محمدحسن شمس‌فرد، رئیس اتحادیه صادرکنندگان خشکبار و آجیل ایران، پیش‌بینی کرده است که در روزهای پایانی سال و تعطیلات نوروزی باز هم قیمت آجیل و خشکبار افزایش یابد.
آقای شمس‌فرد در گفتگویی با خبرگزاری کار ایران، ایلنا، میزان این افزایش را تا ۶۰ درصد ذکر کرده است.
رئیس اتحادیه صادر کنندگان آجیل و خشکبار ایران، در مورد چند و چون افزایش قیمت آجیل و خشکبار به رادیو فردا چنین می‌گوید: «معمولاً شب‌های عيد، همين طور است. ببينيد! آجيل‌فروش‌ها می‌گويند ما يک سال می‌نشينيم و هزينه‌های مغازه مانند آب، برق و حقوق شاگرد را می‌پردازيم تا در شب عيد کاسبی کنيم و هزينه يک سال خود را تأمين کنيم».
آقای شمس‌فرد در عین حال تأکید می‌کند که «قيمت‌هايی که الآن در آجيل‌فروشی‌ها هست، قيمت صادراتی‌ها نيست. برای مثال، بهترين پسته‌ای که در آجيل‌فروشی‌ها، کيلويی ۲۳ تا ۲۴ هزار تومان می‌فروشند، همان را برای صادرات در حدود ۱۰ تا ۱۲ هزار تومان خريداری می‌کنيم و قيمت بيشتر از اين نيست».
راديو فردا: اما آن چه شما در صحبت های خود به آن اشاره کرديد، اين بود که افزايش ۶۰ درصدی بهای محصولات خشکبار را شاهد خواهيم بود.
بله، از سال گذشته تا حالا همين طور بوده است. يعنی قيمت‌ها نسبت به سال گذشته شايد حدود ۶۰ درصد اضافه شده است.
راديو فردا: فکر می‌کنيد اين مسئله تا چه حدی می‌تواند بر روی بازار داخلی نيز تأثير بگذارد؟
البته اين بازار داخلی است که گران‌تر می‌فروشد و اکنون هم قيمت‌ها را صد درصد بالا برده‌اند. اما در مورد محصولات صادراتی، قيمت‌ها بين ۵۰ تا ۶۰ درصد بالا رفته است. اين ديگر دست ما نيست و دست مغازه‌دارها است.
آقای شمس‌فرد! در اين بازار، تا چه حد کنترل وجود دارد؟
من کنترلی نديدم، يعنی خبری هم در اين مورد ندارم. البته می‌شود روی ميوه کنترل داشت و قيمت آن در همه جا، مانند ميادين تحت نظر است، اما نشنيده‌ام که هيچ ارگانی بر قيمت خشکبار کنترل داشته باشد.
با در نظر گرفتن اين موضوع که آنها بايد اين محصولات را از باغداران خريداری کنند، درست همانگونه که شما خريداری و صادر می کنيد، پس اينها بر چه اساسی قيمت‌ها را بالا می برند و چگونه ما شاهد اين نوسان قيمت هستيم؟
خب، ما می‌دانيم که قيمت‌ها در مغازه‌ها خيلی بالا هستند. آنها نبايد آجيل و خشکبار را بالاتر از کيلويی ۱۵ تا ۱۶ هزار تومان بفروشند. بعضی مدعی هستند که گران می‌خرند و گران هم می‌فروشند. اما من نمی‌دانم که از کجا و از چه کسی گران می‌خرند.
در حال حاضر، قيمت بايد به چه صورتی باشد که توازن به وجود بيايد؟
الآن پسته‌ای که از باغدار خريداری می‌شود، از کيلويی ۵۶۰۰ تومان تا ۱۰ هزار تومان است. اين بستگی به نوع پسته، ريزی و درشتی آن دارد. البته آجيل‌فروش‌ها نوع ريز پسته را مصرف نمی‌کنند، بلکه بهترين نوع آن را مصرف می‌کنند.
حال ما می‌گوييم بهترين نوع آن را کيلويی ۱۰ يا ۱۱هزار تومان می‌خرند و اگر کيلويی پنج يا شش هزار تومان هم به آنها سود برسد، می‌شود کيلويی ۱۵ يا ۱۶ هزار توامان. ما می‌گوييم ۵۰ درصد روی خريد خود سود ببرند. مردم در حال حاضر توانايی خريد ندارند، همچنين امسال جنس هم نيست و يا کم است. وقتی جنس در بازار کم است به همين دليل قيمت‌ها را بالا می‌برند.
به چه دليل امسال جنس کم است؟
امسال خشکسالی بود و سرمازدگی اول سال، تمام شکوفه‌ها را از بين برد. ما سال گذشته ۳۰۰ هزار تن محصول داشتيم اما امسال ۹۰ هزار تن هم نداريم، اين است که قيمت‌ها تفاوت می‌کند.
اگر امسال از حالا به بعد شکوفه‌ها را سرما نزند، محصول خوب می‌شود و به طور قطع قيمت‌ها پايين می‌آيد و فکر می‌کنم به نصف قيمت برسد. اما بعد از عيد به محض اين که سرمای مختصری می‌آيد، شکوفه‌ها سياه می‌شوند و ديگر ميوه نمی‌دهند.
شما تا چه اندازه سياست‌های دولت را در افزايش ۶۰ درصدی قيمت‌ها و وضعيت بازار آجيل و خشکبار مؤثر می‌دانيد؟
دولت به طور کلی صادرات را رها کرده و فکر صادرات نيست بلکه فقط به نفت فکر می‌کند و زمانی که قيمت نفت بالا رفت صادرات را رها کردند. هر گاه قيمت نفت سقوط می‌کند، می‌گويند صادرات راه بيفتد. اما در حال حاضر که آخر سال است، ديگر صادراتی نمانده است.
مسئله ديگری که شما به عنوان يک صادرکننده با آن روبه‌رو هستيد و ممکن است روی بازار داخلی هم تأثير گذاشته باشد، مسئله تحريم‌هايی است که از سوی قدرت‌های جهانی عليه ايران اعمال می‌شود . آيا اين مسئله روی بازار تأثيری داشته است؟
ما در برابر اين تحريم‌ها استقامت کرده و با آن مبارزه کرده‌ايم و تا کنون توانسته‌ايم کارهای خود را پيش ببريم. مسئله اصلی، محصول است. اگر محصول خوبی داشته باشيم، برای آن بازار خوبی پيدا خواهيم کرد. ولی با شرايط روزگار نمی‌توان مبارزه کرد و نمی‌توانيم به خدايا بگوييم چرا اين سرما را فرستادی که درختان را سرما بزند و محصول ندهد.
اگرچه تحريم‌ها نيز اثر دارد و ما نمی‌توانيم پول خود را به کشور انتقال دهيم و اين مسئله مشکل‌ساز است و بايد هزينه اضافی بپردازيم تا از طرق مختلف پول را وارد کنيم.
آقای شمس‌فرد در گفتگویی با خبرگزاری کار ایران، ایلنا، میزان این افزایش را تا ۶۰ درصد ذکر کرده است.
رئیس اتحادیه صادر کنندگان آجیل و خشکبار ایران، در مورد چند و چون افزایش قیمت آجیل و خشکبار به رادیو فردا چنین می‌گوید: «معمولاً شب‌های عيد، همين طور است. ببينيد! آجيل‌فروش‌ها می‌گويند ما يک سال می‌نشينيم و هزينه‌های مغازه مانند آب، برق و حقوق شاگرد را می‌پردازيم تا در شب عيد کاسبی کنيم و هزينه يک سال خود را تأمين کنيم».
آقای شمس‌فرد در عین حال تأکید می‌کند که «قيمت‌هايی که الآن در آجيل‌فروشی‌ها هست، قيمت صادراتی‌ها نيست. برای مثال، بهترين پسته‌ای که در آجيل‌فروشی‌ها، کيلويی ۲۳ تا ۲۴ هزار تومان می‌فروشند، همان را برای صادرات در حدود ۱۰ تا ۱۲ هزار تومان خريداری می‌کنيم و قيمت بيشتر از اين نيست».
راديو فردا: اما آن چه شما در صحبت های خود به آن اشاره کرديد، اين بود که افزايش ۶۰ درصدی بهای محصولات خشکبار را شاهد خواهيم بود.
بله، از سال گذشته تا حالا همين طور بوده است. يعنی قيمت‌ها نسبت به سال گذشته شايد حدود ۶۰ درصد اضافه شده است.
البته اين بازار داخلی است که گران‌تر می‌فروشد و اکنون هم قيمت‌ها را صد درصد بالا برده‌اند. اما در مورد محصولات صادراتی، قيمت‌ها بين ۵۰ تا ۶۰ درصد بالا رفته است. اين ديگر دست ما نيست و دست مغازه‌دارها است.
آقای شمس‌فرد! در اين بازار، تا چه حد کنترل وجود دارد؟
من کنترلی نديدم، يعنی خبری هم در اين مورد ندارم. البته می‌شود روی ميوه کنترل داشت و قيمت آن در همه جا، مانند ميادين تحت نظر است، اما نشنيده‌ام که هيچ ارگانی بر قيمت خشکبار کنترل داشته باشد.
با در نظر گرفتن اين موضوع که آنها بايد اين محصولات را از باغداران خريداری کنند، درست همانگونه که شما خريداری و صادر می کنيد، پس اينها بر چه اساسی قيمت‌ها را بالا می برند و چگونه ما شاهد اين نوسان قيمت هستيم؟
خب، ما می‌دانيم که قيمت‌ها در مغازه‌ها خيلی بالا هستند. آنها نبايد آجيل و خشکبار را بالاتر از کيلويی ۱۵ تا ۱۶ هزار تومان بفروشند. بعضی مدعی هستند که گران می‌خرند و گران هم می‌فروشند. اما من نمی‌دانم که از کجا و از چه کسی گران می‌خرند.
در حال حاضر، قيمت بايد به چه صورتی باشد که توازن به وجود بيايد؟
الآن پسته‌ای که از باغدار خريداری می‌شود، از کيلويی ۵۶۰۰ تومان تا ۱۰ هزار تومان است. اين بستگی به نوع پسته، ريزی و درشتی آن دارد. البته آجيل‌فروش‌ها نوع ريز پسته را مصرف نمی‌کنند، بلکه بهترين نوع آن را مصرف می‌کنند.
حال ما می‌گوييم بهترين نوع آن را کيلويی ۱۰ يا ۱۱هزار تومان می‌خرند و اگر کيلويی پنج يا شش هزار تومان هم به آنها سود برسد، می‌شود کيلويی ۱۵ يا ۱۶ هزار توامان. ما می‌گوييم ۵۰ درصد روی خريد خود سود ببرند. مردم در حال حاضر توانايی خريد ندارند، همچنين امسال جنس هم نيست و يا کم است. وقتی جنس در بازار کم است به همين دليل قيمت‌ها را بالا می‌برند.
امسال خشکسالی بود و سرمازدگی اول سال، تمام شکوفه‌ها را از بين برد. ما سال گذشته ۳۰۰ هزار تن محصول داشتيم اما امسال ۹۰ هزار تن هم نداريم، اين است که قيمت‌ها تفاوت می‌کند.
اگر امسال از حالا به بعد شکوفه‌ها را سرما نزند، محصول خوب می‌شود و به طور قطع قيمت‌ها پايين می‌آيد و فکر می‌کنم به نصف قيمت برسد. اما بعد از عيد به محض اين که سرمای مختصری می‌آيد، شکوفه‌ها سياه می‌شوند و ديگر ميوه نمی‌دهند.
شما تا چه اندازه سياست‌های دولت را در افزايش ۶۰ درصدی قيمت‌ها و وضعيت بازار آجيل و خشکبار مؤثر می‌دانيد؟
دولت به طور کلی صادرات را رها کرده و فکر صادرات نيست بلکه فقط به نفت فکر می‌کند و زمانی که قيمت نفت بالا رفت صادرات را رها کردند. هر گاه قيمت نفت سقوط می‌کند، می‌گويند صادرات راه بيفتد. اما در حال حاضر که آخر سال است، ديگر صادراتی نمانده است.
مسئله ديگری که شما به عنوان يک صادرکننده با آن روبه‌رو هستيد و ممکن است روی بازار داخلی هم تأثير گذاشته باشد، مسئله تحريم‌هايی است که از سوی قدرت‌های جهانی عليه ايران اعمال می‌شود . آيا اين مسئله روی بازار تأثيری داشته است؟
ما در برابر اين تحريم‌ها استقامت کرده و با آن مبارزه کرده‌ايم و تا کنون توانسته‌ايم کارهای خود را پيش ببريم. مسئله اصلی، محصول است. اگر محصول خوبی داشته باشيم، برای آن بازار خوبی پيدا خواهيم کرد. ولی با شرايط روزگار نمی‌توان مبارزه کرد و نمی‌توانيم به خدايا بگوييم چرا اين سرما را فرستادی که درختان را سرما بزند و محصول ندهد.
اگرچه تحريم‌ها نيز اثر دارد و ما نمی‌توانيم پول خود را به کشور انتقال دهيم و اين مسئله مشکل‌ساز است و بايد هزينه اضافی بپردازيم تا از طرق مختلف پول را وارد کنيم.
