(rm) صدا |
براي دومين سال متوالي، برنامه توسعه ملل متحد و صندوق عربي توسعه اقتصادي و اجتماعي گزارشي را منتشر کرده اند درباره توسعه انساني در دنياي عرب.
دکتر فريدون خاوند (راديوفردا، پاريس): چرا دنياي عرب، به رغم برخورداري از ثروت هاي طبيعي و تمدن قديمي، همچنان در واپس ماندگي دست و پا ميزند و نمي تواند خود را، آنگونه که بايد و شايد، با تمدن قرن بيست و يکم ميلادي هماهنگ کند؟ گزارشي که بيستم اکتبر، براي دومين سال متوالي درباره «توسعه انساني در دنياي عرب» انتشار يافت، تلاشي است براي پاسخگويي به همين پرسش. اين گزارش با همکاري چهل نفر از پژوهشگران دنياي عرب تهيه شده و از سوي برنامه توسعه ملل متحد و صندوق عربي توسعه اقتصادي و اجتماعي انتشار يافته.
در توضيح فقر و عقب ماندگي در محدوده دنياي عرب، گزارش مورد نظر ميگويد که کل توليد ناخالص داخلي در21 کشور متعلق به اين محدوده، با آنهمه نفت و گاز و 284 ميليون نفر جمعيت، رقمي است کم و بيش مشابه اسپانياي 40 ميليون نفري. نويسندگان گزارش، سياه بختي دنياي عرب را عمدتا به سه عامل نسبت ميدهند : نبود آزادي بيان، دشواري در دستيابي به دانش و محدوديت هاي موجود براي زنان.
رژيم هاي عرب از هر بهانه اي استفاده ميکنند تا راه را بر آزادي بيان و عقيده سد کنند. با توجه به اعمال سانسور و فشار بر ناشران، بالاترين تيراژ کتاب در دنياي عرب از پنج هزار نسخه فراتر نمي رود. يوناني زبان ها در جهان تنها يازده ميليون نفرند، اما شمار کتاب هايي که هر سال به زبان يوناني برگردانده مي شود پنج برابر کتاب هايي است که سالانه به زبان عربي ترجمه مي شود. دنياي عرب پنج در صد جمعيت جهان را دارد، اما تنها يک در صد کتاب هاي جهان را منتشر ميکند.
در حالي که خلاقيت در جهان عرب زير فشار دستگاه هاي امنيتي است، گزارش «توسعه انساني در جهان عرب» ايجاد فضاي آزاد را شرط خروج از واپس ماندگي ميداند. گزارشي که بيستم اکتبر، براي دومين سال متوالي درباره «توسعه انساني در دنياي عرب» انتشار يافت، تلاشي است براي پاسخگويي به اين پرسش كه چرا دنياي عرب، همچنان در واپس ماندگي دست و پا ميزند و نمي تواند خود را، با تمدن قرن بيست و يکم ميلادي هماهنگ کند؟ اين گزارش با همکاري چهل نفر از پژوهشگران دنياي عرب تهيه شده و از سوي برنامه توسعه ملل متحد و صندوق عربي توسعه اقتصادي و اجتماعي انتشار يافته. بنا به اين گزارش کل توليد ناخالص داخلي در21 کشور متعلق به اين محدوده رقمي است کم و بيش مشابه اسپانياي 40 ميليون نفري. نويسندگان گزارش، سياه بختي دنياي عرب را عمدتا به سه عامل نسبت ميدهند : نبود آزادي بيان، دشواري در دستيابي به دانش و محدوديت هاي موجود براي زنان.
