لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ تهران ۱۵:۲۱

عدم کارآيي دولت موقت افغانستان در رفع مشکلات سياسي، امنيتي و اقتصادي، از ديد يک تحليلگر


(rm) صدا |
مهدي خلجي (راديوفردا): دولت موقت افغانستان به رياست حامد کرزاي، دو سال پس از آنکه با توافق همه گروه ها و شخصيت هاي سياسي و نظامي افغانستان، اداره امور کشور را در دست گرفت، هنوز نتوانسته مشکلات عمده سياسي، امنيتي و اقتصادي کشور را حل کند و دولت مرکزي مقتدري را پايه ريزي نمايد. گفته مي شود در چند ماه اخير شماري از رهبران جوان تر ائتلاف شمال که نقش عمده اي را در سرنگوني حکومت طالبان بازي کرده اند، در صددند تا با تشکيل حزب سياسي جديدي، خود را براي در دست گرفتن رهبري آينده افغانستان آماده کنند. جمشيد زند (راديوفردا): دولت حامد کرزاي عليرغم حضور نيروهاي آمريکايي در کابل و برخي از مناطق افغانستان هنوز نتوانسته مشکلات عمده کشور از جمله تامين امنيت و قوي تر کردن دولت مرکزي را حل کند. به نظر شما چه عواملي سبب شده که دولت آقاي کرزاي نتواند به عنوان يک دولت مقتدر مرکزي عمل بکند؟ رنگين دادفر (استاد دانشگاه و تحليلگر مسائل افغانستان): دولت آقاي کرزاي در نتيجه توافقات بن در دسامبر 2001 روي کار آمد و اين دولت در واقعيت يک ائتلاف از جناح هاي مختلف نظامي و سياسي در افغانستان است که از آن جمله همان جبهه نيرومندي که معروف به جبهه اتحاد شمال بود، در افغانستان در دولت آقاي کرزاي مقامات کليدي را در کنترل خودش در آورد. آقاي کرزاي در اين مدت نتوانست بيشتر با تکيه بر مردم يک نظام سياسي کارآ بوجود بياورد. بر عکس، متحدين آقاي کرزاي در درون دولت ايشان که مقامات کليدي را در دست داشتند، توانستند نفوذ و قدرت شان را توسعه دهند و از طرف ديگر هم نيروهايي بيرون از مرکز يعني والي ها و شخصيت هاي قدرتمندي که معروف به جنگسالاران نامي افغانستان هستند، توانستند با امکانات مالي گسترده اي که در دسترس چه از طريق امکانات داخلي، چه خارجي، و مسلح کردن تعداد زيادي از افراد و جانبداران شان بپردازند. در واقع در افغانستان امروز، ما چندين دولت در دولت داريم. حکومت آقاي کرزاي و يا خود آقاي کرزاي و جناحي که ايشان نمايندگي مي کنند، داراي صلاحيت هاي بسيار بسيار محدودي هستند، حتي در کابل و در چند وزارتخانه اين صلاحيت ها محدود مي ماند. ج.ز.: آيا مي شود يکي از علل اين شکست و يا کمبود را عدم تحزب در افغانستان و بوجود آمدن حزب هاي سياسي با ديدگاه هاي مختلف بيان کرد؟ رنگين دادفر: عدم موجوديت احزاب سياسي در افغانستان يکي از کاستي هاي مهم دمکراسي است در افغانستان است، ولي عملا در افغانستان، احزاب وابسته به جناح هاي معيني از دولت حضور دارند، احزابي که هنوز به عنوان حزب علنا تبارز نکردند، ولي عملکردشان و اجراي سياست و تبليغات و سازماندهي شان حزبي است. نبود احزاب سياسي دقيقا يکي از کمبودهاي اساسي زندگي سياسي در افغانستان است. ولي اگر ما احزاب سياسي هم در افغانستان داشته باشيم، احزاب سياسي که در سايه تفنگ جنگسالاران زندگي بکنند، به همان حال نمي توانند احزاب سياسي اپوزيسيون فعال باشند. صرف احزاب سياسي نزديک و وابسته به نيروهاي جنگسالار افغانستان و شخصيت هاي قدرتمند افغانستان خواهند توانست اعمال قدرت بکنند. دولت موقت افغانستان به رياست حامد کرزاي، دو سال پس از آنکه با توافق همه گروه ها و شخصيت هاي سياسي و نظامي افغانستان، اداره امور کشور را در دست گرفت، هنوز نتوانسته مشکلات عمده سياسي، امنيتي و اقتصادي کشور را حل کند و دولت مرکزي مقتدري را پايه ريزي نمايد. رنگين دادفر، استاد دانشگاه و تحليلگر مسائل افغانستان در آلمان در مصاحبه با راديوفردا مي گويد که دولت آقاي کرزاي يک ائتلاف از جناح هاي مختلف نظامي و سياسي در افغانستان است. وي مي گويد که آقاي کرزاي در اين مدت نتوانست با تکيه بر مردم يک نظام سياسي کارآ بوجود بياورد و از طرفي جنگسالاران افغانستان با استفاده از امکانات مالي داخلي و خارجي و مسلح کردن افرادشان، نفوذ و قدرت خود را گسترش دادند و اکنون در افغانستان چند دولت در دولت وجود دارد. وي مي افزايد که عدم وجود احزاب نيز يکي ديگر از مشکلات است، اما در عين حال تشکيل احزاب در سايه تفنگ جنگسالاران، امکان ظهور اپوزيسيون را نخواهد داد.
XS
SM
MD
LG