاحات داخلي بوده و هدف هم اين است که با ايجاد اصلاحات داخلي، تغييرات مسالمت آميز، امکان مشارکت مردم در اداره امور جامعه عملي خواهد شد، تحقق پيدا خواهد کرد. يعني شرايط آزادي باشد و احزاب آزاد باشند، (بدون ترس از) گروههاي فشار بتوانند مسئوليتها و وظايف مربوطه در رابطه با منافعشان را انجام دهند، نهادهاي انتخابي بتوانند مسئوليتهاي خودشان را انجام دهند و در جهت منافع ملي اقدام بکنند. بنابراين وقتي ساختار داخلي به شکلي تغيير پيدا کرد، مسالمت آميز، که در جهت تحقق منافع ملي حرکت کند، بنابراين سياست خارجي بايد همسويي داشته باشد با منافع ملي. در چنين شرايطي، سياست خارجي ايران ابعادش تا حدودي متفاوت خواهد بود. شايد در برخي مسائل هست، يا موضعگيريها در سياست خارجي که همسويي با منافع ملي ندارد و چون همسويي با منافع ملي ندارد، و اين موضوعات براي بسياري از کشورها از اولويت خاصي برخوردار است، ساير امور سياست خارجي پيرامون آن موضوع مي گردد. منجمله فرض بفرماييد در مورد موضع گيري ما در مسائل صلح عراق و اسرائيل، خوب يک مسئله اساسي است براي آمريکا و ديگران. و ساير امور ديگري که مدعي مي شوند در رابطه اين مسئله است. مسئله حمايت از تروريسم بين المللي و مسائلي ديگر. بنابراين اگر در امور داخلي، جريان تغييرات مسالمت آميز، اصلاحات، که نهايتا تقويت نهادهاي انتخابي است و منتخبين مردم در سياست خارجي بر اساس مصالح و منافع ملي تصميم گيري بکنند، برخي از موضع گيريها و يا سياستهاي خارجي ما دچار تغيير مي شود. بنابراين در چنين شرايطي، تصميم گيريها همانطور که عرض کردم بر يک مباني خردمندانه و ارزيابيهاي مسائل اساسي و عمومي جامعه شکل مي گيرد. دکتر هرميداس باوند، استاد علوم سياسي دانشگاه تهران در مصاحبه با راديوفردا مي گويد که سياست خارجي رابطه اي تنگاتنگ با سياست داخلي دارد و توفيق در سياست خارجي منوط به حل مسائل و مشکلات داخلي و ايجاد پايه هاي اجتماعي در داخل است. وي مي گويد که از جمله خواستهايي که مورد اکثريت مردم ايران بوده، تغييرات مسالمت آميز يا اصلاحات داخلي است و هدف هم امکان مشارکت مردم در اداره امور جامعه است، بنابراين وقتي ساختار داخلي به شکلي مسالمت آميز تغيير پيدا کرد، که در جهت تحقق منافع ملي حرکت کند، بنابراين سياست خارجي بايد همسويي داشته باشد با منافع ملي. در چنين شرايطي، سياست خارجي ايران ابعادش تا حدودي متفاوت خواهد بود. در برخي موضعگيريها در سياست خارجي، همسويي با منافع ملي وجود ندارد، بنابراين در چنين شرايطي، يعني تغييرات مسالمت آميز، تصميم گيريها بر يک مباني خردمندانه و ارزيابيهاي مسائل اساسي و عمومي جامعه شکل مي گيرد.