تهيه فيلم نيمه مستند «عروسي» در باره ازدواج يك زوج ايراني - آمريكائي در تهران، از ديد كارگردان

جمشيد زند (راديوفردا): نسل دوم ايرانيان مهاجر در آمريکا که اينک به ميانه دهه سي ام زندگي خود رسيده است، با بازگشت به ايران مي‌کوشد با سرزمين وفرهنگ پدري خود آشنا شود. خانم مرجان تهراني، کارگرداني که فيلمي نيمه مستند از عروسي برادر خود با يک دخترخانم آمريکائي در تهران ساخته است، از اين دسته است. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): فيلم «عروسي» کار در حال اتمام خانم مرجان تهراني، فيملساز بزرگ شده برکلي کاليفرنيا، مقيم نيويورک، که ديشب در کلوپ جوز پاب تئاتر مردم Public Theater نيويورک بخش‌هائي از آن براي يک جمع دعوتي نمايش داده شد، ماجراي بازگشت يک ايراني بزرگ شده آمريکا را به سرزمين پدري را در غالب فيلمي نيمه مستند نيمه داستاني يک عروسي بازگو مي‌کند. فيلم با مسلمان شدن و پاسپورت ايراني گرفتن عروس آمريکائي شروع مي‌شود. صداي فيلم: I believe in the prophet Muhammad, son of Abdullah, Mecca, the last prophet I am declaring my faith to something I am not 100 percent sure I believe in. خانم مرجان تهراني، تهيه‌کننده و کارگردان فيلم عروسي، مي گويد: مرجان تهراني (نيويورك): فيلم عروسي را در تهران فيلمبرداري کردم. ب.ن.: خانم مرجان تهراني که فارسي را مي‌فهمد ولي نمي‌تواند صحبت کند، در مصاحبه با راديوفردا مي‌گويد فيلم عروسي، دو جريان موازي را دنبال مي‌کند، يکي ماجراي سفر برادر او و عروس آمريکائي‌اش به ايراني براي گرفتن يک عروسي ايراني، و ديگري برخوردهاي خود او با مردم کوچه و بازار. مرجان تهراني: I went to Iran last year, first time I've been there since I was four years old. وي مي‌گويد سال گذشته براي اولين بار بعد از چهارسالگي به ايران برگشت. مرجان تهراني: I was really interested in just talking to people... ب.ن.: فيلم عروسي دو جريان موازي را دنبال مي كند. يكي جريان سفر برادر او و عروسي آمريكائي اش به ايران براي گرفتن يك عروسي ايراني و ديگري برخوردهاي خود او با مردم كوچه و بازار. مرجان تهراني: I put two stories together صداي فيلم: با اين اوضاع الانش ايران نمي شه كه. بيشتر واسه آثار باستاني ايران آدم مي آيد. بعد 2500 سال تمدنش، اينكه شهرهاي مختلف ايران را ببيند. لحظات خوبمان اينطوري است. لحظات خوب ديگري نداريم. -- مي خواهيم يك رژيمي باشد سالم باشد. همه هم اندازه باشند. نه اينكه يكي فقير باشد يكي ثروتمند. مملكت سالم باشد و آرام باشد. مرجان تهراني: I live in New York City. If you live hear, you think you are not going to get that stimulated. ب.ن.: خانم مرجان تهراني مي گويد با اينکه يک نيويورکي است و نيويورک يکي از هيجان‌انگيزترين و تحريک‌کننده ترين شهرهاي جهان است، برخوردهاي خود با مردم ايران و صحنه‌هائي که در نخستين سفر خود به ايران، با آنها روبرو شد، برايش از نيويورک هم تحريک کننده بود. مرجان تهراني: Just blew me away and I really wanted to capture that ب.ن.: و مي خواست آن را در فيلم خود ثبت كند. مرجان تهراني: I think the real intereting thing for me going to Iran is the sense of familiarity ب.ن.: خانم مرجان تهراني مي‌گويد در برخورد با ايران، دو حس متضاد داشت. يکي حس آشنائي کامل با مردم و فرهنگ و بوها و غذاها، و ديگري حس اينکه به غريب ترين نقطه دنيا قدم گذاشته است. مرجان تهراني: I could not have been in a more foreign place in my life. ب.ن.: هنر خانم مرجان تهراني در فيلمسازي، مخلوط کردن تصاوير و صداها به صورتي است که روايت فيلم را د رچند لايه موازي پيش مي برد و زمان‌ها و مکان را در هم مي‌ريزد، صدائي از يک صحنه در تهران روي صحنه اي ماه ها قبل از آن در نيويورک ادامه مي‌يابد و لايه لايه صدا و تصوير زمان ها و مکان هاي مختلف روي هم مي‌افتند. صداي فيلم: My mom signed this thing. She never prayed even a day in her life. I am afraid my American citizenship will be revoked. ب.ن.: فيلم «عروسي» کار تازه خانم مرجان تهراني، فيلمساز نيويورکي، در واقع نگاهي است به برخورد دو فرهنگ، از ديد يک ايراني آمريکائي شده، يعني داماد، و يک آمريکائي ايراني شده، يعني عروس، که در اين فيلم هردو بيگانگاني هستند سرمست ازکشف فضاهاي بيگانه، کشفي که از خود آمريکا شروع مي شود از جمله با گرفتن عکس با روسري براي پاسپورت ايراني، و يادگرفتن زبان فارسي در نيويورک. صداي فيلم: Why didn't you take (Persian) class before? -- It's a little bit embarrassing -- (كلاس) تلويزيون را خراب نكني... ب.ن.: سئوال و جواب با مردم کوچه و بازار ازجمله بخش‌هاي به ياد ماندني اين فيلم است. زوج پيري در ده ابيانه، در باره رابطه ايران و آمريکا به اظهار نظر مي‌پردازند. صداي فيلم: بيايد چاي بخوريد. -- (پيرمرد) والله به جز ابيانه، ديگر هيچ جائي ما نمي توانيم برويم. -- (پيرزن) پير شده ايم. -- مرام ما مرام جمهوري اسلامي است. از رئيس جمهوري آمريكا راضي هستي؟ -- بوش، بوش، خيلي ديوانه است. -- (موسيقي): ديوانه، ديوانه، ديوانه شو، ديوانه شو ديوانه. خانم مرجان تهراني، فيملساز بزرگ شده برکلي کاليفرنيا، مقيم نيويورک، ماجراي بازگشت يک ايراني بزرگ شده آمريکا را به سرزمين پدري را در غالب فيلمي نيمه مستند نيمه داستاني يک عروسي بازگو مي‌کند. مرجان تهراني در مصاحبه با راديوفردا مي‌گويد فيلم عروسي، دو جريان موازي را دنبال مي‌کند، يکي ماجراي سفر برادر او و عروس آمريکائي‌اش به ايراني براي گرفتن يک عروسي ايراني، و ديگري برخوردهاي خود او با مردم کوچه و بازار.