(rm) صدا |
بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): روزنامه نيويورک تايمز، در مقالهاي از آقاي مايکل ليند Michael Lind کارشناس ارشد بنياد مطالعاتي New America مينويسد: درست است که قطع يارانه هائي که آمريکا و اتحاديه اروپا به کشاورزان خود ميپردازند، اصلاحي است که از مدتها پيش ميبايد انجام ميگرفت، ولي نتيجهاي که جناح چپ ائتلاف کنکون از آن ميخواهد، يعني ثروتمند شدن دهقانان روستائي در کشورهاي در حال توسعه از آن حاصل نمي شود. وي استدلال مي کند که ?ارانهها? کشاورز? کشورهاي يشرفته براي حمايت از دهقانان زمين دار طبقه متوسط در آمريکا و اروپابه وجود آمد ولي حالا که در بيشتر کشورهاي پيشرفته، کشاورزي صنعتي صرفا شمار اندکي از کل نيروي کار را استخدام ميکند، اين يارانهها صرفا به بهرهکشي از مصرف کنندگان و ماليات دهندگان به نفع شرکتهاي بزرگ کشاورزي صنعتي منجر شده است.
ليند مينويسد برداشتن اين يارانهها، اگر به توسعه و نوسازي کشاورزي در کشورهاي جهان سوم بيانجامد، نتيجه آن از بين رفتن همان جوامع روستائياي خواهد بود که جناح چپ بين المللي قصد حفظ و حمايت از آنها را دارد، زيرا کشاورزي پيشرفته، به جاي استفاده از نيروي انساني، بر استفاده از ماشينآلات و کودهاي شيميائي مبتني است واگر کشاورزي در جهان سوم براي شرکت هاي کشاورزي مکانيزه بين المللي به اندازه کشاورزي در کشورهاي صنعتي جذاب شود، آنگاه آنها کشاورزان خرده پا، يعني دهقان ها را از ميان خواهند برداشت واين گونه کشاورزي در کشوري مثل تايلند هم مثل آمريکا به يک پديده نادر تبديل خواهدشد و شمار بيشتري به خاطر بيکاري در روستاها، به حاشيه شهرها کوچ خواهند کرد و به اين ترتيب، سود ناشي از برداشتن يارانه هاي کشاورزي در جهان پيشرفته، بازهم نصيب شرکتهاي چندمليتي کشاورزي صنعتي مي شود نه کشاورزان خرده پا يا دهقان ها در جهان سوم که مزارع خود را از دست خواهند داد.
روزنامه وال استريت جورنال مي نويسد موسسه بينالمللي امدادگر Oxfam پيشاپيش کنفرانس سازمان تجارت جهاني در کنکون، مکزيک، اعلام کردکه يارانههاي ذرت که آمريکا به کشاورزان صنعتي بزرگ Agribusiness ها مي پردازد، کشاورزان خرده پاي مکزيکي را از کار بيکار مي کند.
اين روزنامه مينويسد ما با اين نظر موافقيم و دليل مخالفت ما با برنامه 190 ميليارد دلاري سال گذشته رئيس جمهوري آمريکا و تام داشل، رئيس وقت جناح اکثريت در سناي آمريکا هم همين بود و يارانه هاي اتحاديه اروپا از اين هم بدتر هستند. اما مهم است که به خاطر داشته باشيم که در اينجا سياست پرداخت يارانه مقصر است، نه شرکت هاي کشاورزي صنعتي. وال استريت جورنال مي نويسد موسساتي ليبرال نظير Oxfam از اين گله ميکنند که واردات ذرت ارزان از آمريکا باعث بيکار شدن ده ها هزار کشاورز مکزيکي شده است اما اين که چيز بدي نيست زيرا اگر تعداد کشاورزان آمريکا نيز در 50 يا 100 سال اخير ثابت مانده بود، آمريکا نمي توانست به اندازه کنوني ثروتمند باشد.
وال استريت جورنال ميافزايد شکايت مشروع مکزيکيها اين است که يارانه ها باعث مي شود قيمت ذرت آمريکا به طور مصنوعي پائين نگه داشته شود اما هرچند آمريکا با دادن يارانه به کشاورزي و برقرار کردن تعرفه براي فولاد سرمشق ناخوشايندي به ديگران ميدهد، اما مکزيک هم ذرت کاران را يارانه مي دهد و 85 درصد اين يارانه هم نصيب شرکتهاي کشاورزي صنعتي مي شود نه ذرت کاران خرده پا. اين روزنامه مي افزايد اگر به خاطر بسپاريم که هدف مذاکرات بازرگاني بايد از بين بردن يارانه ها و برداشتن موانع بر سر بازار آزاد باشد، همه وضع بهتري خواهيم داشت.
اين روزنامه مي نويسد افتضاح سياست حمايت از کشاورزي در آمريکا و اروپا اين است که به ثروتمندان مرتبط با سياستمداران کمک مي رساند و افتضاح حمايت از کشاورزي در کشوري مثل مکزيک اين است که يقين حاصل مي کند که کشاورزان خرده پا و فقير که با سياستمداران مرتبط نيستند، همچنان فقير بمانند. روزنامه نيويورک تايمز، در مقالهاي از آقاي مايکل ليند Michael Lind کارشناس ارشد بنياد مطالعاتي New America مينويسد: افتضاح سياست حمايت از کشاورزي در آمريکا و اروپا اين است که به ثروتمندان مرتبط با سياستمداران کمک مي رساند و افتضاح حمايت از کشاورزي در کشوري مثل مکزيک اين است که کشاورزان خرده پا و فقير که با سياستمداران مرتبط نيستند، را همچنان فقير نگه مي دارد.