(rm) صدا |
امير مصدق كاتوزيان (راديو فردا): رويدادهاي يازده روز اخير ايران بار ديگر ايران را در كانون توجه خبرگزاريها، رسانه ها و محافل مدافع حقوق بشر و دموكراسي جهان جاي داد. شمار زيادي از تشكل های دانشجويي و سياسي منتقد و يا مخالف جمهوري اسلامي و نيز مفسرين و بسياري از آگاهان ايران، از تظاهرات ياد شده، به عنوان تجلي جنبش دموكراسي خواهي نوين ايران ياد مي كنند و آنرا ناشي از سرخوردگي از عملكرد شش ساله اصلاح طلبان حكومتي مي دانند كه باشعار خاص رفراندوم و بوق زدنهاي ممتد شبانه اتومبيلها شناسايي مي شود. پيش از آنكه موج ضرب وشتم، مقابله جدي و بازداشت جوانان و شهروندان تظاهركننده، دانشجويان معترض، فعالان سياسي و حتي شماري از روزنامه نگاران و خبرنگاران آغاز شود، رهبر و پاره اي ديگر از بلندپايگان جمهوري اسلامي، اعتراضات ياد شده را به عوامل خارجي، رسانه هاي فارسي زبان، اغتشاش گران داخلي و گروههاي ضد انقلاب خارج از كشور، نسبت دادند. اين درحالي است كه پاره اي از تشكلهای سياسي كه اعضاي فعال آن بازداشت شده اند و بخشي از دانشجويان معترض كه تحت نام دفتر تحكيم وحدت، شاخه منتخب علامه، فعاليت مي كنند، اتهامات را رد مي كنند و در بيانيه هاي خود، ضمن دفاع از دموكراسي، صريحا با اغتشاش و هرج و مرج با گرايشهاي برانداز، مرزبندي مي كنند.
در ميزگرد اين هفته همراه با سه ميهمان به بررسي ماهيت اين رويدادها و سمت گيريها مي پردازيم. يكي از ميهمانان اين ميزگرد، دكتر سهيلا حميدنيا است كه همسر روزنامه نگار و فعالش، محسن سازگارا و پسر دانشجويش، وحيد سازگارا، بازداشت شده اند. با اين يادآوري كه محسن سازگارا در اعتراض به بازداشت خود و ديگر دانشجويان، روز هفتم اعتصاب غذاي خود را در زندان سپري مي كند و خود خانم حميدنيا، روز دوم اعتصاب غذاي خود را پشت سر مي گذارد. ميهمان ديگرمان، بهمن كلباسي، دانشجوي 24 ساله سابق عضو شوراي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه اصفهان، زيرمجموعه دفتر تحكيم وحدت است كه در پي اعتراضات دانشجويي 4 سال پيش، براي مدتي محبوس شد و به دنبال تصفيه دانشجويي سال پيش، براي ادامه تحصيل به دانشگاه تورنتو در كانادا آمد. ميهمان سوم ما، دكتر شاهين فاطمي، استاد ارشد دانشگاه در پاريس، از فعالان باسابقه سياسي و از تحليلگران گرايش دموكرات طيف هواداران پادشاهي مشروطه است. خانم دكتر حميدنيا، با تحليل شما از ماهيت اعتراضات اخير آغاز مي كنيم. بفرماييد.
دكتر سهيلا حميدنيا: با سركوبي كه حكومت در اين جريانات دارد و با گذشت قريب دو هفته، هنوز هم نتوانستند اين قضيه را خاتمه دهند و اين جنبش فقط محدود به دانشجويان نبوده و جنبه عموميت پيدا كرده و اين مسئله بعيد به نظر ميرسد كه چون الان 18تير را در پيش داريم، بتوانند اين جنبش را مهار كنند. اين جريانات به هر صورت يك روند برگشت ناپذير است و همسر من نظرش اين است كه هيچ وقت نبايد خشونتي باشد و همينطور كه در مصاحبه هاي قبليش، قبل از دستگيريش ايشان اعلام كرده بودند، با اين سياستي كه حكومت جمهوري اسلامي در پيش گرفته، به يك سياست دوگانه روي آورده كه به يك سركوب داخلي روي آورده و همچنين امتياز دادن به خارج.
ا ك: آقاي بهمن كلباسي، شما در جريانات 18 تير 1378، نقش داشتيد و بازداشت شديد. با توجه به آن تجربه، نقاط قوت و ضعف را در رويدادهاي اخير در چه مي بينيد.
بهمن كلباسي: در هر حال يك بخشي از نقاط ضعف و قدرتي كه در تير 1378 بود، همچنان باقي است. بسياري از خواسته ها به صورت پراكنده، بعضيهايش بسيار خواسته هاي حداكثري و طبيعتا تا حدود زيادي غير ممكن. اينها به يك جمع بندي نرسيده، به يك ستاد نرسيده كه بتوان به صورت چند بند در برابر حاكمان قرار داد و گفت خيلي خوب، اگر شما به اين خواسته ها تن داديد كه بايد حداكثر هم حداقلي باشد در واقع، كه داديد، وگرنه با وضعيت بدتري روبرو خواهيد شد. اين فقدان است، اما نقاط قوت اينكه احساس مي كنم تعداد بيشتري از مردم عادي اينبار به حركت پيوستند، از طبقات مختلف و گروههاي سني مختلف، نمي توانم بگويم كه رقم بزرگي است، قطعا رقم بسيار بزرگي به خيابانها نيامدند، چون اگر آمده بودند، قضايا شكل و شمايل ديگري پيدا مي كرد، اما در هر حال از يك همدردي كه پدرمادرهاي ما آنروزها مي كردند، فعال نبود، به يك همدردي فعال تبديل شده در اقشار مختلف جامعه كه البته اين رابطه مستقيمي دارد با نااميدي ها و رشد نااميدي ها از حل مسائل به صورت مسالمت آميز.
ا ك: آقاي دكتر فاطمي نظر شما چيست؟
دكتر شاهين فاطمي: ميزان دموكراتيك بودن هر نظامي را در مقايسه با آزاديهايي كه براي مخالفينش قائل است، ما بايد حساب كنيم و ما مي بينيم كه در ايران، متاسفانه نه تنها آزاديهاي بسيار ابتدايي وجود ندارد، بلكه يكي از افراد كليدي حكومت، آقاي يزدي، رسما دانشجويان را محارب خطاب مي كند و ما هم مي دانيم معني محارب در زبان آنها چيست. تا حدود بسيار زيادي بستگي به طرف مقابل دارد. بحثي كه فعلا وجود دارد، اولا من به هيچ وجه از نظر انتقادي نسبت به مبارزات داخل كشور، مخصوصا حركت جديد ندارم و چه بهتر كه سازماندهي ندارد و چه بهتر كه به اسم كسي نيست، براي اينكه اگر سازماندهي داشت، ما با يك نظام فاشيستي تروريسم، روبرو هستيم. مطمئن باشيد كه آنها دمار از روزگار سازمان و تشكيلات درمي آوردند و به هيچ وجه اين مبارزه تداوم ده روزه و دو هفته اي كه داشته، نمي توانست داشته باشد، براي اينكه سر وقت آنرا پيدا ميكردند و تشكيلات را از بين مي بردند.
ا ك: خانم حميدنيا، آيا شما هم به اندازه اي كه آقاي فاطمي خوشبين هستند، خوشبين هستيد؟
سهيلا حميدنيا: اين حركات، از دل مردم مي جوشد و يك چيز ساده كه با يك خواسته صنفي دانشجويان مطرح مي شود، بعدا به اين وضع ادامه پيدا مي كند. ببينيد با روندهاي دموكراسي و اينكه با خواسته هاي اوليه مردم اگر جواب مثبت بدهيم، مي توانيم جلوي هرگونه خشونت و هرج و مرج را در داخل اين كشور را بگيريم. اين روندي كه ادامه پيدا كرده، نامه اي كه مجلس نوشته، گروههاي ملي مذهبي ها، دانشجويان هركدام در يك حركت، وجود دارد. ولي به آن صورت كه سازماندهي آنچناني دارند و اينكه آقايون مي گويند از خارج كمك مي گيرند، به نظر من اصلا همچين چيزي وجود ندارد.
ا ك: آقاي كلباسي شما نظرتان راجع به اين مسئله چيست؟
بهمن كلباسي: اينكه اگر سازماندهي داشته باشد، نظام جمهوري اسلامي، خيلي راحت مي تواند با مسئله برخورد كند، تا حدي بستگي به اين دارد كه آن سازماندهي خواسته هايش را تا چه حدي مي خواهد مطرح كند و چگونه آنرا جمع بندي كند. در همان جريان كوي دانشگاه، اگر گوش داده شده بود به حرف بسياري از دانشجوياني كه مثلا در دفتر تحكيم وحدت بودند، يا دلسوزتر بودند، به اين معنا كه در كوي دانشگاه بنشينيد و از داخل كوي خارج نشويد تا يك سلسله خواسته هاي حداقلي پاسخ بگيرد، از جمله اينكه مثلا فرمانده نيروي انتظامي عزل شود يا يكسري خواسته هاي ديگر، بسيار قضيه متفاوت مي شد. بااينكه بدون فكر و ارزيابي از توان و حمايت مردم عادي قضيه به خيابانها كشيده شد و آنطور به پايان رسيد كه جاي محكوم و مجرم عوض شد و از اين جهت من مي گويم كه بايد سازماندهي داشته باشد، نه به اين معنا كه حتما كل قضيه رهبري شود، نه. به اين معنا كه يك سلسله خواسته هاي مشخص بايد جمع آوري شود، يك بخشي اين را بگذارد جلوي حاكميت و بگويد اين خواسته ها، خواسته هاي مشخص ما است.
اين نوع مبارزه و اين نوع حركتهايي كه دارد اتفاق مي افتد، هيچ تضميني وجود ندارد كه به عنوان حداقل خواسته هاي مردم ايران هم پاسخ دهد و هيچ تضميني هم وجود ندارد كه ندهد، و بايد ديد به كجا خواهد رسيد. بيم من از آن جهت است و البته اميدواريم هم از آن جهت است كه اقشار مختلف پيوستند، خيلي ايزوله نيست حركت و واكنش دانشجويان هم خيلي مهم است، در برابر اتهاماتي كه حاكميت دارد وارد مي كند. اساسا دو نوع اتهام به اين جنبشها وارد مي شوند: يكي اينكه از طرف خارج حمايت مي شوند و ديگر اينكه اغتشاش گر هستند و دنبال يك سري منافع شخصي هستند، مي خواهند بانك را خورد كنند، مي خواهند اينطور وجهه را در داخل خراب كنند. هيچ كدام از اينها ديگر فكر نمي كنم كارايي داشته باشد، يك از اين جهت كه بخش عمده جنبش دانشجويي، تبري جسته. گفته كه دموكراسي خواهي ما حسابش با كساني است كه به دموكراسي واقعا اعتقاد دارند، نه كساني كه گذشته شان با اين مسئله به كلي در تضاد است.
ا ك: علاوه برخط كشي با سياست های جناحهاي حكومتهاي كنوني ، آقاي كلباسي معتقدند كه مرزبندي با خشونت، اغتشاش يا برخي از تحريكات در خارج از كشور و سرانجام با دوري جويي از مخالفان كه شيوه هاي ديگري را جز اصلاح براي ايجاد تحول براي ايران انتخاب كردند، موانع استقرار دموكراسي در ايران را به حداقل مي رساند. به باور شما آقاي فاطمي، مخالفان نظام، با چه تدبيرهايي مي توانند موانع را به حداقل برسانند.
شاهين فاطمي: من فكر مي كنم كه اين اتهام بسيار بسيار ناروا است كه اين مبارزات داخل كشور را به فعالين خارج از كشور نسبت دهند و كسي هم كه اين كار را مي كند، فقط عوامل رژيم هستند. ممكن است ما همسو باشم ولي اگر كسي بخواهد اين وسط، بهره برداري كند، به نظر من اشتباه است. من گمان مي كنم امروز وقت اين نيست كه ما بخواهيم راجع به اين كه آيا اين درست است، اينها تمام آب در هاون آسياب دشمن ريختن است. امروز در ايران دوصف وجود دارد: آنهايي كه مي خواهند اين نظام را بردارند و جاي آن يك نظام دموكراتيك بگذارند و آنهايي كه مي خواهند نظام را به صورت فعليش يا با مختصر تفاوتي عوض كنند. ايران عراق نيست، افغانستان نيست، در ايران سابقه 150 سال سابقه مبارزه به خاطر آزادي و دموكراسي وجود دارد. بنابراين لازم نيست كسي از خارج به ما درس دموكراسي بدهد يا درس وطن پرستي بدهد.
ا ك: آقاي فاطمي حقيقتش اين است كه همزمان با رويدادهاي اخير، پژواك صداهايي در داخل و خارج به گوش مي رسد كه از مقابله جويي در برابر سركوبي حكومتي به عنوان يك حق مسلم دفاع مي كرد.
شاهين فاطمي: بنده معتقدم آنهايي كه خشونت را تجويز مي كنند، آگاهانه يا ناآگاهانه، مي خواهند مبارزه را منحرف كنند. مبارزه بايد نافرماني مدني باشد، بايد با عدم خشونت باشد. تمام مبارزاتي كه با خشونت، حتي آنهايي كه به نتيجه رسيد، ثمره اي جز خشونت به بار نياورد. در اروپاي شرقي ديديم كه آنهايي كه توانستند رژيمهايي را كه با آنها موافق نبودند، بدون خشونت و با نافرماني مدني از بين ببرند، سرانجام موفق شدند كه در آنها دموكراسي را مستقر كنند و كشورهايي كه مانند يوگسلاوي كارشان به خشونت كشيد، هنوز كه هنوز است نتوانستند نه جزء جامعه اروپا شوند و نه موفق شوند كه جوامع دموكراتيك واقعي بوجود بياورند. همه آنهايي كه در خارج هستند، درواقع دستي از دور بر آتش دارند، اين مبارزه مسالمت آميز دانشجويان را كه همه دنيا امروز با او همصدا شده، بسيار بسيار امروز تقديس مي كنند.
ا ك: خانم حميدنيا نظر شما در اين باره چيست؟
سهيلا حميدنيا: من با اين حرفهاي آقاي دكتر فاطمي موافق هستم. با صحبت، آشتي و مردم سالاري مي توانيم حكومتها را تغيير دهيم و ديگر نبايد به دنبال خشونت و هرج و مرج بود. به فكر مردم داخل ايران باشند، چون ما كه داخل ايران هستيم، بهاي سنگين اين خشونتها و اين سركوبها را داريم پرداخت مي كنيم. ما حرف قانوني مي زنيم، حتي در چهارچوب قانون اساسي فعلي كه وجوددارد كه مي تواند مخالف در اين مملكت وجود داشته باشد و حرف خودش را به صورت خيلي واضح و خيلي روشن، بدون هرگونه خشونتي ابراز كند. من خواهش مي كنم اينقدر تحريك نكنند و مردم را بيخودي اينقدر به دست اين افراد نسپارند. دوستان عزيزي كه در خارج از كشور وجود دارند، فكر نكنند كه به اين ترتيب انقلاب ديگري بخواهند به اين ترتيب در اين مملكت راه بيندازند. چون بيرحمانه بچه هاي مردم را مي زنند و سركوب مي كنند.
ا ك: آقاي كلباسي، صحبتهاي آقاي فاطمي را شنيديد و همينطور خانم سازگارا را. پاسخ شما؟
بهمن كلباسي: خيلي دقيق فرمودند خانم. به دليل اينكه تشويق مردم به كارهايي كه نه عملي است و نه به هيچ عنوان هزينه هايي كه در برابرش مي پردازند، توجيه پذير است. اين تشويقهايي كه مي كنند، بدون اينكه حاضر باشند خودشان كمترين هزينه اي بپردازند و چنين هزينه هايي به مردم ايران تحميل كردند و دعوتهايي كه مي كنند، اميدوارم يك مقداري بيشتر به آنها عقلانيت تزريق شود، در اين شكي نيست. آقاي فاطمي اشاره داشتند به اينكه امروز روزي نيست كه بنشينيم و ببينيم كه در گذشته كي چه كرده و چه نكرده. من اين را از زبان خودم نمي گويم. بيانيه اخير تحكيم را اگر مطالعه بفرمايند، به عنوان حداقل بخشي از اين جنبش، خيلي صريح گفته اند، تقسيم بندي امروز ما، تقسيم بندي كه آقاي پهلوي مي فرمايند كه كساني كه مي خواهند اين نظام برود و كساني كه مي خواهند اين نظام برود، نيست. تقسيم بندي، تقسيم بندي آزادي و دموكراسي و حقوق بشر است و مخالفان آزادي و دموكراسي و حقوق بشر.
هستند بسياري كه مخالف آزادي و دموكراسي و حقوق بشر هستند و اين سوي مرزها داد دموكراسي و آزادي مي دهند و اين را گذشته شان نشان مي دهد و اتفاقا بايد اين گذشته را شناخت و كاوش كرد و تاريخ را شناخت كه ما دوباره گرفتار نشويم. و البته در ايران هم كساني هستند كه در نظام جمهوري اسلامي هستند، حتي در برخي موارد مسئوليت هم دارند و به دموكراسي و حقوق بشر هم اعتقاد دارند، هزينه اش را هم مي پردازند. ولي اين تقسيم بندي به هيچ وجه به اين معنا نيست كه همه كساني كه طرفدار دموكراسي و آزادي هستند، طرفدار پايين آمدن نظام در شكل يك انقلاب هستند و به هيچ وجه به اين معني نيست كه فكر نمي كنند كه نظام جمهوري اسلامي با همه خشونتهايي كه دارد، غير قابل تغيير است. بنابراين اين تقسيم بندي را نمي پذيرم و خوشحالم كه نه از زبان خودم كه از زبان بيانيه دفتر تحكيم وحدت، بخش عمده وحدت دانشجويي، اين تبري جستني كه از سلطنت طلبها كردند، از موضع اين است كه شما اعتقادتان به دموكراسي و حقوق بشر به جهت عدم انتقادتان به گذشته تاريخيتان زير سئوال است و اين تقسيم بندي شما را قطعا در صف طرفداران دموكراسي و حقوق بشر و صف طرفداران مبارزات و هزينه هايي كه امروز جوانان ايران دارند مي پردازند، قرار نخواهد داد.
ا ك: آقاي دكتر فاطمي، پاسخ شما به آقاي كلباسي چيست؟
شاهين فاطمي: اين مطلبي كه ايشان فرمودند، تناقض درش وجود دارد. معنيش اين مي شود كه اگر ما بگوييم طرفداران دموكراسي و مخالفين دموكراسي، پس آنهايي كه طرفدار دموكراسي هستند، بعضيهايشان اين نظام را دموكراتيك مي دانند. وقتي كه من مي گويم كساني كه مخالف نظام هستند و كساني كه مي خواهند در ايران دموكراسي برقرار شود، چون من معتقدم با دوام اين نظام به هيچ وجه در ايران دموكراسي بوجود نمي آيد و مسلما دموكراسي و حقوق بشر براي افراد، تمام مبارزه براي آن است، چه در خارج و چه در داخل. و اين مسئله داخل و خارج را هم لطفا ما زياد بهش آب و تاب ندهيم، چون ما همه ايراني هستيم، همه حقوق مساوي داريم، هيچ كس از هيچ كس ايراني تر نيست. از گذشته صحبت كردن هم، من هيچ پروايي از اينكه ايشان بخواهند از هرچيزي از گذشته صحبت كنند، ندارم. اگر هم فكر مي كردم ما را يك قدم به استقرار دموكراسي نزديكتر مي كند در ايران، باور كنيد هيچ كاري نميكردم جز اينكه راجع به آن صحبت كنم.
من معتقدم راجع به گذشته بايد صحبت كرد، بايد بحث كرد، ولي اين مانع از آن نيست كه امروز آنهايي كه به خاطر دموكراسي و آزادي در ايران بايد دست به دست هم بدهند، ذره بين دستشان بگيرند و بخواهند ديگران را كنار بگذارند. هستند سازمانهايي كه با هيچ كس نمي خواهند كار كنند، فقط با خودشان مي خواهد كار كنند. اين مسئله نيست. سئوال شما اين بود كه براي دموكراسي و آزادي در ايران چه راهي بهتر پيش مي رود؟ من نميدانم ايشان به چه اعلاميه اي اشاره مي كنند. دانشجويان سازمانهاي مختلفي در ايران دارند. وقتي كه يك جوان امروز آزادي مي خواهد، مي خواهد مثل تمام جوانان دنيا، امكانات اقتصادي داشته باشد، تشكيل خانواده بتواند دهد، امنيت داشته باشد، مسائل امروز، مسئله روز است و بايد براي آنها جواب داد و فكر مي كنم جوانان ايراني خيلي خيلي از اين آگاهتر هستند كه وارد چنين بحثهايي شوند. بنده سخنگوي كس ديگري نيستم، عرض من چيز ديگري است. عرض من اين است كه امروز براي مبارزه آيا تهمت زدن از افراد مثل كاتوليكها، اعتراف خواستن، توبه خواستن، آيا اينها كسي را به موفقيت نزديكتر مي كند؟ امروز ديگر اين مسائل مطرح نيست. ما نمي توانيم به گذشته برگرديم. من نمي دانم اين بحث چه فايده اي دارد جز اينكه آنهايي كه براي آينده حرفي ندارند، براي امروز حرفي ندارند، خودشان همان حرفهاي گذشته را تكرار مي كنند. همه مي دانند چه فجايعي در انقلاب بوجود آمد.
چه جنايتهايي به اسم انقلاب در ايران انجام دادند. ولي آيا ما بايد به جان هم بيفتيم، يك عده حمله كنند كه آقايون معتقد به انقلاب هستند، يك عده هم بگويند كه چرا نمي نشينيد توبه كنيد. تمام عرض بنده اين است كه اينطور مسائل جنبي است. هروقت آقاي رضا پهلوي از كسي راي خواست يا خواست بيايد در آن مملكت انتخاب شود، نماينده مجلس شود، رئيس جمهور شود، شاه شود، آنهايي كه معتقدند پرونده ايشان درست نيست، به ايشان راي ندهند. ولي شما نمي توانيد به كسي بگوييد كه شما مبارزه براي دموكراسي نكن، بايد آن حرفي را كه من مي زنم، بزني. اين چه دموكراسي است؟ اين چه نوع منطقي است؟ ما دموكراسي را بايد براي خودمان شروع كنيم. اتوکريتيک از آن صحبتهاي کمونيستي بود با ديوار برلين فرو ريخت. امروز، روز شفافيت است، روز اين است كه هركسي بتواند حرفش را بزند.
ا ك: ممنون آقاي فاطمي. اجازه بدهيد كه من نظر خانم حميدنيا را در اين مورد بپرسم. بفرماييد خانم حميدنيا.
سهيلا حميدنيا: صحبتهاي آقاي فاطمي بسيار خوب است، ولي راجع به نقش روشنفكري دهه چهل و اينكه چه روندي منجر به اين جريانات شده و واقيتش من با صحبتهاي آقاي كلباسي موافقم و كساني كه الان در خارج كشور از دموكراسي صحبت ميكنند، بايد به طور كامل و قطعي از برنامه هايي كه قبلا اتفاق افتاده، نظرشان را بگويند و مي دانيد كه همسر من با هواپيماي امام از آنجا آمده و از سردمداران اين حكومت و اين نظام است، ولي در طي سالها فاصله گرفته و به عنوان مخالف قانوني و خيلي روشن و صريح، تمام مواضع خودش را اعلام مي كند. من خدمت آقاي دكتر فاطمي هم بايد بگويم كه كساني كه در خارج از ايران دم از حكومت دموكراتيك مي زنند، بايد به طور شفاف از وضعيت گذشته فاصله بگيرند و بيان كنند كه مردم ايران خيلي راحتتر بتوانند براي آينده خودشان تصميم گيري كنند.
ا ك: اما خانم حميديان اگر بخواهيم درمورد تمام مسائل تاريخي به يك وحدت نظر برسيم، آيا آنقدر طول نخواهد كشيد كه در نتيجه حركت فردا را به مخاطره بيندازد، چنانكه آقاي فاطمي بهش اشاره كردند؟
سهيلا حميدنيا: در هرصورت مقدمه هر چيزي يك سري صحبتها و بحثها است و در اين نظام و اين حكومت جمهوري اسلامي كه اكنون وجود دارد، بايد يك سري صحبتها هم جناحهاي مختلف كه وجود دارند، انجام بدهند و مردم ما بايد آشنا شوند و بتوانند به روند دموكراتيك بپردازند، حرف خودشان را بزنند، ما خيلي راحتتر مي توانيم بدون خشونت، بدون خشونت در حضور سازمانهاي بين المللي، يك رفراندوم قانون اساسي بكنيم و مردم هرچه را كه دوست دارند انتخاب كنند.
ا ك: آقاي بهمن كلباسي، جمع بندي شما و دورنمايي كه در پيش رو خواهد بود، خيلي مختصر بفرماييد.
بهمن كلباسي: باور دارم حركتي كه آغاز شده، حركتي است از بطن مردم، حركتي كه آلوده نيست به بسياري از دخالت هايي كه متهمش مي كنند، ضمنا محصول نااميدي هرروز بيشتر مردم از حركت اصلاح طلب در درون حاكميت بوده، ولي اين به آن معني نيست كه عملكرد بد اصلاح طلبان مردم را از روش اصلاح نااميد كرده باشد، در نتيجه روش به جاي خودش باقي است و اين درواقع تاكتيكي است براي فشار بيشتر و متقاعد كردن مقامات جمهوري اسلامي به تن دادن به حداقلي از رفرم. و اگر چنين نشد، طبيعتا و متاسفانه حركت به سمت حركتهاي خشنتر خواهد رفت و خارج از كنترل حركتي است و دورنماي اميدواركننده اي نمي دهد اگر به سمت خشونت و تضعيف نظم و امنيت برود، درنتيجه اميدم هم به بخشهاي برجسته دانشگاهي ما است كه اين حركت را هدايت كنند به سمت حركتي كه در چهارچوب و روش اصلاح باشد و حكومت را وادار كند كه حداقل امتيازهايي به كل جنبش بدهد و مسير جمهوري اسلامي در مسير يك نظام دموكراتيك قرار بگيرد و مجبور نشويم كه هزينه هاي بسيار سنگين بپردازيم و مجبور نشويم كه تكرار تاريخ كنيم. يك نكته هم بگويم، اتحاد براي دموكراسي فقط وقتي ميسر است كه اعتماد بين كساني كه مي خواهند باهم اتحاد كنند، وجود داشته باشد. جنبش به سمت حركت خودش ميرود، نايستاده كه ما اين حرفها را بزنيم، ولي مايي كه مي خواهيم بهش بپيونديم، را دست رد خواهد زد، مگر اينكه گذشته خودمان را پا ك كنيم.
ا ك: آقاي فاطمي، جمع بندي بحث، دورنما چه هست و قدم بعدي چه خواهد بود؟
شاهين فاطمي: به نظر من اين مبارزه ادامه خواهد داشت، روز به روز بر شدت آن افزوده خواهد شد، آمادگي نيروها در خارج و داخل براي 18 بود كه هنوز سه هفته به آن باقي مانده و اين اتفاقاتي كه افتاد، به نظر من مقدمه اي بود براي ين حركت. بعد از 18 تير، فرصتهاي ديگري در پيش خواهد بود. اين مبارزه تا سقوط كامل اين نظام و جايگزيني يك نظام دموكراتيك، ادامه خواهد يافت، چه ما بخواهيم و چه نخواهيم. اين نظام قادر به حل مسائل ايران نيست ، به اين دليل است كه خواهد رفت، نه به دليل اينكه عده اي با آن موافق وعده اي مخالف هستند. اين نظامي است كه 25 سال است در ايران حكومت كرده و امروز وضع ايران، به مراتب از آن زماني كه آنها سر كار آمدند، بدتر است، به اين دليل اين نظام خواهد رفت، نيازي به قشون خارجي نيست. بنده شخصا اطمينان به اين مسئله دارم و فكر مي كنم كه مبارزان داخل كشور هم خيلي خيلي بيشتر به مسائل خودشان مي انديشند تا به اين صحبتهاي پاره اي از انديشه بافان سياسي.
ا ك: خانم دکترحميدنيا، معني اين رويدادهاي 11 روز اخير براي دموكراسي و حقوق بشر و دورنماي آينده اين حرکت؟
سهيلا حميدنيا: اين حركتها يك روند برگشت ناپذير است و با خشونت و اين دستگيريها هم منتفي نخواهد شد و با گذشت قريب دو هفته، باز هم نتوانستند اين قضيه را خاتمه بدهند، باز هم شايد كمي كمرنگتر شده، ولي به طور كامل خاتمه پيدا نكرده و اين جنبش فقط محدود به دانشجويان عزيز ما نيست، بلكه كم كم عموميت هم پيدا كرده و با توجه به اينكه 18 تير نزديك است، بعيد به نظر مي رسد كه بشود اين حركت را مهار كنيم.
ا ك: اعتراضات، تظاهرات، ناآرامي، ضرب وشتم و بازداشتهاي گسترده در ايران، در ميزگرد حقوق بشر و دموكراسي راديو فردا.
(نظرات و پيشنهادات خود را مي توانيد با ما در ميان بگذاريد. نشاني پست الكترونيكي ما: democracy@radiofarda.com و شماره فكس ما: 2028287239) در برنامه ميز گرد حقوق بشر و دمكراسي راديوفردا، سهيلا حميد نيا، همسر محسن سازگارا در تهران، دکتر شاهين فاطمي، تحليلگر گرايش دمکرات طيف هواداران پادشاهي مشروطه در پاريس و بهمن کلباسي، دانشجوي بازداشت شده در رويدادهاي 18 تير، مقيم تورانتو، شركت دارند و در مورد وقايع و نا آراميهاي اخير ضد حکومتي در ايران اظهار نظر مي كنند.
(نظرات و پيشنهادات خود را مي توانيد با ما در ميان بگذاريد. نشاني پست الكترونيكي ما: democracy@radiofarda.com و شماره فكس ما: 2028287239)
